Share
บทที่ 363
Related chapter
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 364
โทรศัพท์มือถือที่อยู่ในมือ ก็หล่นลงบนพื้นเช่นกันชายหน้าบากที่อยู่ในชุดสูทสีเทาคนนั้น ก็ก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว ยกเท้าขึ้น และเหยียบโทรศัพท์มือถือจนแหลกเป็นชิ้นๆ!ซูหว่านตื่นตระหนก รีบก้าวไปข้างหน้า โน้มตัวลง แล้วตะโกนว่า: “เลขาหลี่ เลขาหลี่...”“ไอ้สารเลว! พวกแกเป็นใครกันแน่? คิดที่จะทำอะไร?”ซูหว่านเงยหน้าขึ้น ตะโกนพร้อมจ้องมองกลุ่มคนเหล่านี้ด้วยสายตาที่โกรธเกรี้ยวชายหน้าบากที่อยู่ในชุดสูทสีเทาคนนั้น ยิ้มอย่างดุร้าย ตวัดมือ แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า: “เอาตัวไป!”พูดจบ ชายร่างกำยำในชุดสูทสีดำสองคน ก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว หิ้วปีกซูหว่านแล้วลากเธอออกไปจากห้องประชุมซูหว่านดิ้นรนสุดฤทธิ์แล้วกล่าวว่า: “พวกคุณคิดที่จะทำอะไร? ถึงได้ลักพาตัวกลางวันแสกๆ ทำอย่างกับว่าบ้านไม่มีขื่อไม่มีแป?”“แจ้งตำรวจ! พวกคุณรีบแจ้งตำรวจเร็ว!”ซูหว่านตะโกนใส่ผู้บริหารระดับสูงและผู้ถือหุ้นที่ตกใจกลัวจนตัวแข็งทื่อเหล่านั้นในเวลานี้ คนเหล่านี้ถึงตั้งสติขึ้นมาได้บางคนก็รีบลุกขึ้น แล้วพุ่งเข้าไปขวางคนกลุ่มนี้เอาไว้บางคนรีบควักโทรศัพท์มือถือออกมา หมายจะแจ้งตำรวจแต่ทว่าปังปัง!ชายหน้าบากที่อยู่ใ
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 365
เซียวเป่ยวางสายโทรศัพท์ หันกลับมา แล้วนั่งแท็กซี่ ตรงไปที่โกลเด้นฟีนิกซ์คลับ!แม้ว่าจะหย่ากับซูหว่านแล้ว แต่ฟังจากที่หลี่เซียวลี่พูด เพราะตนเองอีกฝ่ายถึงพุ่งเป้าไปที่ซูหว่านไม่ว่ายังไงก็ตาม จะให้ซูหว่านได้รับอันตรายเพราะตนไม่ได้!เป็นคนของตระกูลเซียวเหรอ?หรือว่าเป็นคนอื่น...เซียวเป่ยใจร้อนรุ่มดั่งไฟเผาในเวลานี้ ภายในโกลเด้นฟีนิกซ์คลับซูหว่านตื่นขึ้นมาด้วยความมึนงง และพบว่าตนเองนอนอยู่บนพื้น ตรงมุมหน้าผาก ก็ยังมีรอยเลือดอยู่สายตาของเธอมองไปรอบๆด้วยความมึนงง ก็เห็นชายหน้าบากที่อยู่ในชุดสูทสีเทาก่อนหน้านี้ นั่งอยู่บนโซฟาตรงกลางห้องส่วนตัว จิบวิสกี้ และจ้องมาที่ตนด้วยสายตาที่ชั่วร้ายบริเวณรอบๆ ยังมีชายในชุดสูทสีดำเจ็ดถึงแปดคนอยู่ด้วย ทุกคนล้วนมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความดุร้าย“พวกคุณเป็นใครกันแน่? ต้องการที่จะทำอะไร? ฉันไม่เคยทำให้พวกคุณขุ่นเคืองใจเลยนะ...”ซูหว่านหายใจเข้าลึกๆ พยายามสงบสติอารมณ์ของตนเอง แล้วกล่าวถามเธอต้องรู้ให้แน่ชัดก่อนว่าทำไมอีกฝ่ายถึงจับเธอมา ถึงจะสามารถแก้ไขปัญหาได้ชายหน้าบากเยาะเย้ยเย้าแหย่อยู่ครู่หนึ่ง ก็กล่าวว่า “ประธานซู หยุดลองเชิงได้แล้ว พวก
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 366
“ได้โปรด ปล่อยฉันไปเถอะ...”ซูหว่านร้องขอความเมตตาอย่างอ่อนแรงชายหน้าบากกล่าวเยาะเย้ยว่า:“ยังขอความเมตตาได้อีกเหรอ ดูเหมือนว่าจะยังเฆี่ยนไม่พอ เฆี่ยนต่อไป!”“ครับ!”ชายในชุดสูทสีดำขานรับต่อมา ก็เฆี่ยนตีอย่างแรงอีกสักระยะเสียงกรีดร้องในห้องส่วนตัว ดังก้องไปทั่วทั้งคลับ ทำให้ผู้คนที่ได้ฟังแล้ว สั่นสะท้านไปทั้งตัวการเฆี่ยนตีแบบนี้ กินเวลานานกว่าสิบนาที จนกระทั่งซูหว่านเหลือเพียงแค่ลมหายใจที่รวยระรินทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของชายหน้าบากก็ดังขึ้นเขาเหลือบมองเบอร์ผู้โทรเข้า ก็รีบลุกขึ้นยืนด้วยความเคารพทันที รับสาย แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “คุณหนู มีอะไรจะกำชับเหรอครับ?”“คนล่ะ?”น้ำเสียงที่โหดเหี้ยมเย็นชาของหลี่เซียงเหลียน ดังมาจากอีกด้านของโทรศัพท์“กำลังเฆี่ยนอยู่ครับ”ชายหน้าบากรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วส่งสัญญาณให้ลูกน้องเฆี่ยนตีอีกสักสองสามครั้งซูหว่านกรีดร้องอีกสองสามครั้ง แล้วก็หมดสติไปหลังจากหลี่เซียงเหลียนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ได้ยินดังนี้ ก็พยักหน้าแล้วกล่าวด้วยความพึงพอใจว่า “จำไว้ว่า อย่าทำให้ถึงตาย!”“อีกอย่าง กรีดหน้าของเธอให้ฉันด้วย!”“นังจิ้งจอก
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 367
ในห้องส่วนตัว ซูหว่านคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดใบหน้าที่ขาวผ่อง ในตอนนี้ยับเยิน และเต็มไปด้วยรอยมีดและบาดแผลอันน่ากลัวเลือดแดงสด ไหลตามแก้มของเธอ ร่วงลงสู่พื้นทีละหยด“โอ๊ยยยย...”ซูหว่านกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด และพยายามดิ้นรนดิ้นรนสุดชีวิตแต่ว่า ชายหน้าบากก็ขยุมผมของเธอเอาไว้แน่น แล้วกรีดหน้าของเธอ ทีละรอยๆ!“ประธานซู อย่าโทษผมเลย ทั้งหมดนี้ เป็นเพราะอดีตสามีของคุณทำให้คนที่ไม่ควรเข้าไปยุ่งโกรธเคือง”ชายหน้าบากกล่าวด้วยสีหน้าดุร้าย แล้วกรีดหน้าซูหว่านอีกครั้ง จนเกิดเป็นรอยเลือดบนใบหน้าของซูหว่านไม่กี่นาทีต่อมา ซูหว่านถูกทรมานจนไม่เหมือนมนุษย์ เสื้อผ้าถูกเฆี่ยนตีจนขาดวิ่น มีเลือดปกคลุมไปทั้งตัว บนใบหน้า ก็เต็มไปด้วยบาดแผลและเลือดที่น่าสยดสยองเธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แต่ด้วยความที่กรีดร้องและตะโกนมาเป็นเวลานาน น้ำเสียงจึงแหบแห้ง เธอกระตุกไปทั้งตัว นอนจมกองเลือด จ้องมองไปที่พื้นอย่างสิ้นหวังเธอคิดไม่ถึงเลยว่า วันหนึ่งเธอจะต้องทนทุกข์กับการทรมานและการทารุณกรรมที่ไร้มนุษยธรรมเช่นนี้ทำไม ทำไมถึงเป็นอย่างนี้...เธอแค่ประชุมอยู่ในบริษัท แค่เป็นอดีตภรรยาของเซียวเป่ยก็เท่านั
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 368
“ไสหัวไป!”ชายหน้าบากตะคอกบริกรทุกคนตกใจกลัวจนสีหน้าซีดเซียว แล้วรีบวิ่งไปที่บันได วิ่งลงไปชั้นล่างราวกับว่ากำลังวิ่งเอาชีวิตรอดเซียวเป่ยก็วิ่งเข้ามาจากประตูพอดี พอเห็นบริกรสาวสองสามคนวิ่งลงมาชั้นล่างอย่างตื่นตระหนก ก็เขม่นตา แล้วถามอย่างกังวลใจว่า “เมื่อกี้เสียงกรี๊ดอยู่ชั้นไหน?”บริกรสาวเหล่านั้นหวาดกลัวเป็นอย่างมาก และมองไปทางบันไดด้วยสายตาด้วยความอกสั่นขวัญแขวนทันใดนั้น!เสียงกรีดร้องโหยหวนหนึ่ง ก็ดังมาจากบันไดจากนั้น ร่างคนที่เปื้อนเลือดร่างหนึ่ง ก็กลิ้งลงมาจากบันได จนไปถึงห้องโถงใหญ่เลือดสีแดงสด ย้อมกระเบื้องสีขาวของห้องโถงและบันไดจนเป็นสีแดงพนักงานและแขกทุกคนที่อยู่ในห้องโถง ต่างก็ตกใจกลัวจนตัวสั่นสะท้าน แล้วกรีดร้องกันระนาวเซียวเป่ยตาเบิกมองออกไป!“ซู...หว่าน?”ในขณะนั้น หลังจากที่ได้เห็นร่างนั้น เซียวเป่ยก็สั่นไปทั้งตัว ดวงตาของเขาหรี่ลง และรัศมีอันน่าสะพรึงกลัวปกคลุมไปทั่วร่างกายของเขา!เป็นซูหว่าน!ทำไมถึงเป็นแบบนี้?เซียวเป่ยในตอนนี้ เป็นเหมือนเสือดุร้ายที่ลงมาจากภูเขา เสียงดังฟรึ่บ พุ่งไปที่ตรงหน้าซูหว่าน แล้วอุ้มหญิงสาวที่จวนจะตายอยู่บนพื้นไว้ในอ้อมแ
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 369
สายตาที่ชายหน้าบากมองเซียวเป่ย แฝงไปด้วยความดูถูกและโกรธเคืองคนที่กล้าช่วยคนที่เป็นปรปักษ์กับคุณหนู ช่างมุทะลุจริงๆ!“กล้าช่วยคนที่เป็นปรปักษ์กับคุณหนู ไอ้หนุ่ม แกมีกี่ชีวิตเหรอ?!”ชายหน้าบากเป็นตะโกนด้วยความโกรธ และไม่พอใจเป็นอย่างมาก!“อาการบาดเจ็บทั้งหมดของเธอแกเป็นคนทำเหรอ?”สายตาของเซียวเป่ยเย็นชา ราวกับว่าเป็นยมทูต จ้องมองชายหน้าบากที่กำลังเดินลงมาจากบันไดทีละขั้นแววตานั้น เหมือนกับการจ้องมองคนตาย“ฉันเป็นคนทำ” ชายหน้าบากเยาะเย้ยด้วยสีหน้าที่ดุร้าย แล้วถามว่า: “ทำไม แกอยากจะแก้แค้นเหรอ? ไอ้หนุ่ม แกก็ไม่ดูเลยว่าที่นี่มันที่ไหน ฉันขอแนะนำว่า อย่าพยายามทำตัวเหมือนฮีโร่!”“ไม่เช่นนั้น ไม่แค่แกคนเดียวเท่านั้น คนในครอบครัวของแก ญาติและเพื่อนพ้องของแก จะต้องชดใช้ด้วยความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส เพราะพฤติกรรมโง่ๆของแกในวันนี้!”เซียวเป่ยกำหมัดเอาไว้แน่น รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวโหมกระหน่ำไปทั่วร่างกาย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า: “กล้าแตะต้องอดีตภรรยาของฉัน พวกแกสมควรตาย!”เมื่อชายหน้าบากได้ยินดังนี้ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป จากนั้นก็เยาะเย้ยอย่างสนุกสนานว่า: “ที่แท้แกก็คือเซี
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 370
ทันใดนั้น เขารู้สึกชาไปทั้งตัว นอนอยู่บนพื้น ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ทำได้แค่มองเซียวเป่ยหยิบกริชขึ้นมาจากบนพื้น แล้วเดินเข้าไปหาเขา“แก แกแตะต้องฉันไม่ได้นะ!”“ฉันมาจากตระกูลหลี่ในเมืองหลวงของมณฑลเชียวนะ!"“ถ้ากล้าแตะต้องฉัน คุณหนูของฉันจะไม่ปล่อยแกไปแน่!”ชายหน้าบากตะโกนสีหน้าของเซียวเป่ยเคร่งขรึม แล้วกล่าวอย่างเย็นชาว่า: “ตระกูลหลี่ในเมืองหลวงของมณฑล ขอบคุณที่เตือนฉันนะ?”“แต่ทุกบาดแผลบนร่างกายของหว่านเอ๋อร์ แกจะต้องได้รับประสบการณ์เป็นสิบเท่า!”พอพูดจบ ก็มีเสียงดังแคว่ก!เซียวเป่ยยกมือขึ้น กรีดหน้าของชายหน้าบากจนเป็นบาดแผลที่น่ากลัวทันใดนั้น ผิวหนังก็เต็มไปด้วยแผลเหวอะหวะ และมีเลือดไหลออกมา“โอ๊ย……”ชายหน้าบากส่งเสียงกรีดร้องโหยหวนออกมาทันที และตะโกน: “ไอ้เวร! ไอ้สารเลว! ฉันเป็นคนของตระกูลหลี่ในเมืองหลวงของมณฑลเชียวนะ! คุณหนูของฉันจะไม่ปล่อยแกไปแน่!”“บอกฉันหน่อย ว่าทำไม! ฉันไม่เคยทำให้ตระกูลหลี่ในเมืองหลวงของมณฑลขุ่นเคืองใจ จึงไม่รู้ว่าทำไมคุณหนูของแกถึงได้ลงมือกับอดีตภรรยาของฉันรุนแรงขนาดนี้”เซียวเป่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาชายหน้าบากลังเลเล็กน้อยแคว่ก!ใช้กริ
แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ บทที่ 371
ภายในร้านขายของชำของชายชราผู้แปลกประหลาดเซียวเป่ยมองซูหว่านที่กำลังนอนคว่ำอยู่บนเตียง และแผ่นหลังเต็มไปด้วยบาดแผลที่เปื้อนเลือด ในใจรู้สึกเจ็บปวด และเสียใจอย่างมากแผ่นหลังที่เดิมทีขาวไร้ที่ติ ตอนนี้กลับกลายเป็นน่าเกลียดน่ากลัวแก้มที่สวยสดงดงามของซูหว่าน ก็ถูกมีดกรีดเละเทะเช่นกันและทั้งหมดนี้ เป็นเพราะเขาเซียวเป่ยเซียวเป่ยรู้สึกผิด และเสียใจอย่างมากแม้ว่าเขาและซูหว่านจะหย่าร้างกันแล้ว แต่ยังไงก็อยู่กินฉันสามีภรรยากันมาสามปี ใช่ว่าจะตัดก็ตัดได้ง่ายๆบางครั้ง คนเราก็มีความซับซ้อนมากทั้งๆที่ในใจคิดแบบนี้ แต่สิ่งที่พูดออกไป กลับเป็นอีกอย่างเซียวเป่ยสูดลมหายใจเข้าลึกๆ นัยน์ตาของเขาก็เริ่มชัดเจนขึ้น และก็เปลี่ยนไปเป็นสงบนิ่งไม่ว่าจะยังไง สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการรักษาอาการบาดเจ็บของ ซูหว่านที่ประตู ชายชราแปลกหน้าเหลือบมองสักครู่ ส่ายหัวอย่างจนใจแล้วกล่าวพร้อมถอนหายใจว่า: “คุณน่ะ มีความรักที่ลึกซึ้ง พรหมลิขิตของคุณกับซูหว่าน คงจะไม่จบลงง่ายขนาดนั้นหรอก”หลังจากพึมพำไปครู่หนึ่ง ชายชราผู้แปลกประหลาดก็หันหลังกลับแล้วจากไป และทิ้งท้ายไว้ว่า: “ผมจะไปทำยามาให้คุณ”เมื่อ
Latest chapter
