Semua Bab Monte Bello Series: Hanz - The Alvarez Brother's 2: Bab 1 - Bab 10

Pilipinas Malakas na iyak ng mga bata ang gumising kay Hanz. Mumukat-mukat niyang iginala ang mga mata sa kinaroroonan. Napakunot-noo pa siya nang malamang nasa kaniyang silid siya sa Villa Catalina at wala sa ibang lugar. Tumingin siya sa labas. Palagay niya’y alas-nieve pa lang nang umaga. And he is not a morning person for God's sake! At sa pagkakaalam niya, Linggo sa araw na iyon. Wala siyang ibang gagawin kun’di ang humilata sa kama at matulog maghapon. Ganoon siya simula nang umuwi siya ng Pilipinas six years ago. Hindi man sanay sa buhay probinsya, pero para makaiwas sa pang-uusisa ng ama, napilitan siyang sa Villa Catalina manirahan. Pag-aari iyon ng kanilang pamilya sa San Marcelino at ipinangalan ng kanilang ama sa namayapa nilang ina. For the past years, his dad was convincing him to help Timothy on running their company. Wala raw kasi itong aasahan kay Brando dahil sa klase ng buhay na mayroon ito. At isa pa, siya ang panganay kaya siya dapat ang katulong nito na magpa

Paikot-ikot si Hanz sa kaniyang silid. Hindi niya malaman kung ano ang iisipin o mararamdaman sa mga sandaling iyon. He was in great shock seeing his ex-wife at Andrea's wedding a while ago. Pero ang mas nakakagimbal pa roon ay ang kaalamang may anak na ito. He didn’t expect that coming. Kahit pa nga ang makitang muli si Yeisha ay hindi niya inaasahan. Why, of all places—sa kasal pa talaga ni Andrea sila nagkita! At wala siyang nagawa kanina kun’di iwanan ito roon with so many questions running on his mind. Pakiramdam niya hindi siya patutulugin ng bagay na iyon sa gabing ‘yon. Marahas siyang humugot ng hangin sa dibdib. It was a different thing to see Yeisha with a child. She looks mature and way gentle. Inang-ina ito kapag kaharap ang anak. Iba ang kislap ng mga mata nito, pati na ang tamis ng mga ngiti sa mga labi habang tinitingnan ang bata. At hindi niya mapigilang hindi balikan sa isip ang tagpo kanina sa casa. “Mommy?” anang batang lalaki na nakilala agad niya. Iyon ang k

"Magagawa niya iyon sa sarili niyang anak?” manghang tanong niya. Ano ba talagang buhay ang mayroon si Yeisha? Ano ba talagang buhay ang dinanas nito matapos nilang maghiwalay? Pigil na pigil nito ang mga luha habang nakatitig sa kaniya. “He can. Nagawa niya sa akin, so he could do that to Harvey, too. Kaya ako nakipaghiwalay sa kaniya. Kahit pa nga ayaw niya,” pabulong na tugon nito.“I asked help from your friends. Kinapalan ko na talaga ang mukha ko. I also called my mother. And she immediatelywent to see me,” patuloy nito. “Whose friend you are talking about?” “Christian.” Napaisip siya sandali. Kailan nga ba siya huling nakatanggap ng tawag mulasa kaibigan? Four months ago? At hindi niya alam na kaya pala ito biglang nangumusta ay dahil kay Yeisha. He never mentioned her, but that was a clear hint. Christian is one of his closest friends in California. He was one of those few people who witnessed how he was deeply-madly in love with Yeisha before. And he didn’t know na may c

“Mommy. . . Mommy. . . wake-up.” Tinig iyon ni Harvey. Pagmulat ng kaniyang mga mata ay nasa tabi na niya ito at mukhang bihis na bihis, habang masuyong tinatapik ang kaniyang may balikat.“Yes, honey. . . What is it?” namamaos na tanong niya kasabay ng paghihikab.“We are going to Tito Hanz’s place today, remember?” paalala nito.Nawala ang antok niya.Oo nga pala. Nakapangako nga pala siya na ngayong araw pupunta kina Hanz. Tumawag na rin ang lalaki sa casa at sinabi nitong naghihintay nga rin daw ito sa pagdating nila roon.“Can I sleep for at least thirty minutes? Marami pa kasing tinapos si Mommy kagabi, eh,” aniya sa tonong nakikiusap.Mula noong makasal siya kay Dereck, hindi na siya pinayagan pa nitong magtrabaho. Hindi na rin naman siya makakalakad sa runway because she’s pregnant with Harvey. Pero akala niya, pagkatapos niyang manganak ay maari na siyang bumalik. But Dereck pinned her down on their house.Wala raw mag-iintindi sa anak nila. Nauunawaan naman niya ang lalaki n

“Miss, can I buy you a drink?” malakas na tanong ng lalaking lumapit sa kaniya. Naka-itim itong leather jacket na pinapailaliman ng itim ding t-shirt. Itim din ang pantalon nito pati na ang sapatos.Bahagyang napataas ang isang kilay niya. She was in a bar in one of the busiest streets in California. Kakatapos lang ng isang show na kinabibilangan niya and it was a success. Kaya nagyaya ang organizer ng fashion show sa bar na iyon. She’s with her co-models, pero mas pinili niyang maupo sa isang sulok sa harap ng bar counter.“Miss?” untag sa kaniya ng lalaki. Subalit, hindi niya ito pinagtuunan ng pansin. She was not the type of person who likes talking to a stranger. “Miss?” pangungulit pa nito.Napilitan siyang harapin ito.“I’m sorry, Mister. But I have no time to talk to you,” supladang wika niya.Ngumiti ang lalaki na nagpangyari upang saglit siyang matigilan. Paano ba naman kasi, bukod sa napakatangkad nito, nasalo na rin yata nitong lahat ang kagwapuhan nang maghasik niyon sa