"Okay na ba ang pakiramdam mo?" Muntik ko ng mabitawan ang pitsel ng biglang sumulpot si Tita sa gilid ko..Mahinang natawa pa siya, napailing nalang ako at ibinabaw sa mesa ang pitsel ng tubig pati ang baso"Sorry, nagulat kita" ngumiti ako"Ayos lang po" sagot ko bago sumimsim sa baso"Wala na bang masakit sayo,Hija?" "Wala naman na po..Maayos na ang pakiramdam ko..salamat" matamis na ngumiti siya saakin.."Nag-alala talaga ako sayo e..Sinabihan ko si Hendrix na baka kailangan mo ng isugod sa hospital pero sabi niya ayaw mo raw?" "A-ayos lang po ako, nadala naman po sa pahinga lang...b-baka dahil lang to sa sobrang pagtatrabaho" mahinang humalakhak pa ako"Don't stress yourself to much Hija, you're pregnant" ngumiti at tumango ako bago muling nagsalin ng tubig sa baso____________________NATIGIL ang malakas na tawanan namin ni Tita ng dumating sa sala si Tito kasama si Hendrix...nagkatinginan pa kami ng lalaki pero ako rin ang kaagad na umiwas ng tingin..Hindi niya ako pinayaga

"Okay, I'll wait here" hindi ako tumingin sakanya, ang buong sandaling nasa tabi ko si Hendrix ay hindi ko sinusubukang tumingin sa mga mata niya, hanggat maaari ay ayokong makita ang kikislap na poot doon, ayokong masaksihan ang pagkuyom niya sa mga kamao niya dahil sa pinipigilang galit"Alis na kami" paalam niya sa lalaki..Agad akong tumalikod at naunang maglakad papalabas,"Hija sandali" pigil ni Tita ng makarating kami ng balkonahe"May problema ba kayo ng anak ko?" Napatiim labi ako bago humarap kay Tita, ngumiti"Wala po" "You sure Hija?" "Opo, wala pong problema,wag po kayong mag-alala" hinaplos niya ang braso ko,matamis na ngumiti saakin "Don't hesitate to tell me if meron,okay" isang beses na tumango ako"AALIS NA PO BA TAYO?"napabaling ako sa loob ng sasakyan, nandoon si Kate,nakalabas ang ulo sa may bintana.nakatingin saminWhat is she doing inside the car? Sasama ba siya? Pero sabi niya kanina saakin hindi raw"She insisted" bulong ni Tita ng makita ang pagtataka ko..

NAYAPOS ko ang telang nakaharang sa dibdib niya..Pakiramdam ko ay anumang oras ay mabubuwal ako sa kinatatayuan ko.Kung hindi niya lang ako hawak ay siguradong kanina pa akong nakahandusay sa lupa dahil sa panghihina ng tuhod ko"H-Hendrix-" paos na tawag ko ng maghiwalay siya "Don't talk" Napalunok ako ng muli niyang ilapit ang mukha niya sa mukha ko, ang akala ko gagawin niya ulit, pero biglang lumampas ang mukha niya saakin, hanggang sa maramdaman ko ang bibig niya sa taenga ko..at bumulong "Wipe your tears!" Madiin na bigkas nya"Son? Sorry akala ko nagaaway kayo kaya agad kaming pumunta rito.." mula sa madilim na parte ay nakatayo roon si Tita kasama ang pamilya ko.."Sorry, mukhang nakakaabala yata kami" dugtong niya pa"I said wipe your tears, now! Hindi nila dapat makita yan!" Madiin na bulong niya parin sa tainga ko..Napatango ako at sumunod....Kasabay ng pagbura ng mga luha sa pisngi ko ay ang pagsibol nanaman ng kakaibang kabiguan sa puso ko.Why do I expected more from

NAGISING ang diwa ko sa biglaang pag-alog. Dahan dahan kong iminulat ang mata ko at napagtantong nasa sasakyan parin ako ni Hendrix.Napaayos ako ng upo at sumilip sa labas.. Madilim.Walang nagsisilbing liwanag sa daan maliban sa ilaw na nagmumula sa sasakyan ng lalaki..Ilang oras na ba kaming nasa biyahe? At ano bang klaseng daan ang tinatahak namin ngayon.Bukod sa sira-sira at maputik ay wala rin akong kabahayang nakikita.Malawak na damuhan lang ang nadadaanan naminIlang beses kong sinubukang ibuka ang bibig ko para magtanong, pero pinangungunahan ako ng takot...Sa huli ay mas pinipili ko ang tumahimik at hintayin nalang ang mga mangyayari,kung saan ba talaga kami dadalhin ng sasakyan niya...Saan niya ba talaga ako dadalhin?Binaliwala ko ang mga masasama at negatibong bagay na pumapasok sa isip ko..hindi naman siguro to aabot doon? Kung balak ka niyang....hindi.. Umiling iling ako, palihim rin akong napahawak sa dibdib ko at pinanatag ang sariliILANG oras pa ang nagdaan bago kam

"Tatakbo ka na ba saakin?" Naramdaman ko ang palad niyang hinahaplos na ang buhok ko..Mas kumapit ako sakanya..Sa dalawang araw na nagdaan ay ngayon lang ako nakaramdam ng ganito.Na may kakampi ako.Na hindi ko kailangan solohin ang bigat sa dibdib ko dahil nandiyan siya..Gusto kong umoo,gusto kong tumakbo kay Andrew..Pero kasabay ng kagustuhang iyon ay ang takot na baka madamay siya sa lahat ng to..Ayokong madamay siya sa problemang pinasok ko..MAKALIPAS ang ilang segundo ay dahan dahan akong kumawala..Bukod sa takot ako na baka may makakita samin,ay napansin ko ring nabasa na ng luha ko ang damit niya"S-sorry" umiling siya"You're not okay,Klare" usal niya at binaliwala ang sinabi koMapait na ngumiti ako sakanya bago siya mahinang tinapik sa kaliwang braso.."Okay ako, s-siguro minsan hindi ko lang talaga mapigilang maiyak dahil sa mga nararanasan ko ngayon"..... p-pero okay lang ako, Walang wala to kumpara sa mga napagdaanan ko na noon" "Klare""Tsaka nangako naman ako sayo