Chapter 19"Alin sa sinabi ko na lumayo ka sa kanya ang hindi mo maintindihan?!" my brother shouted and for the first time I developed fear towards him. Nanlilisik ang mga mata niya ang kitang-kita ko ang ugat sa leeg niya sa sobrang galit.Plus the fact that he's driving. Nakakatakot na bumangga kami dahil sa galit niya."K-Kuya, stop—""I said stay away from him, Samantha!"Nanginig ako sa lakas ng sigaw ni Kuya na halos mabingi ako ngayon dito sa loob ng kotse. Ngayon pumasok sa isipan ko na hindi na ito laro-laro. He's angry."You are being pointless. Wala namang masama—""Sundin mo ang sinasabi ko. Do not dare cross the d*mn line again, Samantha. I am warning you. Isa na lang," umiigting ang pangang banta niya kaya halos sumiksik na ako sa pinakagilid ng kotse para lang lumayo sa kanya.Nang makarating kami sa bahay ay dali-dali akong bumaba sa kotse. Hindi ko siya nilingon at tuloy-tuloy lang akong tumakbo patungo sa kwarto ko. I can't get it. Bakit hindi na lang nila sabihin sa
Chapter 20Maaga kaming umalis kinabukasan para lumuwas ng probinsya. At hindi nagtagal ay nakarating rin kami sa Hacienda. Mom and Dad were in the living room when we entered. I greeted them both before turning to Kuya who's carrying my things."Shawn, ibigay mo iyan sa mga katulong. And you, Samantha, hindi ka pa nakakagawa ng sarili mong pera pero sobra-sobra ka kung gumastos," Dad said so my brows shut."Dad," Kuya stopped him but I'm already offended. Bumaon na ang mga salita niya sa akin."Greg, enough. Let them two rest," Doon lang sumali si Mommy na usapan.Hindi ko alam kung bakit biglang namuo ang luha sa mga mata ko. "I'll go upstairs," I said before running towards my room.I can't understand my father. Bakit palagi na lang ako ang nakikita niya? Wala siyang ibang ginawa kundi pansinin lahat ng mga mali ko. It's frustrating!It's his fault. Kung hindi niya ako pinilit na umuwi dito sa Masvedo ay siguradong may trabaho na ako ngayon sa Manila. Kailan niya ba maiisip na wal
Chapter 21Hindi ko kailangang pigilan ang sarili ko. I know in myself that I am not doing anything wrong. Pero alam ko na kahit anong pagtanggi ko na magtrabaho sa Hacienda ay hinding-hindi ako pakikinggan ni Daddy. And I already expected that he'll push me to learn managing the Hacienda.At imbes na magmatigas ay pinilit ko na lang rin ang sarili ko na sundin siya. I am tired of hearing his pressuring words. I am tired of him saying that I am good for nothing. "Just do it," Kuya said while I was watching our trucks. "Ang init," mahinang sabi ko na rinig na rinig niya."Samantha, Dad's here. Ayusin mo," banta niya kaya napalunok ako at pilit na pinakinggan lahat ng tinuturo niya.At iyon ang pinagkaabalahan ko sa mga sumunod na araw. I am learning how our Hacienda works. At pinakilala rin sa akin ni Kuya lahat ng mga pinagkukunan namin ng mga pangunahing pangangailangan dito sa Hacienda. And it's really hard. It's so hard to manage this huge Hacienda."I hope you understand it all
Chapter 22Lahat ng sinabi ni Jace ay hindi nawala sa isipan ko hanggang sa bumabyahe na kami pauwi. I just can't believe it."Napatunayan ba na pamilya ko talaga ang may gawa?" I asked because I keep on hearing his explanations inside my head."Tauhan ng Daddy mo," he said matter of factly, so I sighed before massaging my temple."That's impossible," I murmured."I'm not blaming you, don't worry," sabi niya pero hindi nito napagaan ang pakiramdam ko."Dito na lang," sabi ko nang makarating kami sa labas ng Hacienda."Let them open the gate. Papasok tayo," sabi niya kaya matagal akong napatitig sa kanya."Dito na lang—""Ihahatid kita," sabi niya at bumukas nga ang gate ng Hacienda kasabay ng pagbaba ng bintana sa tabi ko. The guard saw me and I nodded to them. Dahil doon ay tumabi sila ng tuluyan kaya nakapasok ang Wrangler.The whole Hacienda is at peace. At nang makalapit kami sa mansyon ay wala akong nakitang bakas ni Kuya sa labas kaya napahinga ako ng maluwag. They are inside, I
Chapter 23Pagkauwing-pagkauwi ay agaran akong tumawag kay Jace. He immediately answered my call like he's not also facing a big trouble right now."Ano ang tungkol sa pagkasunog ng warehouse na pag-aari niyo?" mabilis na tanong ko at rinig ko ang bigla niyang pagbuntong hininga dahil dito."I'll explain to you in person. Not now—""No! Nagsampa kayo ng kaso kay Daddy! I need to know about this Jace! This is serious! Hindi pambatang away ang pinag-uusapan natin dito!" I shouted with my trembling voice."Calm down—""I said what's with the warehouse!" I said and this time my tears fell heavily. Napahagulgol na ako ng iyak dahil pakiramdam ko para akong musmos na bata na pinagkakaitan ng katotohanan."I'll go there—""You are out of your mind!" I panicked.Mabilis kong pinunasan ang mga luha ko dahil sa bigla niyang sinabi. This guy is out of his mind for thinking of coming here. Dahil kapag nakatapak siya dito sa loob ng Hacienda ay hindi na siya makakalabas ng buhay dahil mas lalong n
Chapter 24Nang magising ako ay ang puting kisame ang una kong natanaw. I immediately knew where I was. May nakakabit sa kamay ko kaya dahan-dahan akong bumangon. The whole room is silent and empty. Pero ilang sandali lang ay bumukas ang pinto at pumasok si Kuya."What happened?" tanong ko kaagad.Ang galit sa mukha niya ay hindi ko masukat."Ipapadala ka sa America," he said and I gasped.Those words made a really big impact. Gustong-gusto kong umalis dito sa Masvedo pero ngayon tila nagbago na ang isip ko."W-What—"Kapwa kaming napatingin ni Kuya sa pinto nang bigla itong bumukas. Mom and Dad entered with and a Doctor is behind them. Kita ko ang pamumula ng mga mata ni Mommy at si Daddy ay wala lang reaksyon na ipinapakita."Wala tayong dapat ikabahala. Ang paghimatay niya ay dahil lang sa sobrang kaba at takot. Pwede na siyang lumabas. But I suggest you to rest, Hija. Masyadong mahina ang katawan mo," the Doctor said and I nodded.Matapos iyon ay lumabas na rin ang Doktor. Doon ak
Chapter 25May kausap sina Mommy at Daddy at hindi nagtagal ay may kumuha rin sa atensyon ni Kuya. I am so eager to leave that it pissed me off so much. Agaran akong kumuha ng vine sa waiter na napadaan at mabilis kong inubos iyon.The heat spread all over my throat so I slightly closed my eyes.Pagbukas ko ng mga mata ko ay doon ko napansin ang pamilyar na lalaking nakangisi habang nakatingin sa akin. Mabilis ko siyang tinaasan ng kilay at inirapan."What if I tell Shawn about you and Jace?" Lance smirked so I glared at him."Wala ka bang magawa sa buhay mo?" inis ngunit nagtitimpi na sambit ko pero mas naglaro lang ang ngisi sa mga labi niya."I'm sure you've done a lot with him—""Shut up!" inis na sambit ko. Medyo tumaas ang boses ko pero mabuti na lang at may kanya-kanyang pinagkakaabalahan lahat ng nasa malapit sa amin. Kuya's busy talking to someone, too as well as my parents.Matunog niyang ngumisi at nakita ko kung paano dumiretso ang mga mata niya sa likuran ko. Napairap ako
Chapter 26"I just used the comfort room in one of their villas. Sinamahan lang niya ako. I told her that I can manage but she insisted. It's their resort so I let her," Jace explained.Marahan niyang hinahaplos ang braso ko pababa dahil nakatalikod ako sa kanya. We are still very naked under the sheets but none of us wants to leave. I rolled my eyes."As if I'll believe you—""Let's ask Jade, come on," banta niya at bahagya niya akong pinaharap sa kanya. I rolled my eyes at him so he laughed before grabbing my waist to pull me closer to him as if we are not close enough."Why would I ask your girlfriend?" sarkastikong tanong ko kaya napangisi siya. Natawa siya kalaunan saka umiiling na sinsiksik niya ang mukha niya sa leeg ko."If she's my girlfriend then what about you?" he whispered using his deep voice. Natigilan ako at nanigas sa posisyon naming iyon. And he felt that so he hugged me even more.My heart went even more wild. At hindi ko alam kung anong isasagot ko."I am not perv