“Ano naman ang ginagawa niyong dalawa rito, aber?” Hindi ko pinansin si Mama at pinagpatuloy lamang ang pagkain sa hapag. It’s 23th of December dalawang araw na lamang ay pasko na.“Why? Hindi na ba kami welcome sa sarili naming pamamahay!” pabalik na reklamo ni Izzy. “Mga anak ko lang kayo, at ako ang magdedesisyon kung gusto ko kayong naririto sa pamamahay na ‘to!”Napabuga ako nang hangin bago nagtuloy tuloy sa pagsubo ng kinakain kong pinakbet. Kung iba siguro ang makakarinig ng usapan nila ay aakalaing nagaayaw ang dalawang ‘to, pero sa kagaya kong sanay na sa walang kwenta nilang bangayan, ganiyan lang talaga sila maglambingan. Matapos kong kumain ay niligpit ko iyon at inilagay sa lababo. “Oh, hija. Tapos ka ng kumain?” panimula ni Manang Selya nang madatnan ko siya sa kusina. “Ako na riyan,” pag-ako niya at ang siyang kaniyang pag-abot sa hawak kong mga pinggan.Nginitian ko siya at saka tumango. “Salamat Nay.”Pagkabalik sa sala ay ang mga sigawan pa rin nila ang sumalubo
Sinundan niya ako hanggang sa counter. Matapos bayaran lahat ay nagtaka ako ng umalis siya at pagbalik ay may ilapag din sa cpunter. Pigil ko ang tawa nang makita kung ano iyon. Napabalik balik ang tingin ko sa mukha niya at saka sa bagay na iyon dahilan para mas maging visible ang pamumula sa mukha niya. “I-It’s for my brother,” aniya sa nahihiyang tono. Hindi ko na napigilan pa at natawa. “Sabi mo e,” I said teasingly. Akmang magrereklamo pa siya kesyo hindi raw sa kaniya iyon ngunit nilampasan ko na siya.Napakaraming tindahan ang puwede niyang bilhan ng condom at lubricant doon niya pa napili sa hypermarket, walang hiya talaga. On the second thought, kahit papaano ay nawala iyong lungkot na nararamdaman ko kanina. Palalagpasin ko na iyong inis ko tutal magpapasko na naman. Kunot noo akong naglakad habang nakasunod lamang siya sa akin. Naisahan na naman ako ng hinayupak. Balak ko sana siyang pahirapan sa pagbububat pero ang punyeta binili pati ‘yong push cart na nilagyan ko k
“Humpty Dumpty sat on a wall! Humpty Dumpty had a great fall!” Sumimsim ako ng kape sa babasaging baso at tumulala sa dagat. Alas nuebe na ng umaga at hindi ko alam kung bakit ba ako narito. “All the king's horses and all the king's men! Couldn't put humpty together again!” pagsabay na kanta ni Izzy sa tatlong makukulit na pamangkin. Mas ibinalot ko ang katawan sa kumot bago isinandal ang ulo sa kahoy na dingding. “Pasko na bukas pero pang Halloween pa rin ‘yang mukha mo.” wika ng kalalabas lang na si Kuya Hellton mula sa cabin. Inis ko siyang tiningala. “E, kung ikaw kaya ang ilibing ko para sa susunod na Halloween may ipagtitirik na kami ng kandila!” Kumawala ang nakakainis na halakhak sa bibig niya. Siya ang putanginang kumaladkad sa akin hanggang dito sa Palawan. Akala ko pa naman ay sa bahay lang kami magpapasko, nagising na lang ako sa loob ng eroplano at nasa kalagitnaan na kami ng biyahe.“Good morning mga anak! Bettina, you're awake!” aniya na para bang hindi siya ang
Cassidy even insisted na ihahatid niya ako pabalik sa cabin pero hindi na ako pumayag. He already helped me for free, gayong malaki ang bayad sa kanila para sa isang therapy, ayoko ng mas lumaki pa ang utang na loob ko. And one more thing, hindi ko na talaga kinaya pa ang masasamang tingin ng lalaking iyon kanina.Umakyat na ako sa hotel para magbihis. I have to figure out how to survive this Christmas. Pinagiisipan ko pa kung uuwi ba ako o hindi. Ang plano kong pagbibihis lamang ay nauwi sa pagbagsak nang katawan ko sa kama at ang pagtulog ko nang mahimbing. It was as if my whole body is tired even though it isn't halp of the day.Nagising ako nang maramdaman ang magagaang halik sa mukha ko. “Hon, wake up.” masuyo nitong wika. Iminulat ko ang mga mata. It was Lorcan, he kissed my lips. Hindi ko pinahalatang hindi ko iyon nagustuhan. Hindi dahil nagi-guilty ako dahil nagloloko rin ako sa kaniya, I would never regret having an affair, hindi man iyon kasama sa plano ko. Hinawi niya a
“Hi tito, tita. You must be the trio, Mia, Maria, and Heiden. Hi Ate Melissa!” Ipinagsalikop ko ang mga braso habang pinapanood siyang batiin ang pamilya ko na tila ba’y kabilang siya sa aming pamilya. Natawa na lang ako sa pagiging feeling close niya. Nginitian siya ni Ate Melissa pagkatapos ay inilayo ang tatlo. Gusto kong humagalpak ng tawa pero hindi ko ginawa, pahiya ang gaga.Dahil hindi niya nakuha ang gusto, ay kay Lorcan siya lumapit nagpapaawa na tila ba ay inaapi siya. Satingin ko ay napansin iyon ni Izzy. “Akala ko ba ay bisperas pa lang ng pasko ngayon? At saka nagpakabait naman ako buong taon, ang aga naman tayong bigyan ni Santa ng uling,” anito sa nangaasar na tono. As if it was my cue, lumapit ako kay Sarah at hinawakan ito sa balikat. Kunwari ay tiningnan ko ng masama si Izzy. “Stop being rude to our guest Izzy she’s a friend, right hon?” I said emphasizing the word friend. Hindi matanggal ang ngiti ko nang tumango nga si Lorcan naging dahilan iyon nang palihim n
“Guys, it’s 11:30 twenty minutes na lang count down na,” saad ng bagong dating na si Kuya. Nanatiling nasa tabi ko si Izzy. Tinawanan ko siya. “Hoy, pumunta ka na roon. Ayos lang ako.” Nginusuan niya ako at pinanlakihan ng mga mata. “Sigurado ka ha?” Hindi ko na siya sinagot at tinanguan na lang siya. Matapos kasi ng nangyari kanina ay hindi na siya humiwalay sa akin kung saan man ako pumaroon. Hindi gaya kanina, ayos na ako ngayon. Masakit oo, pero anong magagawa ko? It is what it is, besides I was thankful that the they're testing my patience. Mas dinadagdagan nila ang galit ko sa kanilang dalawa. Dala nang pagkaburyo ay tumikhim ako sa salad na niluto ni Mama. Masarap iyon kaya naman dinagdagan ko pa ang subo. Sarap na sarap ako sa pagkain ng maramdaman ko ang tawag ng kalikasan, naiihi ako. Tutal mayroon pa naman akong ilang minuto bago magsimula ang count down ay bumalik muna ako sa hotel para umihi. Wala kasing Cr itong cabin, at ang loob ay open space lang na puno ng lames
“Bett, I’m really sorry,” Sinaid ko muna ang laman ng baso ko bago hinarap si Ate Larra, magkadikit ang mga palad niya at kanina pa paulit-ulit na humihingi ng tawad. What for? Nangyari na ang nangyari. It's not like she can take back what she did at the beach last night.“You’re forgiven,” seryosong saad ko at lumapit sa lamesa na may nakahanda nang almusal. I won't say it's fine, because it's not. “Siguro dala lang ng kalasingan ko kagabi, sorry na talaga,” aniya nagpapaawa na siya ay pagbigyan ko. Napansin yata ni Kuya ang pangungulit nito kaya’t lumapit ito sa akin.“Larra, hinahanap ka ni Tito Morgan,” saad nito na alam ko namang hindi totoo. I really appreciate it, ayoko nang pag-usapan pa ang nangyari kagabi. I don't want to ruin my whole Christmas this year.Walang ibang nagawa si Ate Larra kung hindi ang umalis.“Thanks, I owe you one.” Tapik ko sa balikat ni Kuya.Hindi na ako nagtagal pa sa tabi niya at lumapit sa lamesang naglalaman ng almusal. Nagsimula na rin silang
Ilang sandali pa ay kaagad akong nabalik sa ulirat nang umalon ang bangka dahil sa naging paghinto noon. Sumalubong ang mukha ni Freed sa akin. Kitang-kita ang kunot sa kaniyang noo maging ang nagaalala niyang mga mata. “Are you okay?” nagaalalang tanong niya. “Did I go overboard?” pagtukoy niya sa pilit na pangungulit sa akin kanina pa.Inilibot ko ang paningin sa paligid. Nakahinto na pala kami sa isang bahagi nang karagatan.“You did, and you will never be forgiven,” saad ko sa kaniya bago inis na mahinang sinampal ang pisngi niya. “Really? Even if I do this?” Nanlaki ang mga mata ko ng haplos haplusin niya ang hita ko. “Tigilan mo ‘yan.” Tapik ko sa malikot niyang kamay. Hindi siya nakinig at ipinasok pa iyon sa loob ng summer dress ko. “Ititigil mo ‘yan o ihuhulog kita rito?” banta ko sa kaniya, kaagad siyang ngumuso. Nakahinga ako ng maluwag dahil tumigil na siya sa kalokohan niya pero akala ko lang pala iyon. He pulled me even closer for a kiss, napakalalim noon at nakak