CHAPTER 2: Second Encounter

CHAPTER 2: Second Encounter

« Acey Point Of View »

Kasabay ang pagtugtog ng musika ay siyang pagbukas naman ng malaking pintuan sa harap ko.

Ngiti kong tinahak ang daan papunta sa altar. I can see my soon to be husband out there. He's smiling na halos hindi mo na makita ang mata niya.

How cute.

Nilibot ko ang tingin ko at kitang-kita ko kung gaano kasaya sa mga bisita nang makita nila ako, or it's just me na nag-aassume lang?

My eyes winded to Tin, she waved her hands and smiled. I smiled at her and waved my hands too. 

Halos mga schoolmate, teachers, friends and both parent lang ng groom ko ang narito.

Huminto ako nang nasa harapan na ako ni Ate, ngiting inabot ko sa kaniya ang kamay ko.

“Ganda na 'tin ngayon ah,” biro nito at mahigpit na kumapit sa braso ko. Like our do's before.

“A-Ate...”

“Shhh! Mamaya pa tayo iiyak, ano ka ba!”

Umusog bigla ang luha ko sa sinabi niya at natawa. “Ay, sorry! Mamaya pa ba?”

“Mamaya pa. Anyway, may favor sana ako, kung pwede lang?”

Bago pa ako makasagot ay nagsalita ulit si ate. Abusada!

“Pwede bang ireto mo naman ako? Para 'di ba? Magkakajowa na si ate, ayaw mo 'nun?”

My forehead crossed at takang tumingin sa kaniya. “Hah? Kanino?”

“Siya? Sa kaniya? Ayon oh!”

I just chuckled nang makita ko kung sino ang tinutukoy niya. Si Gabriel. “Ang tanda-tanda mo na para sa ganyan, baka pag mag ano kayo ma ano mo si Gabriel”

Mahinang sinampal niya ang braso ko na nakakapit sa kamay niya. “Ang bantot na nang bunganga mo ah!”

I giggled at her. “At least 'yung bunganga lang, 'di ba?” I smirked.

Nang makarating kami sa altar ay maharan niyang ipinasa ang kamay ko sa kamay ng groom. “Oh s'ya! Sayo na 'yan. Basta 'yung Gucci bag ko Damon ha!” pananakot ni ate dahilan upang matawa si Damon.

“Yea, yea, of course!”

And this time my smile faded at napalitan ng pagtataka.

“I will send it you after the honeymon— Arghh!” d***g ni Damon sa dulo nang inapakan ko ang paa niya.

“Anong honeymoon pinagsasabi mo?” Nilakihan ko siya ng mata na ikinatawa naman ng mga bisita.

Yumuko siya upang mapantayan ako. “H-Hoy! Anong ginagaw—” He cutt me off. 

“Darling, the honeymoon is kinda making a baby,” he huskly whispered.

Suddenly, my jaw dropped. What did he say? 

“HOYYY! ACEY! BANGON NA!”

Wala sa oras akong napadilat ng mata ng marinig ko ang boses ni Tin. Masama ko siyang tinignan.

“Alas otse na” aniya at mapamiwang na itinuro ang naka dikit na orasan sa dingding.

Walang buhay ko naman siyang tinanguan. “Ito na, babangon na. Chupee! Alis na! Tumutulo na 'yung tubig sa buhok mo oh!” Pagtataboy ko rito. 

Inirapan lang ako nito bago umalis.

Napasabunot naman ako sa sarili. “Anong klaseng panaginip 'yon? Ay mali! Hindi na pala 'yon panaginip, kundi bangongot na!”

Ilang beses akong umiling-iling 'tsaka huminga ng malalim. “Bwesit!” Inis akong bumangon at kinuha ang naka sabit na tuwalya.

“Making a baby”

“Making a baby”

“Making a baby”

Parang sirang plaka na paulit-ulit lumalabas sa isipan ko. Ang imahe ni Damon at ang mga tumatawa na mga bisita.

“Kasalanan mo talaga 'to Tin eh!” inis na sabi ko at padabog na pumasok sa cr. “Kung sana ay hindi mo lang ako sinumpa kagabi ay sana hindi na ito nangyari.” dugtong ko.

“Hoy! Minumura mo na ba ako d'yan?” rinig kong sigaw ni Tin na umecho pa sa loob.

“Wala. May butiki lang dito!” Sigaw ko naman pabalik.

“Butiki mo mukha mo! Wala namang butiki d'yan!” I just rolled my eyes of what she act, parang bata.

“Beteke me mekhe me, wele nemeng beteke d'yen!” panggagaya ko sa sinabi niya at isa-isang hinubad ang saplot ko sa katawan.

Pagkatapos kong maligo ay sypmre nagbihis na ako. Hindi parehas ang uniform namin ni Tin since scholar ako, although same naman ng design pero nasa kanan ang logo ng school ng sakin habang sa kan'ya ay nasa kaliwa.

“Acey! Ma-una na ako, ah? Pupuntahan ko pa kasi si Keil, kapatid ko,”

Sinulyapan ko si Tin, nagsusuot na ito ng medyas habang ako ay nagto-toothbrush pa.

Tumango ako rito at ngumiti. “Sige bye! Kitakits nalang sa cafeteria!”

Ngiting kumaway rin ito sa akin at tumango. “Sige bye! Alis na 'ko! Babush! Ingatss!” paalam ulit nito bago binuksan ang pinto at lumabas.

I widely smile out of a sudden. Akala ko magiging boring na naman ang school year ko. May isa na akong kaibigan at sapat na para maging memorable ang pangyayari sa pangaraw-araw ko rito sa Juedon High.