RAMDAM ni Lily ang malalaking hakbang ni Victor na nakasunod sa kanya sa hagdan. Tila hinihila ang kanyang paa hanggang sa maisara niya ang pintuan ng kanyang silid. Ini-lock niya iyon kahit pa nga alam niya na wala rin iyong silbi. Hindi niya alam ang gagawin. Sigurado na may ginawa ito kay Orion kaya ito nakahandusay sa sahig. Binuksan niya ang sliding door na nasa terasa, ngunit hindi magandang ideya na doon siya lumabas pwera na lang kung nais niyang mamatay. May kataasan ang ikalawang palapag ng bahay ni Drew dahil mataas ang ceiling ng ground floor nito. Malalaking hampas mula sa pintuan ang nagpapiksi sa kanya. “Lily! Sinabihan mo ba ang asawa mo na paghigantihan ang restaurant ko? This is all your fault! You, little whore!” ‘No!’ Ilang saglit pa ay dumadagundong ang makapal na kahoy ng pintuan ng kanyang silid. “Lily!” sigaw ni Victor mula sa labas. Nahihimigan niya ang sobrang galit sa tinig nito. Pinipilit nitong sirain ang kanyang pinto. Kailangan niyang gum

NANG pumasok si Drew sa loob ng bahay, napuna niya si Lily na pantay na ang paghinga habang nakapikit ang mata. Pinangko niya ito at saka inakyat sa ikalawang palapag. Sira ang pintuan ng silid nito kaya naisip niyang ipasok ang babae sa kanyang silid. Matapos niyang ilapag si Lily sa kama ay nagdilat ito ng mata. “Thank you…” usal ni Lily bago napansin na hindi nito silid ang lugar. “Bakit dito mo ako dinala?” “There are marks of blood on your sheet, and the door cracked. Dito ka na lang matulog. Lilipat ako sa guest room,” aniya. Hinawakan siya nito sa pulsuhan. “Can you stay with me?” tanong ni Lily. Naisip niya na baka natatakot pa rin ito sa naganap. Of course, hearing that, he was happy. Umusog sa isang panig ng kama si Lily para ibigay ang isang parte sa kanya. Hinila rin naman niya ito para ilapit sa kanyang bisig. “Hindi pa tayo kumakain ng dinner,” bulong niya rito. “I’m not hungry. Pero kung gusto mong kumain, magluluto ako sa baba.” “Ayos lang

HABANG sakay ng kotse si Drew ay napaisip siya sa mga plano niyang gawin. Posible na makasira o makatulong sa kanya ang paglapit niya kay Jenny. Hindi niya sigurado kung ano ang mararamdaman ng asawa niyang si Lily at ayaw niyang magkaroon ng problema. Hangga’t maaari gusto niya na malinis ang relasyon niya rito sa loob ng isang taon na kasunduan nila. Habang nasa biyahe ay naisip niyang tawagan na lang si Finn para makahingi ng payo. “Hello!” sagot ng kaibigan niya sa kabilang linya. Hindi na siya nagpaligoy-ligoy pa. “Are you busy?” “Nasa opisina pa ako. May problema?” "I just needed some advice. I met Jenny; she was one of the women I hired before and I met her tonight.” Nang manahimik si Finn, alam ni Drew ang iniisip nito. Dahil kakilala siya ng kanyang kaibigan, hindi rin niya ito masisisi kung mayroon man itong alinlangan sa kanya. Sumulyap nang bahagya si Drew kay Mark, na tila nagkukunwaring hindi naririnig ang lahat, at saka nagpaliwanag, "We met by chance be

“WHAT are you doing here?” matigas na tanong ni Lily kay Kenneth. Kailangan niyang ipakita kay Kenneth na hindi na siya papayag pang bastusin nito! “You did this to Drew! You fucking bastard! Ikaw ang may kasalanan kung bakit nabundol si Drew!” Hindi napigilan ni Lily ang kanyang mga luha na umagos. Nais niyang sunggaban si Kenneth sa kasalukuyan. Ito mismo ang umamin sa kanya sa ginawa nito sa kanyang asawa. Sobra na ang ginagawa nito sa kanya. “Lily, calm down… I’m a doctor. Saan ba ako dapat naro’n? Anyway, gusto ko lang sabihin sa inyo na nabalian ng buto si Mr. Walton sa binti niya at pilay sa ribs. Iminumungkahi kong manatili siya sa ospital ng ilang araw. Kailangan namin siyang bantayan pansamantala para ma-monitor ang kalagayan niya” “No! Ilalabas ko si Drew!” ani Lily. Mababaliw siya sa pag-iisip na mananatili ang asawa niya sa ospital habang nasa paligid nito si Kenneth. Pinipilit niyang labanan ang takot laban sa huli. “Ilalabas ko si Drew sa ospital na ito para ma

“ARE you alright?” tanong ni Drew kay Lily habang kumakain sila. Nasa isipan niya pa rin ang mensahe ni Danica. Nobyo nito si Brian! “Are you still jealous?” tudyo ng lalaki. Inikutan niya ito ng mata. “No. It’s just that…” “What is it?” “I feel like—” “May nararamdaman ka ba, Lily?” nag-aalalang tanong nito. Nilapitan siya ng lalaki. “I have a classmate named Danica; she's simple and adorably cute. Malayong-malayo kung paano siya kumilos sa ‘kin, pero magkasundo kaming dalawa dahil pakiramdam ko ay nakadepende siya sa ‘kin. She’s not that good in academics, but she loves designing. Dahil sa kanya ay nadagdagan ang kumpiyansa ko sa sarili dahil natutulungan ko siya madalas. I feel useful... not until tonight.” Ipinakita niya rito ang mensahe na ipinadala ni Danica. “Ipinadala niya ‘yan sa ‘kin. T-that’s Brian Mendoza, isa siya sa mga kaibigan ni Kenneth. Hindi ko alam na mag-boyfriend sila.” Sumeryoso ang mukha ni Drew. “And you plan to meet with them over the weekend?” “