Lahat ng Kabanata ng The Supreme Dark Secret (Tagalog): Kabanata 1 - Kabanata 10

CHAPTER 1.1: Continuation« Still Acey Point Of View »Dumating ang gabi at hindi mawala-wala sa isip ko ang nangyari kanina. Palaging sumasagi sa isipan ko ang mukha ni Damon, ang mata niya, ang mga ngiti niya, tila ba'y nando'n parin ako sa gymnasium habang titig na titig ako sa kaniya.“Ackkkk! Makikita ulit kita bukas!” napatingin ako sa katabi ko ng biglang itong sumigaw. Hawak-hawak niya ang isang picture frame ni Larson na ngayo'y hinalik-halikan na niya.She's a big fan of savage4, and a secret admirer of Larson Agustin. Kaya gano'n nalang ang reaksyon niya ng malamang hindi ko kilala ang savage4 at si Larson.“Pst! Tina!” Tawag ko rito. Busangot naman itong napatingin sa akin. “Oh, ano? Alas otso na. Huwag mong sabihing nagugutom ka riyan,” “Gaga! hindi ako nagugutom” depensa ko sa sarili sabay tapon ng unan sa kan'ya.“A-Aray!” daing nito nang tumama ito sa pagmumukha niya. “Ano nga kasi iyon? Paulit-ulit ka e noh? Ano ka unlimited?” itinapon niya pabalik sa akin ang unan

CHAPTER 2.1: Continuation« Acey Point Of View »Kasalukuyan kong tinatahak ang hagdan paputa sana sa 8 department nang napagtanto kong walang anumang bagay ang nakasabit sa may dibdib ko. Napasapo ako sa noo. 'Yung name tag ko! Mabuhay ka Acey naiwan mo ang name tag mo!Nagmamadali akong bumaba sa hagdan at sa hindi sinasadyang pangyayari ay may nabunggo ako. “Hala! S-Sorry,” naranta akong yumuko rito at humingi ng patawad.Ngunit, hindi ito nag salita o gumalaw man lang kaya dahan-dahan akong napatingala.“IdiOt.” “A StUpid iDiOt.” Napa-awang ang labi ko sa sinabi niya. Si Damon. Bakit siya nandito? Sira na nga ang araw ko at si-sirain niya pa? Great! Just Great!Nagulat ako ng hawakan niya ang braso ko at malamig akong tinignan. “H-Hoy! Ano ba! B-Bitawan mo nga a-ako!” reklamo ko ngunit mas lalo lang nitong hinigpitan ang pagkahawak sa akin.“Your late.” may diin nitong usal.Tumaas ng bahagya ang kilay ko. “Hoy! Anong late? Hindi pa nga nag be-bell! Argh!”“There's no bell.” h

CHAPTER 4: In The Mansion (1)« Acey Point Of View »Nanakit na ang mga tuhod ko sa kaka-lakad, ma bato at makahoy ang dinaanan namin kaya sinong tanga ang hindi sasakit ang mga tuhod? Dagdagan mo pa ang 2 inches heels kong suot na black school shoes.Hindi ko rin alam kung saan kami pupunta or papunta, basta ang alam ko lang ay dumaan kami sa likod at umakyat sa may bakod ng skwelahan.Nasa unahan ko nga pala ang dEmOnyOng si Benz habang ako ay nasa gitna ng mga bakulaw na kampon ni SatAn. I feel comfort at the same time dahil nasa tabi ko lang si Clorence at si Darwin, 'yung lalaking pumulot ng dr*gger kanina.Sa hindi kalayuan ay may natanaw akong isang mansion. Medyo maluma na ito pero masisilay parin dito kung gaano ito kaganda at kung gaano kamahal ang mga istrakturang ginamit sa pagtayo nito.Nang makarating kami sa naturang mansion ay walang anumang binuksan ni Benz ang gate. Pumasok kami at halos malaglag ang panga ko sa nakita. Kung gaano ka luma ang sa labas ay siyang ikina

CHAPTER 6: In The Name Of Love (2)« THIRD PERSON POV »Pagpasok at pagpasok ni Tin at Wendy sa bar ay usok ng vape agad ang bumungad sa kanila. Pamilyar sa kanila ang vape na iyon na para bang naamoy na nila 'yun dati pa.Napa bahing si Wendy ng wala sa oras habang si Tin naman ay napa pay-pay sa usok na humaharang sa mukha niya.“Ano ba! Ang cheap naman ng vape mo!” bulalas ni Wendy. Agad naman itong siniko ni Tin. “Ang lakas ng boses mo! Baka marinig ka!”“E 'di sa marinig niya! Pake ko?!”Nang unti-unti nang naglaho ang usok ay unti-unti narin nilang nakikita ang paligid hanggang sa naaninag nila ang mukha ng kanilang kaibigan na si Kamber sa kanilang harapan.“Sakit mo naman magsalita tol, bakit? Ni piso ba may binayad ka sa vape ko? Wala naman 'di ba?” Wika ni Kamber sabay hawak sa kaniyang dibdib. Umaakto itong tila ba nasaktan sa sinabing cheap ni Wendy sa vape niya. “Grabe na kayo sa 'kin ah! Lalo kana Wendy, nakakahurt ka na!” dagdag na wika nito.“A-Aray! Hoy, j-joke lang

CHAPTER 8: In The Mansion (2)« Acey Point Of View »Hindi ko alam kung ilang oras na ba kaming nandito. Nangagalay na kami pareho at gustong gusto ng makalabas.Nilaro-laro ko ang maliit na bato gamit ang sapatos ko habang siya ay tahimik na nakasandal sa dingding at nakatingala sa kesame na hallway na pala sa itaas.Para kaming na sa isang silda, gamit ang ilaw sa labas na pumapasok sa maliliit na butas ay kitang-kita ko kung gaano katulis ang addams apple niya. Natapatikom ako sa bibig ng gumalaw ito. Agad akong nag iwas ng tingin at madiin na napapikit. Gusto kong kutusan ang sarili dahil sa pagtitig ko sa kaniya.“Gutom lang siguro 'to! Relax Acey gutom lang 'yan, na lipasan ka lang,” anang ko sa sarili.Napabuntong hininga ako at bumalik sa ginagawa ko kanina. I act like I didn't do something, titig lang naman 'yun, hindi naman siguro 'yun nakakamatay ano?“We need to go out of here as soon as possible! We need to do something,” seryosong saad ni Benz.“They didn't know that we'