พอเห็นบัตรธนาคาร สีหน้าของเซียวเป่ยก็เปลี่ยนไป จากนั้นก็ยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดว่า: “คุณซุนครับ คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมกับโย่เสวี่ยอยู่ด้วยกัน ไม่ใช่...”“เงินน้อยเกินไปเหรอ?”ซุนอี๋หัวเราะอย่างเย็นชา ราวกับว่ามองเล่ห์เหลี่ยมกลอุบายของเซียวเป่ยออก จึงพูดอย่างประชดประชันว่า: “พูดมา นายต้องการเท่าไหร่ถึงจะยอมไปจากลูกสาวของฉัน”เซียวเป่ยขมวดคิ้ว รู้สึกเหมือนโดนจาบจ้วงเล็กน้อย“ในสายตาของคุณ การที่มีคนคบกับลูกสาวของคุณ ก็แค่เพื่อเงินเท่านั้นเหรอ?”เซียวเป่ยถามอย่างไม่พอใจซุนอี๋ทำอย่างกับว่าได้ยินเรื่องตลก จึงกล่าวเยาะเย้ยว่า: “เซียวเป่ยใช่ไหม ฉันเคยอาบน้ำร้อนมาก่อน ใจของนายคิดอะไรอยู่ ฉันรู้ทุกอย่าง”“ฉันรู้ว่าลูกสาวของฉันชอบนาย แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้นายมีทุนทรัพย์และความมั่นใจที่จะพูดกับฉันแบบนี้”“วันนี้ฉันสามารถนั่งเผชิญหน้ากับนาย เพื่อหารือและแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ได้ เพราะไม่อยากทำให้โย่เสวี่ย ต้องโกรธหรือเสียใจเพราะนาย”เซียวเป่ยเลิกคิ้ว แล้วถามด้วยรอยยิ้มที่สงบนิ่งว่า: “แล้วไงครับ?”“เอาเงินไป แล้วไปจากลูกสาวฉันซะ”“ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันก็มีวิธี ที่จะทำให้นายเสียใจภายหลัง!”ซุนอี

“ครับ คุณหนู”คนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ตอบกลับหลังจากที่หลี่เซียงเหลียนวางสายแล้ว ก็มองหานเทียนซานที่มีสีหน้าที่ย่ำแย่ด้วยความเย็นชา แล้วพูดด้วยความไม่พอใจเป็นอย่างยิ่งว่า: “หานเทียนซาน คุณนี่ยิ่งใช้ชีวิตก็ยิ่งขี้ขลาดมากขึ้นจริงๆ!”หานเทียนซานเอ่ยปากพูดว่า: “ที่รัก อย่าหุนหันพลันแล่น ซูหว่านเป็นถึงอดีตภรรยาของปรมาจารย์เซียวเลยนะ หากจับกุมเธอ แล้วปรมาจารย์เซียวโกรธขึ้นมา ผลที่ตามมาจะร้ายแรงมากนะ”“เรื่องนี้ ผมจะจัดการเอง โอเคไหม?”เมื่อหลี่เซียงเหลียนได้ยินดังนี้ ก็ตะคอกด้วยความโกรธทันทีว่า: “ปรมาจารย์เซียวอะไรกัน?หานเทียนซาน คุณบ้าไปแล้วเหรอ? ลูกชายของคุณถูกทุบตีจนเป็นแบบนี้ นอกจากคุณจะไม่อยากแก้แค้นแล้ว ยังจะมาเกลี้ยกล่อมไม่ให้ฉันหุนหันพลันแล่นอีก?”“ที่รัก.....”หานเทียนซานอยากจะอธิบายแต่ว่า หลี่เซียงเหลียนกลับจ้องเขาอย่างเย็นชา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า: “เรื่องนี้ คุณไม่ต้องเข้ามาแทรกแซง ฉันจะจัดการเอง!”“ปรมาจารย์เซียวบ้าบออะไรกัน กล้าแตะต้องลูกชายของฉันหลี่เซียงเหลียน ฉันจะทำให้เขาตายทั้งเป็น!”พูดจบ หลี่เซียงเหลียนก็เหลือบมองหานตงถิงที่ยังคงนอนหมดสติอยู่บน

เซียวเป่ยวางสายโทรศัพท์ หันกลับมา แล้วนั่งแท็กซี่ ตรงไปที่โกลเด้นฟีนิกซ์คลับ!แม้ว่าจะหย่ากับซูหว่านแล้ว แต่ฟังจากที่หลี่เซียวลี่พูด เพราะตนเองอีกฝ่ายถึงพุ่งเป้าไปที่ซูหว่านไม่ว่ายังไงก็ตาม จะให้ซูหว่านได้รับอันตรายเพราะตนไม่ได้!เป็นคนของตระกูลเซียวเหรอ?หรือว่าเป็นคนอื่น...เซียวเป่ยใจร้อนรุ่มดั่งไฟเผาในเวลานี้ ภายในโกลเด้นฟีนิกซ์คลับซูหว่านตื่นขึ้นมาด้วยความมึนงง และพบว่าตนเองนอนอยู่บนพื้น ตรงมุมหน้าผาก ก็ยังมีรอยเลือดอยู่สายตาของเธอมองไปรอบๆด้วยความมึนงง ก็เห็นชายหน้าบากที่อยู่ในชุดสูทสีเทาก่อนหน้านี้ นั่งอยู่บนโซฟาตรงกลางห้องส่วนตัว จิบวิสกี้ และจ้องมาที่ตนด้วยสายตาที่ชั่วร้ายบริเวณรอบๆ ยังมีชายในชุดสูทสีดำเจ็ดถึงแปดคนอยู่ด้วย ทุกคนล้วนมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดุร้าย“พวกคุณเป็นใครกันแน่? ต้องการที่จะทำอะไร? ฉันไม่เคยทำให้พวกคุณขุ่นเคืองใจเลยนะ...”ซูหว่านหายใจเข้าลึกๆ พยายามสงบสติอารมณ์ของตนเอง แล้วกล่าวถามเธอต้องรู้ให้แน่ชัดก่อนว่าทำไมอีกฝ่ายถึงจับเธอมา ถึงจะสามารถแก้ไขปัญหาได้ชายหน้าบากเยาะเย้ยเย้าแหย่อยู่ครู่หนึ่ง ก็กล่าวว่า “ประธานซู หยุดลองเชิงได้แล้ว พวก

ในห้องส่วนตัว ซูหว่านคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดใบหน้าที่ขาวผ่อง ในตอนนี้ยับเยิน และเต็มไปด้วยรอยมีดและบาดแผลอันน่ากลัวเลือดแดงสด ไหลตามแก้มของเธอ ร่วงลงสู่พื้นทีละหยด“โอ๊ยยยย...”ซูหว่านกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด และพยายามดิ้นรนดิ้นรนสุดชีวิตแต่ว่า ชายหน้าบากก็ขยุมผมของเธอเอาไว้แน่น แล้วกรีดหน้าของเธอ ทีละรอยๆ!“ประธานซู อย่าโทษผมเลย ทั้งหมดนี้ เป็นเพราะอดีตสามีของคุณทำให้คนที่ไม่ควรเข้าไปยุ่งโกรธเคือง”ชายหน้าบากกล่าวด้วยสีหน้าดุร้าย แล้วกรีดหน้าซูหว่านอีกครั้ง จนเกิดเป็นรอยเลือดบนใบหน้าของซูหว่านไม่กี่นาทีต่อมา ซูหว่านถูกทรมานจนไม่เหมือนมนุษย์ เสื้อผ้าถูกเฆี่ยนตีจนขาดวิ่น มีเลือดปกคลุมไปทั้งตัว บนใบหน้า ก็เต็มไปด้วยบาดแผลและเลือดที่น่าสยดสยองเธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แต่ด้วยความที่กรีดร้องและตะโกนมาเป็นเวลานาน น้ำเสียงจึงแหบแห้ง เธอกระตุกไปทั้งตัว นอนจมกองเลือด จ้องมองไปที่พื้นอย่างสิ้นหวังเธอคิดไม่ถึงเลยว่า วันหนึ่งเธอจะต้องทนทุกข์กับการทรมานและการทารุณกรรมที่ไร้มนุษยธรรมเช่นนี้ทำไม ทำไมถึงเป็นอย่างนี้...เธอแค่ประชุมอยู่ในบริษัท แค่เป็นอดีตภรรยาของเซียวเป่ยก็เท่านั

สายตาที่ชายหน้าบากมองเซียวเป่ย แฝงไปด้วยความดูถูกและโกรธเคืองคนที่กล้าช่วยคนที่เป็นปรปักษ์กับคุณหนู ช่างมุทะลุจริงๆ!“กล้าช่วยคนที่เป็นปรปักษ์กับคุณหนู ไอ้หนุ่ม แกมีกี่ชีวิตเหรอ?!”ชายหน้าบากเป็นตะโกนด้วยความโกรธ และไม่พอใจเป็นอย่างมาก!“อาการบาดเจ็บทั้งหมดของเธอแกเป็นคนทำเหรอ?”สายตาของเซียวเป่ยเย็นชา ราวกับว่าเป็นยมทูต จ้องมองชายหน้าบากที่กำลังเดินลงมาจากบันไดทีละขั้นแววตานั้น เหมือนกับการจ้องมองคนตาย“ฉันเป็นคนทำ” ชายหน้าบากเยาะเย้ยด้วยสีหน้าที่ดุร้าย แล้วถามว่า: “ทำไม แกอยากจะแก้แค้นเหรอ? ไอ้หนุ่ม แกก็ไม่ดูเลยว่าที่นี่มันที่ไหน ฉันขอแนะนำว่า อย่าพยายามทำตัวเหมือนฮีโร่!”“ไม่เช่นนั้น ไม่แค่แกคนเดียวเท่านั้น คนในครอบครัวของแก ญาติและเพื่อนพ้องของแก จะต้องชดใช้ด้วยความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส เพราะพฤติกรรมโง่ๆของแกในวันนี้!”เซียวเป่ยกำหมัดเอาไว้แน่น รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวโหมกระหน่ำไปทั่วร่างกาย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า: “กล้าแตะต้องอดีตภรรยาของฉัน พวกแกสมควรตาย!”เมื่อชายหน้าบากได้ยินดังนี้ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป จากนั้นก็เยาะเย้ยอย่างสนุกสนานว่า: “ที่แท้แกก็คือเซี