Chapter 12My brother thought that what I said was a joke. Natatawa na lang ako para ipakita sa kanya na nagbibiro nga ako. But I really did go to the other Hacienda. I even kissed Jace Gallardo. But of course, he doesn't need to know. No one needs to know."Stop smiling like an idiot," inis na sabi ni Kuya na siyang inirapan ko."You are being a toxic brother," I said and he glared at me."Stop it, Samantha," banta niya kaya muli na lang akong napairap.At six in the afternoon I don't know what's inside his head but he offered me to go with him because he's doing some errands. At dahil wala naman akong ginagawa ay sumama ako. Kasama ko si Kuya kaya madali akong pinayagan nina Mommy at Daddy. "May party ba dito? Like clubbing, something?" I asked while scrolling on my phone."No," mabilis na sagot niya habang nagmamaneho.I don't even know where we are going.After half an hour we stopped in a Barangay plaza. Bumaba si Kuya kaya bumaba rin ako. At doon ko lang napansin na tila may isa

Chapter 14Lumabas ako sa banyo makalipas ang limang minuto. Ako ang naunang lumabas ay sumunod si Jace. Hindi ko na napansin kung lumabas ba siya ng tuluyan sa restaurant dahil dumiretso kaagad ako sa lamesa namin."Be extra careful, Samantha," paalala ni mommy nang makaupo ako na kaagad ko rin namang tinanguan. After awhile our foods came. Pahirapan pa akong kumain gamit ang isang kamay pero natapos ko naman. Ngayon pa lang ay nagmamadali na kaagad akong gumaling. I regret trying to ride that horse alone.Matapos kumain ay umuwi rin kaagad kami. Pinagalitan ako ni Daddy na pinakinggan ko lang naman. It's my fault, I know. Pero hindi ko naman ginawa iyon para payagan nila akong bumalik ng Manila. Hindi ako nagrerebelde. But I am too tired to even talk back.Matapos ang mahaba niyang sermon ay umakyat na ako sa kwarto ko. I can't move my injured arm so I need a help for me to be able to change. Tinulungan ako ng mga katulong na pahirapang magbihis kaya kaagad akong patagilid na humig

Chapter 16The next day I can't explain but I have a really good mood. Lalo na dahil pag gising ko ay saktong tumunog ang cellphone ko. Mabilis akong bumangon para abutin iyon. And my forehead creased when I saw a familiar name.Nawala lahat ng antok ko at sumilay ang ngiti sa mga labi ko hanggang sa naging mahinang pagtawa.Jace Gallardo:Good morning. Are you free later?Seriously? He texted me at seven in the morning?Mabilis akong nagtipa ng sagot.Me:What if I am? Susunduin mo ako dito sa Hacienda namin?Mas lalo akong natawa dahil nang ma-send ang message ko na iyon ay bigla siyang tumawag. I waited for about five seconds before answering the call. "Are you free?" His deep voice made me swallow."Why?" tanong ko saka ako tuluyang tumayo mula sa kama.I can really imagine that he's working on their farm right now. Habang ako kagigising lang. What a perfect combination. A lazy girl and a hardworking man."Susunduin mo ba ako?" sunod na asar ko."I can," hamon niya dahilan para m

Chapter 18He continue driving and I just stayed silent. Makalipas ang higit tatlong minuto ay pumsok kami sa parking lot ng isang kilalang condominum building dito sa BGC. Naangunot ang noo ko sa pagtataka pero pinili ko na lang na tumahimik hanggang sa tuluyang huminto ang kotse at bumaba siya.He opened the door for me but I did not go out. Humalukipkip lang ako saka tinaasan siya ng kilay kaya marahan niya akong inangat para maibaba."Seriously? I'm expecting you to bring me to a hotel," I teased. Hindi siya pumatol sa pang-aasar ko at hinawakan lang ang kamay ko. Bahagya akong nagulat sa pagsalikop niya sa mga daliri namin pero hindi na ako nakapagsalita dahil hinigit na niya ako patungo sa loob.I let him drag me inside the elevator. At nang makapasok kami sa loob ng elevator ay dahan-dahan niyang binitawan ang kamay ko kaya napasandal ako sa pader habang nakahalukipkip."You are different," I said.Him in Masvedo is different than what I'm seeing right now. Hindi ko alam kung al

Chapter 20Maaga kaming umalis kinabukasan para lumuwas ng probinsya. At hindi nagtagal ay nakarating rin kami sa Hacienda. Mom and Dad were in the living room when we entered. I greeted them both before turning to Kuya who's carrying my things."Shawn, ibigay mo iyan sa mga katulong. And you, Samantha, hindi ka pa nakakagawa ng sarili mong pera pero sobra-sobra ka kung gumastos," Dad said so my brows shut."Dad," Kuya stopped him but I'm already offended. Bumaon na ang mga salita niya sa akin."Greg, enough. Let them two rest," Doon lang sumali si Mommy na usapan.Hindi ko alam kung bakit biglang namuo ang luha sa mga mata ko. "I'll go upstairs," I said before running towards my room.I can't understand my father. Bakit palagi na lang ako ang nakikita niya? Wala siyang ibang ginawa kundi pansinin lahat ng mga mali ko. It's frustrating!It's his fault. Kung hindi niya ako pinilit na umuwi dito sa Masvedo ay siguradong may trabaho na ako ngayon sa Manila. Kailan niya ba maiisip na wal