Semua Bab We Touch, We Kiss, We Sin.: Bab 51 - Bab 60

“I didn’t say you can tell everything we talked about in front of others, Ms. Pineda.” Mariing salita ni Liam upang sermonan ang undpredictable na babaeng kanyang nasa harapan.He did everything she said pero mukhang hindi nakukutento ang isang ito. He even made better adjustments for her to be comfortable, but staying with her under one roof was one thing he should think about first.Regardless of whatever Xia thinks, or him, being divorced from Tiffany ay pilit ni Liam na pinipigilan ang sarili na lumalim ang koneksyon nila ng dalaga.He didn’t want to mix the business with pleasure kahit pa gaano niya pa ka-gustong gapangin ng gabing iyon ang dalagang nasa harap niya noong sa loob ito ng kanyang opisina.There was no reason for them to like each other or give time to know each other dahil pagkatapos ng siyam na buwan ay babalik muli sa dati ang kanilang buhay. Ito na ang pinakamadaling paraan para mapagbigyan ang kahilingan ni Tiffany.“Ay, sorry. Ikaw naman masyado kang seryoso. “L

“OH ateng, ito na yung ni-request mo,” Isang maliit na kulay pink na paper bag ang iniabot ni Oka kay Xia habang kumakain sila sa isang coffee shop sa may alabang mall.“Hmmm, Thank you. Kumpleto ito?” Puno pa ang kanyang bibig ng tanungin ang kaibigang si Oka. Nagmadali siyang halungkatin ang laman noon. Isa iyong homemade leche flan na gawa ng ina nito. Mahilig kasi talaga siya matamis na dessert at dahil puro healthy food at halos mga gulay ang pinapakain sa kanya ni Wina ay nagparequest siya ng magdala ang kaibigan upang maiuwi sa condo. “Okay lang ba na lumabas ka Xia?” Narinig niyang bulong ni Aizu sa kanya habang itinuro ng nguso nito ang dalawang naka-kulay itim na mga body guards na nakapwesto sa pinakamalAyo sa labas ng coffee shop. “Mukha kang nakatakas sa preso. Bawat galaw mo sumusunod yang mga yan oh.” Pagsimangot pa ni Aizu.“Okay lang yan Nagpaalam ako kay Liam na lalabas ako kasama kayo.” Ngiting sabi niya habang nakatingin pa rin sa paper bag at binibilang ang leche

“TARANTADO ka, bakit hindi mo sinabi na sa mga Bieschel ito!” Isang bulyaw ng lalaki sa harapan ni Xia habang inaaway nito ang isa pang lalaki kasama nito.Parehong mga nakaitim ito at may bonet at takip ang mukha ng mga ito na kulay itim.Isang matangkad na lalaki ang siyang halos bumali ng kanyang likod at nagtusok ng patalim sa kanyang leeg. Isa pang maliit at matabang lalaki ang nasa harapan niya ang siya kaninang humawak sa kanyang paa. Ito ang nagagalit sa matangkad na kasamahan.Halos mangilid ang kanyang mga luha habang pinapanood ang mga ito sa pagtatalo. Nakatakip ng panyo ang kanyang bibig na sobrang higpit at ang kanyang mga kamay ang nakaziplock sa kanyang likuran. Sa sobrang higpit noon ay hindi niya na maunat ang kanyang siko. Inupo siya ng mga ito sa mataas ng counter habang naghihina siya sa sakal at pagtusok ng matulis na bagay.Nakita rin niya ang patak ng kanyang dugo dahil nasugatan ang kanyang leeg sa pagtusok nito dahil na rin sa pumapalag siya sa mga ito. Nagpa

“OKAY lang ako-“ Hinigit niya ang sariling kamay upang hindi nito mahalata na nao-overwhelm siya sa ginagawa at pakikitungo nito. “S-salamat at dumating ka, A-akala ko talaga hindi mo sasagutin ang tawag ko.” Saad pa niya.Nakita naman niyang tumikhim lang ito at walang balak na magpaliwanag kung bakit nito sinagot ang kanyang tawag gayong mahigpit nitong binilin na hindi ito sasagot sa kahit anong phone calls na galing sa kanya. Nagpamulsa lamang ito sa kanyang harapan at waring may dumaang anghel sa kanilang harapan.“N-nasaan pala si Mr. Gonzales?” puna niya habang napansin na dalawa na lamang sila sa loob ng unit. Hindi niya nakita kahit kanina ang anino nito. Nakakapagtaka dahil lagi iyon nakabuntot sa binata.“I asked him to drop my luggage at the mansion.” Banggit naman ni Liam.“Ganoon ba?” napakamot siya ng batok ng wala na siyang masabi. “Sorry kung naistorbo kita ha, nabasa ka pa ng ulan papunta rito.” Wala sa sariling sabi niya habang iniisip kung paano nito nakalkula an

“Eat all of these Xia, These are for your health, no junk food until dinner. ” Narinig niyang bilin sa kanya ni Liam habang mabilis na tumayo sa hapag-kainan matapos siyang saluhan nito sa almusal.“Aalis ka na?” tanong niya na may halong pagtataka kung bakit nagmamadali itong kumain. Halos walang pang limang minuto ng sila ay makaupo sa lamesa. Iniisip niya siguro na baka ilang na ilang na ito sa kanya dahil mukhang halata nito lagi ang kanyang pamumula sa pisngi sa tuwing kaharap.“I’ll just be in my office. If you need anything, just tell Wina.” Tila iniiwasan na nitong tumingin sa kanyang mga mata. “Please refrain from knocking on the door; it will be a long day for me.”“Uh-“gusto pa sana niyang magtanong ngunit mukhang nasa masungit mood ito ngayon. Hindi nito pinansin ang sasabihin niya at agad na tumalikod sa kanya.“Wina, don’t let Xia knock on my door.” Utos pa nito kay Wina na nakatayo lamang sa isang tabi. Tumango ang secretary habang iniabot ang isang bind ng pressed board