Chapter 5.2

“How did we ended up like this?” nanlulumo kong saad habang tulalang nakatitig sa harapan. Napanasabunot ako sa sariling buhok at saka nagpapadyak.

“What? Isn't it fun?” Hiyaw niya nang hindi kami magkarinigan dahil sa malakas na sigawan ng mga tao.

Napairap ako at saka inayos ang pagkakaupo. Hindi ko siya pinansin at sa halip ay dumakot ako ng popcorn at isinubo iyon lahat sa bibig ko.

“Yes! Three points!” Galak na galak niyang sigaw habang may pag suntok pa sa hangin nang makapuntos ang paborito niyang team.

I don’t know how did he drag me in here, pero iisa lang ang masasabi ko noon man o ngayon. “I hate basketball.”

Nakita ko ang pagnguso niya at ang paglipat niya ng headband na merchandise na may logo pa nang paborito niyang team sa ulo ko.

I always hated crowded places, hindi dahil sa awkward ako roon kun'di dahil ayaw ko ng maingay. Ilang beses ko siyang inirapan para iparating sa kaniyang hindi ako natutuwa.

“For pete’s sake Freed kwarenta ka na, mahilig ka pa rin sa mga