Bit-bit ang kanyang duffle bag, isang mapait na ngiti ang bumahid sa kanyang labi habang inihahakbang ang mga paa papunta sa daungan ng mga bangka. Kasama niya si Emily na halata sa mukha ang pag-aalala habang nakasunod sa kanya."Ayos ka lang ba talaga, Serie?" Tanong ulit nito. Pangatlong beses na yata iyon. Wala siyang itinago rito. She told her everything she heard and saw last night at the resort. Kaya naiintindihan nito kung bakit imbes na bukas, ngayon siya babalik ng Manila. Bumaling siya rito at pinilit na ngumiti."Huwag kang mag-alala. Ayos lang talaga ako. Sa simula palang naman wala na akong inaasahan sa amin ni Dylan. Hindi ba at plano ko na talagang iwan siya bukas at hindi na makipagkita pa sa kanya kahit na kailan?""Kung ganoon, bakit kailangan mong umalis na ngayon kung bukas pa ang plano mo? It's because, you're affected. Hindi mo iyon maikakaila, alam kong gusto mo siya."She licked her lips. "Hindi ko naman iyon ikinakaila. Hindi ko ibibigay ang sarili ko sa

KINGDOM OF NIRVANA Hindi pa man nagbubukang-liwayway ay abala na ang lahat sa dakong iyon ng palasyo. Maririnig ang mga natatarantang tinig at ang tunog ng mga nagmamadaling yapak ng paa. It was the scenery at that servants quarter since two days ago. Lahat ay abala. Abala dahil sa gaganaping pagtitipon bukas ng gabi. A banquet for the prince birthday. At hindi lang iyon, kalat rin sa buong estado na i-a-anunsyo rin bukas ang engagement nito which has been already delayed for a months due to the prince absence.Ayon lang iyon sa mga usap-usapan na narinig niya sa loob ng tatlong buwan niyang pagtatrabaho doon sa kaharian ng Nirvana. At sa sinabi na rin ni Diane sa kanya. Isa ring Pilipinang katulong na nakagaanan niya ng loob sa lugar na iyon."Antok na antok pa ako. Iilang oras lang ang naging tulog natin sa magkasunod na tatlong gabi. Pakiramdam ko, wala na akong lakas para magtrabaho buong maghapon ngayon." Reklamo ni Diane. Pahinamad nitong ibinubuhol ang tali ng apron nito sa

Nakakapaso ang panghapong sikat ng araw sa dakong iyon ng kastilyo, pero nanlalamig ang pakiramdam ni Serie habang humahakbang papunta sa lugar kung saan sinabi ni Elvira na naghihintay ang prin... Si Dylan.Her inside is churning, her hands is trembling. At kung hindi nga lang talaga niya pinipilit na ihakbang ang mga paa ay baka kanina pa siya nabuwal.Ah, sana panaginip lang talaga ang lahat ng ito. But as she walk closer and saw the silhouette of the man sitting comfortably on that bench under the shadows of the tree, she knew, it wasn't a dream at all. He's real. It was the reality. The reality she must face. Sandali muna siyang tumigil, pumikit pagkunwa'y malalim na nagpakawala ng hininga bago itinuloy ang paghakbang.But she halted her step again as she saw that he's not alone. May kasama ito. The same familiar face. Ang lalakeng kasama nito sa Isla Paraiso na napagtanungan niya noon. If she remember it right, his name is Alistair.Nakita niyang yumuko ito at bumulong kay Dy

Dahil sa gaganaping pagtitipon sa araw na iyon kaya mas maaga silang nagising. Sinimulan nilang gawin ang mga trabahong nakatoka sa kanila. Sa pagkakataong iyon, sa bulwagan ng naka assign si Serene. Anim silang naroroon. Tumutulong sa in-charge sa dekorasyon at table setting. Lahat sila abala. And for Serene, she like it that way. Hindi na siya magkakaroon ng pagkakataong isipin ang tungkol kay Dylan. She did that more than enough. Halos hindi siya nakatulog buong gabi kagabi sa kakaisip sa kanyang sitwasyon.Paano kaya niya malalagpasan ang darating na mga araw sa lugar na iyon ngayong si Dylan pala ang Prinsipe? Will she able to work in peace? Totoo kaya ang sinabi nitong magpapanggap itong hindi sila magkakilala? She really hope he will. At kung maaari sana, hindi na niya gustong muli silang magkaharap na dalawa. Posible naman iyon di ba? Malawak ang Palasyo at sabi ni Diane mabibilang lang sa kamay na nakakasalubong o nakakaharap ng mga empleyado ang mga nakatira doon. Onl

"B-Bitiwan mo ako." Mahina pero matigas niyang sabi.Sinubukan niyang kumawala, pero hindi siya nito pinagbigyan. Bagkus mas lalo pa nitong hinigpitan ang hawak sa kanya. "D-Dylan, ano ba! Sabi ng--"Her words has stuck on her throat when he pulled her and brought her into his arms for a tight embrace."Stay still Serie." Paos nitong utos. "This is my day, hindi mo man lang ba ako babatiin?" He said. Obviously with sarcasm in his voice. "This is all you can do for me for those hard days that I've been through when you left me. I've been in hell, alam mo ba iyon? Huh?"She was startled, shocked and in daze as she stare straightly on the window frame. Hindi niya alam kung ano ang ire-reaksyon niya sa ginawa nitong iyon. It was unexpected.Kahapon lang ay halos magbaga ang mga mata nito sa galit sa kanya. He even told her that they will pretend they don't know each other. Told her in her face that he's not crazy in love with her. That.. it was just his pride she had hurt. Kung ganoon,