All Chapters of ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง: Chapter 1351 - Chapter 1355

"อืม?" จั๋วซือหรานรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว เพียงแต่ชั่วขณะหนึ่งยังตั้งตัวไม่ทันว่าทำไมจู่ๆ เขาก็เอ่ยถึงเรื่องนี้"เพราะล้วนเป็นสัตว์วิเศษสัตว์เทพกันหมด ดังนั้นความรู้สึกต่อพลังวิญญาณจึงค่อนข้างเฉียบคม" เฟิงเหยียนตอบจั๋วซือหรานจึงมีปฏิกิริยาขึ้นมา เขากำลังบอกว่าทำไมพวกเขาถึงรู้ว่าผลไม้นั่นกินแล้วดีต่อสุขภาพคำพูดนี้ น่าจะเพื่อทำให้นางสบายใจจั๋วซือหรานครุ่นคิด อันที่จริงกำลังคิดอยู่ว่า จะบอกเรื่องมิติน้ำพุวิเศษนี่กับเขาไปเลยดีไหมแต่ยังไม่ทันที่นางจะคิดได้ว่าควรจะเปิดประเด็นอย่างไรเฟิงเหยียนก็บีบนิ้วมือนางเบาๆ เอ่ยขึ้นว่า "ดังนั้น จึงไม่มีความคิดที่จะไปสืบค้นความลับอะไรของตัวเจ้า"ถ้าหากบอกว่า ก่อนหน้านี้นางยังลังเลอยู่บ้าง เช่นนั้นตอนที่ได้ยินคำนี้ นางก็ไม่เหลือความลังเลใดอีกแล้วนางคิดๆ แล้วจึงยื่นมือออกไปเบาๆเฟิงเหยียนสัมผัสได้ถึงมือเล็ก อ่อนนุถ่มขดเข้ามาอยุ่ในฝ่ามือตนเอง สายตาของเขาก็งงงันไปหน่อยๆและมือเล็กนี้ ไม่ใช่แค่ขดเงียบๆ อยู่ในฝ่ามือเขาเท่านั้นแต่ยังค่อยๆ กางนิ้วทั้งห้าออกช้าในฝ่ามือเขาจากนั้นจึงประสานคล้องกับนิ้วเขาองเขาเฟิงเหยียนก้มหน้าลงมองนิ้วที่คล้องเข้าม

เฟิงเหยียนได้ยินคำนี้ ริมฝีปากก็ยกขึ้น "ข้านี่แหละคือความอันตราย ข้าไม่กลัวอันตรายอะไรหรอก..."จั๋วซือหรานสัมผัสได้ว่าเขาเขยิบเข้ามา ลมหายใจเย็นรดลงข้างหูนาง ทำเอาจักจี้ขึ้นมาเลยเสียงทุ้มต่ำน่าดึงดูดแต่เดิม เวลานี้กลับยิ่งเสนาะหูขึ้นไปอีก ลอดเข้ามาในใบหูนาง "เจ้ายอมบอกความลับข้าแบบนี้ ข้าดีใจเอามากๆ"เขาเคยคิดไว้ บางทีตนเองที่ไม่มีความทรงจำนั่น ก็น่าจะไม่รู้ความลับนี้หรอกกระมัง?จั๋วซือหรานไม่รู้ว่าในใจเขามีเสียวจิ่วอยู่อีกมากหลังจากที่นางแค่บอกความลับนี้ของตนเองออกมา ก็รู้สึกว่าผ่อนคลายขึ้นไม่น้อยยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่นางบอกความลับนี้ เรื่องราวบางส่วนอื่นๆ ก็สามารถพูดตามกันออกมาได้แล้วนางคิดๆ เอ่ยเสียงต่ำขึ้นว่า "ดังนั้นข้าจึงคิดว่า ไม่แน่ข้าอาจจะไหว ดังนั้นจึงอยากจะลองดู"เฟิงเหยียนได้ยินคำนี้ก็ชะงัก เข้าใจขึ้นทันที นางหมายถึงเรื่องที่นางตั้งท้องนางชี้ถึง นางรู้สึกว่าในเรื่องนี้ นางอาจจะไม่มีผลลัพธ์เดียวกันกับเยี่ยนเสวี่ยเจินแม่ของนางเพราะว่า นางมีความมั่นใจของนางอยู่เฟิงเหยียนพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะหนึ่งเขาสูดลมหายใจลึก หลับตาลง ราวกับถ้าไม่หลับตาลงทันที ความรู้