Semua Bab FIXING THE BAD BOY'S BROKEN HEART: Bab 1 - Bab 10

i. Umaasa Na Maging Manhid Ang Puso Ko. Isang matigas na kamao ang tumama sa mukha ko na agad nagpatilapon sa akin papunta sa gilid ng boxing ring. Napakunot ako ng noo dahil sa biglang panlalabo ng paningin ko at pansamantalang pagkawala ng aking pandinig. Hindi ko na mabilang kung pang-ilang suntok na ang natanggap ko simula kanina pag-akyat ko dsiya. Lima? Anim? Psiya? Hindi, sampu! Sampong suntok sa magkakabilang parte ng katawan ko! Putok na ang labi ko’t gilid ng mata at ang dahilan kung bakit nanlalabo na ang paningin ko ay dahil sa masaganang dugo na umaagos dahil sa mga sugat na natamo ko. In short, bugbog-sarado na ako at umaasa na maging manhid na ang buong pakiramdam ko dahil sa mga natamo ko. Pero bakit ganoon? Naroon pa rin ang hindi matatawarang sakit? Nagdurugo pa rin at patuloy na tila pinagsasasaksak ang pira-piraso ko ng puso! Hindi pa rin humuhupa ang sakit! Hindi pa rin tumitigil ang libu-libong punyal na ilang taon nang tumatarak sa puso ko. Wala na bang hang

VIA “I’m done!” masayang turan ni Sally at nakangiting tumingin sa akin. “Uh, what are you doing?” kunot-noong tanong niya sa akin nang makitang tulala na naman ako.Marahas akong napabuntonghininga at ipinilig ang aking ulo. Parang hindi pa rin nagsi-sink sa isip ko ang pag-uusap na naganap sa pagitan namin ni Kuya Meynard.‘Kuya, I need to talk to you about some—‘ Natigilan ako sa pagsasalita nang makita ko ang seryoso niyang mukha habang may kausap sa kanyang cellphone.Sinulyapan niya ako at sinenyasan na umupo sa tabi niya, tahimik naman akong lumapit at inilagay niya sa loud speake ang phone niya ngunit sinenyasan niya akong huwag mag-ingay and I nooded.“Kuya, please, I’m begging you. Hindi na talaga namin siya makontrol!”Agad na bumilis ang pintig ng puso ko nang marinig ang boses ng pinsan ko. Matagal na ring panahon ang lumipas simula nang marinig ko ang boses niya—o nang mga kaibigan ko sa Pilipanas. It wasn’t easy for me but my brother insisted that not communicating w

Kinabukasan ay nagising ako sa sunod-sunod na katok mula sa labas ng pinto ko.“Vee, are you awake already?” boses iyon ni Chino. Hindi ako sumagot, I was awake the whole night, hindi ako makatulog sa kakaisip kung paano haharap sa mga kaibigan ko.I know I have been bad and neglecting them so that’s why I don’t know how to face them. Malaking dagok ang iniwan ko sa kanila, malaki ang naging epekto niyon at kahit ako ay hindi natutuwa sa ginawa ko. Naging selfish ako at mas inuna ko ang sariling sakit ko at isinantabi ang mga feelings nila.“Vee,” tawag ulit ni Chino sabay katok ulit. “I know you’re awake, so get your ass up here already.”Napasinghal ako at sinamaan siya ng tingin. Wala man lang pinagbago ang gago kong pinsan! He’s still a bully! Nag-e-emote pa nga ako dito, eh! Inis akong bumangon at tumingin muna sa salamin bago binuksan ang pinto.“What the hell, you mo—” Hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil biglang may mga dumamba sa akin at halos mabingi ako sa mga sigaw nila

    | Via |   Tiningan kong muli ang sarili ko sa salamin at nang makontento na sa itsura ko ay lumabas na ako ng CR. I need to hide the pain from them and the fact that I saw him. Siguro naman ay hindi nila nakitang pumasok si Russell kasama si Molly dahil kung hindi ay tiyak na magbabago na naman ang mood ng lahat.   “Are you okay?” Natigilan ako nang marinig ang boses ni Dyke mula sa likuran ko.   Pagbaling ko sa kanya ay nakita ko ang kaseryosohan sa mukha niya habang naka-cross ang mga balikat at nakasandal sa dingding ng CR.   “Y-Yeah,” sagot ko at ngumiti pa sa kanya. “Kanina ka pa ba diyan?”   Hindi siya sumagot at lumapit sa akin at tinitigan ako sa mga mata, napalunok ako at nag-iwas ng tingin.   “I know you saw them,” mahinang usal niya.   Natigilan ako at biglang lumakas ang

 Tahimik lang na nakatingin si Via sa hawak na papel. Gusto niyang sabihin sa sarili niya na nagkataon lang ang lahat at walang ibang kahulugan iyon pero bakit parang ang lakas ng tibok ng puso niya? Bakit may pakiramdam siyang para sa kanya talaga ang nakasulat na iyon.Nandito din ba si Russell? Posible kayang galing sa kanya ang papel na ito?Ipinilig niya ang kanyang ulo sa mga imposibleng sinasabi ng isip niya. It's just a wishful thinking."Vee . . ." nag-aalalang tawag sa kanya ni Zellea.Ngumiti siya. "I'm fine, sige Kuya, I'll do it.""Sure ka?" tanong ni Drea.