All Chapters of CEO's DARKEST SECRET Series: Chapter 1 - Chapter 10

NAGISING si Sofia nang makarinig ng tila may dalawang lalaking nag-uusap sa labas ng kuwartong kinaroroonan. Napahawak siya sa kaniyang sentido. Medyo nahihilo siya."Boss, salamat sa pera. Malaking tulong na ito para sa pamilya ko," anang lalaki na sa tantiya niya'y siyang leader sa pang-a-abduct sa kaniya kanina."Walang anuman. Basta't walang dapat na makaalam nito.""Makakaasa ka, boss. Paano, aalis na kami.""Sige."Naulinigan na lamang niya ang marahang yabag ng papalayong lalaking napag-utusan.Inilibot niya ang paningin sa malawak na silid. Maituturing niyang master's bedroom iyon. Pinaghalong kulay puti at itim ang pintura ng kuwarto. Ang kamang kinahihigaan niya ay napakalambot at napakalaki. Binalutan iyon ng kulay puting comforter na sa tantiya niya'y bagong laba pa lamang. Napakabango kasi niyon at wala siyang makita ni katiting na dumi. Pati ang unan at kumot na ginamit ay napakalinis at napakaputi.Sa bedside table naman ay may nakita siyang mamahaling lampshade na nak

"I AM sorry, Sofia, pero hanggang dito na lang tayo. Alam ng pamilya ko ang sinapit mo at ayaw nilang mabahiran ng dungis ang pangalan ng angkan namin kung sakaling pakasalan pa kita. Mahalaga sa 'kin sina mama't papa kaya't patawad kung wala nang kasalang magaganap. Paalam, Sofia..."Bigla na namang pumatak ang masaganang luha sa mga mata ni Sofia nang maalala ang mga huling katagang binitawan ni Jeremy bago ito tuluyang magpaalam sa buhay niya. Paulit-ulit pa rin niya iyong naririnig kahit pa anim na buwan na ang nakakalipas magmula nang mangyari ang mapait na yugtong iyon sa buhay niya.Naalala pa niya, biglang sumugod si Jeremy sa mansyon nila nang mabalitaan nitong nakauwi na siya. That was supposedly their wedding day, supposedly the happiest day of her life, pero kabaliktaran ang naramdaman niya nang mga sandaling iyon. Nakita niya ang awa sa mga mata nito habang nakahiga siya sa kama at tulala. Buong akala niya'y yayakapin siya nito, at sasabihing tuloy pa rin ang kasal dahil

MAG-IISANG buwan na buhat nang makauwi si Sofia pagkatapos niyang manganak. Sa loob ng isang buwang iyon ay hindi niya pinagkaabalahang bantayan man lamang ang sanggol na iniluwal niya. Ni hawakan at tingnan ito ay hindi niya magawa. Tanging si yaya Sela ang tumayong taga-pangalaga ng baby.Halos araw-araw ring nagpupunta si Brix sa mansyon nila, at minsan ay ito pa ang nag-aalaga sa sanggol kung hindi ito abala sa kompanya."Ang suwerte ng anak mo kay Brix, anak," nakangiting saad ni yaya Sela. May dala itong tray na naglalaman ng juice at sandwich para sa kaniya. Maingat nitong inilapag sa mesa ang dala.Mula sa kinauupuang patio chair ay napagawi ang paningin niya kay Brix at sa karga nitong sanggol. Nakatayo ito at hindi magkandatutong aluin ang umiiyak na baby. Kasalukuyang nasa hardin ang mga ito. Habang siya nama'y nasa terasa ng mansyon at nagpapahangin.Brix was still wearing his office uniform. He was wearing his black slacks paired with

"MOMMY, look! I've got something for you," lambing ni Euna sa kaniya nang eksaktong makauwi ito galing school. Patakbo itong sumugod sa kinaroroonan niya. Ginawaran siya nito ng yakap at halik sa pisngi. Nasa likuran naman nito ang nakangiting si Brix na siyang sumundo sa bata. "Mommy, I have a greeting card for you. Teacher said we should draw something special for our loved ones. At ikaw po ginawan ko. Ako po nag-draw nito," lambing na naman nito nang hindi niya pansinin, bagkus ay sa laptop siya nakatutok at pinag-aaralan ang data ng Santiago Group of Companies. "Mommy, I wrote 'I love you' in the card kasi love na love ko po kayo...sobra po," ani pa nito na bahagyang nagpatigil sa kaniya. Somehow ay tila may masuyong kamay na humaplos sa puso niya sa narinig buhat sa anak. Ngunit pilit niya iyong inignora nang bigla na namang bumalik sa balintataw niya ang ama ni Euna. "Mommy, tingnan niyo po gawa ko. Para po sa inyo ito, eh," pa

MARAHANG iminulat ni Sofia ang mga mata nang maramdamang tila may nakatitig sa kaniya. Napangiti siya nang mapagtantong si Euna iyon. Titig na titig sa kaniya ang bata na tila hindi makapaniwalang nasa tabi siya nito at yakap-yakap. "Good morning, baby," nakangiti niyang bati, saka hinalikan sa pisngi ang anak. Marahan nitong kinusot-kusot ang dalawang inosenteng mata. Tila ba sinisiguro nitong hindi ito nananaginip lamang.She softly chuckled upon seeing Euna's cute kiddie gesture. "Baby, si mommy mo nga ito," natatawa niyang turan. "Mommy, are you not angry with me anymore?" inosente nitong tanong. She simply smiled, saka marahang umiling. All along ay akala talaga ng anak na galit siya rito. When in fact ay nadamay lamang ito sa muhi niya sa ama nito. "I'm definitely not. Bakit naman ako magagalit sa baby ko, huh?" lambing niya. Ikiniskis pa niya ang sariling ilong sa mumunting ilong nito. Napahagikhik si Euna,