Masama ang loob niya noong umalis sila sa mansyon. Nairita pa siya lalo sa ngisi ng Ate Courtney niya. Hindi na nga niya kinikibo si Raphael sa sobrang sama ng loob niya.Pasulyap-sulyap ito sa kanya habang nagmamaneho. Tuwid naman ang tingin niya sa daan. Nananahimik din si Serenity at abala sa cellphone ni Raphael."Bukas ka na raw mag-start sa opisina," maingat na panimula nito.Kinunot niya ang noo kahit pa nakuha noon ang atensyon niya."You'll have your own office."Hindi siya sumagot kaya't bumuntong hininga ito at nagpokus ulit sa pagmamaneho.Nagawa yata nilang makarating sa sinasabing bahay nito ay hindi pa rin siyang kumikibo."Wow, Daddy. This is so big!" bulalas ni Serenity habang nakatanaw sa malaking bahay.Naningkit ang tingin niya at hinagod ng tingin ang bahay. Mas malaki pa iyon sa bahay nila!"Yes, Sweetheart. This is your home." Binuhat nito si Serenity. Binalingan siya nito pero hindi siya makakilos. Muli itong bumuntong hininga."Nasa loob si Yaya Lilit—""Sigu

COURTNEY'S POVKumukulo man ang dugo niya sa kapatid ay umakto siyang maayos pagbalik sa opisina ni Don Ronnel. Agad siyang linapitan ng asawa niya. Pinaikot nito ang braso sa kanyang bewang."Hindi mo naman inaway si Crystal?" bulong na tanong nito.Maliit siyang umismid, "It's out of your business, Royce. Babalik na ako sa kumpanya namin. Stay here. Magtrabaho kang mabuti at magpabango ka sa ama mo. Huwag mong hayaan na matalo ka ni Crystal," pa-simpleng bulong niya saka inalis ang yakap nito.Kita niyang kumunot ang noo ng asawa ngunit hindi niya pinansin."Mauuna na ako, Dad. Sa susunod po ay bibisita kami ulit sa mansyon," nakangiting paalam niya.Hinatid siya ni Royce sa elevator. Gusto pa siya nitong ihatid sa kumpanya nila ngunit tumanggi siya."Bantayan mo ang kapatid ko sa bawat kilos niya at magtrabaho kang mabuti kung ayaw mong maghirap," huling paalala niya bago umalis.Pagdating naman sa opisina niya ay tumambad sa kanya ang maraming dokumento at iilang sulat galing bang

"Sh*t! Umiiyak ang anak mo! Pagbuksan mo si Serenity, Raphael," utos niya rito.Naguguluhan itong napakamot sa ulo. Bandang huli ay sinuot muli nito ang pants bago tumungo sa pinto.Humagilap siya ng roba ngunit ang longsleeve nito ang napulot niya. Nagmamadali niyang binutones. Sumakto iyon hanggang hita niya. Hindi nga pala siya nakapagpalit ng pantulog kagabi."What's wrong, Sweetie?" dinig niyang pagsuyo rito ni Raphael.Sinuklay-suklay niya ang buhok gamit ang kamay. Gusto niyang lumapit sa dalawa pero mas pinili niyang umupo sa gilid ng kama at panoorin ang mag-ama niya.Suminghot si Serenity. Magulo ang buhok nito at basa pa ang pisngi dahil sa luha."I'm s-cared, Daddy. I heard Mama screaming," sumbong nito.Namilog ang mga mata niya dahil doon. Masyado ba siyang maingay at natakot ang anak niya?"I thought there was an alien in your room!" muli itong humikbi.Kita niyang napanganga si Raphael at hindi malaman kung ano'ng isasagot sa bata. Nakagat niya ang ibabang labi at luma

"This is due to food poisoning. Mabuti na lang at agad siyang naisugod dito. Pakibantayan lagi ang kinakain ng bata. Maaaring higit pa ang mangyari kung hindi naagapan," paliwanag sa kanila ng doktor noong makarating doon.Pumikit siya nang mariin upang pigilan ang umuusbong na galit. May naiisip siya pero ayaw niyang magbintang."Thank you, Doc," si Raphael na ang humingi ng pasalamat at sumunod sa doktor para sa gamot ni Serenity."Pasensya ka na, Hija. Hindi ko alam kung saan niya nakuha pero lahat ng luto ko at pinapabaon sa kanya ay sinisigurado kong lahat ay bago," nalulungkot na paliwanag ni Yaya Lilit.Mabigat siyang bumuntong hininga at tipid na tumango rito. Pagsulyap kay Serenity ay halos manghina siya. Naka-dextrose pa ito at namumutla. Nakatulog na ito at ayaw niyang gisingin."Hindi niyo po ba napansin na baka binibigyan siya ng pagkain ng mga kaklase niya?"Lumapit siya sa gilid ng kama ni Serenity at hinawakan ang kamay nitong namumutla. Kanina nga ay gusto niyang umiy

RAPHAEL'S POVSeryoso siyang nakatingin sa daan. Masama ang loob niya rito lalo pa't ito ang dahilan ng pagkaka-ospital ni Serenity. Labag man sa loob niya ay hindi naman niya kayang pabayaan ang asawa ng kanyang kapatid."Pasensya ka na, Raphael. Wala kasing available na driver tapos nag-away pa kami ni Royce kanina."Tumikwas ang kilay niya. Wala siyang balak makipag-usap dito. Gusto nga niya ay makarating na sila sa bahay nito upang umalis na ito sa kanyang sasakyan.Nangunot ang noo niya noong magsimula itong humikbi."Pwede bang doon muna ako sa inyo? Kahit ngayon lang. Ayoko lang makita si Royce. Baka mag-away kami nang malala tapos ay marinig ni Amethyst."Dumiin ang hawak niya sa manibela. Wala naman dapat siyang pakialam pero kawawa nga ang bata."Tsaka, sobrang lakas ng ulan. Baka maaksidente ka pa kung didiretso tayo sa bahay namin. Mas malapit naman ang sa inyo," dagdag nito.Napangisi siya, "Seems like you want us dead huh?"Bumakas ang gulat sa mga mata nito at mariing u