DALI-DALI akong pumasok sa loob at inayos ang mga kalat ko. Pinagsama-sama ko lahat sa isang malaking plastik iyong mga in can at plastic ng mga sitsirya. Itinapon ko agad sa basurahan."Grabe! Nakailang in can ka?" mangha pang tanong ni Francisco nang makita ang bitbit ko kanina."Siyam, bakit?"Mulagat siyang tumingin sa akin. "Seriously?" Inismiran ko siya. "Ano naman?"Umiling siya. "Wala naman. Pinahahanga mo lang ako. May problema ka ba? Puwede mo naman i-share sa akin. Huwag mong solohin at ...""Talagang may problema ako. Malaki. Ikaw!""Ano ba'ng ginawa kong masama...?" Kunwari pa. Hindi ko siya sinagot. Inirapan ko lang. Nanatili akong nakatayo at nakasandal sa pader sa tabi ng ref. Nakabantay sa kaniya. Ayokong lumapit dahil hindi ako mapakali. Nawala na talaga totally ang amats ko. Sa lakas ba naman ng dating ng lalaking ito pati langit nangalit."Puwede ka namang umupo. Bahay mo 'to," halatang ilang ding sabi niya.Umismid akong muli. "H'wag na tayong magpaligoy-ligoy

NASA taas na ako nang dumating si Francisco. Actually kanina pa dahil medyo tanghali na niyon. Mag-a-alas nueve na. Nakadukwang na ako sa mesa ko at nagkunwaring may ginagawa nang madatnan niya. Alam kong nakatayo siya sa harap ko dahil aninag ko siya sa peripheral eyes ko pero hindi pa rin ako nag-angat ng tingin. Hanggang sa may ibinagsak siya sa ibabaw ng table ko. Napasigaw ako sa gulat."Ano ba?!" Napasimangot ako. Jusmiyo makakapal na libro na naman. Pababasahin niya ba ako ulit?"Paano ka nakaakyat?" Walang emosyong kababakasan sa kaniyang mukha."K-Kay Carlo..." Yes. Nasa taxi pa lang ako in-inform ko na ang assistant niya. Eh mabait si Angel Baby, pinagkaabalahan talaga akong sunduin sa baba. Ambagal-bagal niya kasi ayan tuloy naiwan."Ahhh... So kaya iniwan mo 'ko? Maglalandian kayo. Ano'ng ginawa n'yo habang wala ako?" Bahagya pang napaawang ang mga labi ko. Tarantado na 'to pinag-iisipan pa yata ako nang masama?"Nag-kiss kami," kagat-labing sabi ko. "Ano?" Nanlisik na n

WALA naman akong napansing kahina-hinalang bagay nang pauwi na ako. Panay linga ko sa paligid at wala naman ang sasakyan ni Francisco. Paano niya kaya ako nakita eh antagal kong pinalipas ang pag-alis niya? Sigurado akong wala na siya nang mga oras na 'yon. Bumalik ba siya? Para saan? Kung 'di ba naman may saltik, pakialam niya ba sa buhay ko?Malapit na ako sa apartment ko nang tumawag siya ulit."Ano ba? Nakakabulahaw ka na hah! Masyado mo nang pinakikialaman ang buhay ko. Hindi na 'ko natutuwa!" sabi ko at wala akong pakialam kung may nakarinig mang lamang lupa sa akin. Ang mahalaga ako lang ang taong naroon at nakakarinig sa sarili ko."May hinahanap ako. Wala ka bang extra kumot?" malumanay pa niyang sabi.Kumot?"A-Anong kumot?" Ano'ng kumot ang pinagsasabi ng walanghiyang ito? Binilisan ko pa tuloy lalo ang paglalakad ko. Kulang na lang lumipad ako patungong pintuan ng tinutuluyan ko. Nakahinga ako nang maluwag nang pagpihit ko sa doorknob ay naka-locked pa rin ito. "Ewan ko sa

MAGHAPON ang lumipas na hindi ko siya pinapansin. Breaktime, naka-ubob lang ako sa mesa ko. Inaaya niya akong kumain pero hindi ko siya kinikibo. Hindi ako nakakaramdam ng gutom kapag masama ang loob ko.Hinihintay ko na lang sumapit ang alas-singko. Nakapag-ayos na ako ulit ng sarili ko. Inimis ko ring maigi ang mesa ko at sinigurong walang maiiwang bakas ko roon."Where do you want to go?"Nagulat pa ako sa tanong niya nang nasa elevator na kami. Pero mas nagulat ako nang ipulupot niya ang braso niya sa beywang ko. Dapat ako ang kakapit sa kaniya at hindi siya. Sinubukan kong alisin ang kamay niya pero bigla na niyang pinindot ang number one. Sa gitla ko pa ay napakapit ako sa kaniya. Bagay na napansin kong parang ikinatuwa niya. Kaya nang huminto na ang elevator ay patulak ko siyang inilayo sa sarili ko.Hindi ko sinagot ang tanong niya. Naglakad agad ako palayo."Sandy..." tawag niya pa sa pangalan ko. Pero hindi ko siya nilingon kahit pa nga nagsisimula nang tambulin sa kaba ang

SA tapat ng isang ospital pumarada ang sasakyan ni Francisco. Mula nang umalis kami sa penthouse, hindi pa kami nag-uusap. Nagmamadali siya. Kanina ko pa gusto magtanong kung saan ang punta namin kaso mainit ang ulo niya. Habang nasa biyahe kami panay tawag niya kung kani-kanino pero wala namang sumasagot sa kaniya. Kapag nabu-buwisit na siya itatapon niya sa sahig ng kotse ang cellphone niya. Tapos ako ang ginagawang tagapulot.Atat din siyang bumaba ng sasakyan. Pinapasunod niya ako nang madalian. Napaangat naman ang tingin ko sa kabuan ng ospital. Jusmiyo, pagkataas din.Sino kaya ang pupuntahan ng hinayupak? Patakbo akong humabol sa kaniya dahil sobrang bilis at lalaki ng mga hakbang niya. Nakaabang pa ang kamay ko sa kaniya upang makakapit man lang sa suot niyang suit. Pero palagi akong bitin. Nang malapit na kami sa elevator, saka lamang niya ako naisipang lingunin. Kinuha niya ang kamay ko at hinila palapit sa kaniya. Nasubsob pa ako sa likod ng balikat niya. Balak ko pa sanang