Semua Bab The Mistress : Bab 11 - Bab 20

“How did we ended up like this?” nanlulumo kong saad habang tulalang nakatitig sa harapan. Napanasabunot ako sa sariling buhok at saka nagpapadyak. “What? Isn't it fun?” Hiyaw niya nang hindi kami magkarinigan dahil sa malakas na sigawan ng mga tao. Napairap ako at saka inayos ang pagkakaupo. Hindi ko siya pinansin at sa halip ay dumakot ako ng popcorn at isinubo iyon lahat sa bibig ko. “Yes! Three points!” Galak na galak niyang sigaw habang may pag suntok pa sa hangin nang makapuntos ang paborito niyang team. I don’t know how did he drag me in here, pero iisa lang ang masasabi ko noon man o ngayon. “I hate basketball.” Nakita ko ang pagnguso niya at ang paglipat niya ng headband na merchandise na may logo pa nang paborito niyang team sa ulo ko.I always hated crowded places, hindi dahil sa awkward ako roon kun'di dahil ayaw ko ng maingay. Ilang beses ko siyang inirapan para iparating sa kaniyang hindi ako natutuwa.“For pete’s sake Freed kwarenta ka na, mahilig ka pa rin sa mga

I cursed, then slightly massaged my waist. Bakit ko ba nakalimutang ngayon na pala ang balik ko sa trabaho. Hindi pa nga ako nakakabawi kagabi, tapos kailangan ko na namang maupo buong araw. I remained my serious posture. Hindi ipinapahalata ang hapding nararamdaman sa pagitan nang mga hita ko. Pasimple akong yumuko at saka hinimas himas ang hita kong nanakit, nakita ko pa ang mga pulang marka roon.Curse that Montagne, is he a beast? I’m in the middle of a fucking meeting goddamnit! “What can you say, Mrs. Duchman?” Kaagad akong natauhan nang may tumawag sa pangalan ko. Ang mga mata ni Tito Morgan ang ama mi Lorcan ang siyang sumalubong sa’kin. I cleared my throat. “Pardon?”“Merlia Cebu Project, everyone agreed that Mandaue City would be a good spot for our new project.”Iwinaksi ko ang lahat ng nasa isipan. I’m not like this, I should be professional. This is the first time na nawala ako sa wisyo sa oras ng trabaho. “Is that so?” Tumango ito sa akin maging ang iba. “Then I dis

Sinundan niya ako hanggang sa counter. Matapos bayaran lahat ay nagtaka ako ng umalis siya at pagbalik ay may ilapag din sa cpunter. Pigil ko ang tawa nang makita kung ano iyon. Napabalik balik ang tingin ko sa mukha niya at saka sa bagay na iyon dahilan para mas maging visible ang pamumula sa mukha niya. “I-It’s for my brother,” aniya sa nahihiyang tono. Hindi ko na napigilan pa at natawa. “Sabi mo e,” I said teasingly. Akmang magrereklamo pa siya kesyo hindi raw sa kaniya iyon ngunit nilampasan ko na siya.Napakaraming tindahan ang puwede niyang bilhan ng condom at lubricant doon niya pa napili sa hypermarket, walang hiya talaga. On the second thought, kahit papaano ay nawala iyong lungkot na nararamdaman ko kanina. Palalagpasin ko na iyong inis ko tutal magpapasko na naman. Kunot noo akong naglakad habang nakasunod lamang siya sa akin. Naisahan na naman ako ng hinayupak. Balak ko sana siyang pahirapan sa pagbububat pero ang punyeta binili pati ‘yong push cart na nilagyan ko k

Cassidy even insisted na ihahatid niya ako pabalik sa cabin pero hindi na ako pumayag. He already helped me for free, gayong malaki ang bayad sa kanila para sa isang therapy, ayoko ng mas lumaki pa ang utang na loob ko. And one more thing, hindi ko na talaga kinaya pa ang masasamang tingin ng lalaking iyon kanina.Umakyat na ako sa hotel para magbihis. I have to figure out how to survive this Christmas. Pinagiisipan ko pa kung uuwi ba ako o hindi. Ang plano kong pagbibihis lamang ay nauwi sa pagbagsak nang katawan ko sa kama at ang pagtulog ko nang mahimbing. It was as if my whole body is tired even though it isn't halp of the day.Nagising ako nang maramdaman ang magagaang halik sa mukha ko. “Hon, wake up.” masuyo nitong wika. Iminulat ko ang mga mata. It was Lorcan, he kissed my lips. Hindi ko pinahalatang hindi ko iyon nagustuhan. Hindi dahil nagi-guilty ako dahil nagloloko rin ako sa kaniya, I would never regret having an affair, hindi man iyon kasama sa plano ko. Hinawi niya a

“Guys, it’s 11:30 twenty minutes na lang count down na,” saad ng bagong dating na si Kuya. Nanatiling nasa tabi ko si Izzy. Tinawanan ko siya. “Hoy, pumunta ka na roon. Ayos lang ako.” Nginusuan niya ako at pinanlakihan ng mga mata. “Sigurado ka ha?” Hindi ko na siya sinagot at tinanguan na lang siya. Matapos kasi ng nangyari kanina ay hindi na siya humiwalay sa akin kung saan man ako pumaroon. Hindi gaya kanina, ayos na ako ngayon. Masakit oo, pero anong magagawa ko? It is what it is, besides I was thankful that the they're testing my patience. Mas dinadagdagan nila ang galit ko sa kanilang dalawa. Dala nang pagkaburyo ay tumikhim ako sa salad na niluto ni Mama. Masarap iyon kaya naman dinagdagan ko pa ang subo. Sarap na sarap ako sa pagkain ng maramdaman ko ang tawag ng kalikasan, naiihi ako. Tutal mayroon pa naman akong ilang minuto bago magsimula ang count down ay bumalik muna ako sa hotel para umihi. Wala kasing Cr itong cabin, at ang loob ay open space lang na puno ng lames