Semua Bab ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง: Bab 1431 - Bab 1435

จั๋วซือหรานมองพวกเขา แต่ยังไม่ได้บอกอะไร ถามต่อว่า "แลกเปลี่ยนอะไร"นางจ้องหน้าบากตรงหน้าคนนี้ แม้ท่าทางของอีกฝ่ายจะดูดุดันมากจริงๆ ก็ตามแต่จั๋วซือหรานเองก็เห็นสถานการณ์ใหญ่ๆ มาเยอะมากแล้วจริงๆ นางไม่ได้กลัวคนที่มีท่าทางดุดันแบบนี้เลยอำนาจตัดสินใจอยู่ในมือนาง นางไม่จำเป็นต้องประนีประนอมอะไรชายหน้าบากนิ่งงันไม่พูดอะไรไปครู่หนึ่ง แม้ในใจจะเข้าใจเรื่องนี้ชัดเจน...ว่าอำนาจตัดสินใจอยู่ที่นางดังนั้นหลังจากที่หน้าบากเงียบไปครู่หนึ่ง ก็เอ่ยขึ้นว่า "ข้าจะเอาชีวิตของเนี่ยคุนส่งให้เจ้า"เนี่ยคุนพอได้ยินคำนี้ก็อึ้งไปแล้ว ดิ้นรนขึ้นมา ทั้งตัวบิดไปมาเหมือนปลาไหลจั๋วซือหรานพอได้ยินก็เหลือบมองเนี่ยคุนผาดหนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะเสียงเรียบ "ก็แค่ชีวิตไร้ค่าชีวิตนึง ไม่ได้สลักสำคัญอะไรกับข้าเลย"นางมองไปทางชายหน้าบาก "เงื่อนไขนี้สำหรับข้าไม่ได้มีแรงดึงดูดมากพอ"ชายหน้าบากขมวดคิ้ว ดวงตาเย็นชา "งั้นเจ้าต้องการอะไร"ถ้าหากไม่ใช่เงื่อนไขที่เกินไปล่ะก็ เพื่อสือหลินแล้ว พวกเขาก็ไม่ใช่จะรับปากไม่ได้แต่ถ้าหากเงื่อนไขมากเกินไป ก็ต้องมาพิจารณากันใหม่จั๋วซือหรานมองพวกเขา "ข้าคิดดูแล้ว พวกเจ้ายอมไปร

พอได้ยินคำนี้ของจั๋วซือหราน พวกเขาก็รู้ว่าจั๋วซือหรานไม่ได้พูดโกหกในสายตาพวกเขา ล้วนเป็นอารมณ์สั่นสะเทือนตกตะลึงนี่มันยากเกินไปแล้วเพราะก่อนหน้านี้จั๋วซือหรานพบว่า คนที่ตำหนักเซินหลัวชุบเลี้ยงออกมา จะเป็นพวกอารมณ์เฉยเมยสีหน้าไม่แสดงชัดเจนบนใบหน้าต่อให้เห็นสือหลินยังมีชีวิตอยู่ สีหน้าพวกเขาก็แค่รู้สึกผ่อนคลายลงมาเล็กน้อยเท่านั้นทว่าตอนนี้ บนสีหน้าพวกเขากลับมีความตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัดชายหน้าบากคนนั้นพูดขึ้นมาก่อนว่า "เจ้าบ้าไปแล้ว"เขายืนยันได้เลย ว่าหญิงสาวคนนี้บ้าไปแล้วนางไม่รู้หรือไงว่าพูดอะไรอยู่? จะเป็นศัตรูกับสภาผู้อาวุโสเนี่ยนะ?ถ้าหากพวกเขาสามารถเป็นศัตรูกับสภาผู้อาวุโสได้!พวกเขาก็ไม่ต้องมาหลบอยู่ในซื่อหนานเหมือนหนูในท่อแล้ว!"เจ้าจะต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ" เขาเอ่ยซ้ำขึ้นมาอีกครั้ง"ข้าไม่ได้บ้า" จั๋วซือหรานตอบ "คนเราน่ะ มันก็ต้องมีความฝันอยู่บ้าง""ไอ้ของเจ้านั่นมันไม่ใช่ความฝัน" ชายหน้าบากส่ายหัว "เจ้าก็แค่ละเมอเพ้อพกคิดถึงสิ่งที่จับต้องไม่ได้เท่านั้น เป็นศัตรูกับสภาผู้อาวุโสเนี่ยนะ? เจ้ารู้ไหมว่าสภาผู้อาวุโสคืออะไร?"จั๋วซือหรานยิ้มๆ "คือความมืดมิด การกดขี่

และตอนนี้เอง สือหลินกับชายหน้าบากกลุ่มคนที่ทรยศออกมาจากตำหนักเซินหลัวสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันทีเปลี่ยนไปจนปั้นยากเลยทีเดียว มีความหวาดกลัวออกมาอย่างไม่ปิดบังตอนนี้เอง ในที่สุดพวกเขาก็นึกออกแล้วพวกเขานึกออกแล้วเพราะอะไรก่อนหน้านี้ตอนที่พวกเขาได้ยินเสียงหึ่งๆ รางๆ ถึงได้รู้สึกคุ้นเคยนัก รู้สึกว่าเคยได้ยินมาจากที่ไหน...เพราะพวกเขาเคยได้ยินคนพูดถึงแล้วจริงๆนั่นเป็นช่วงที่พวกเขายังไม่ได้ทรยศตำหนักเซินหลัวพวกเขาทำตัวเป็นเครื่องจักรสังหารคนไม่ได้จริงๆ และเคยเจ็บปวดทรมานกับสับสนเพราะเรื่องนี้ด้วยเช่นกันกระทั่งยังเคยสงสัยด้วย ว่ามีตัวตนคนแบบนี้อยู่จริงหรือ?จากนั้นจึงได้ล่วงรู้ถึงตัวตนหนึ่งเข้าคนที่ฝึกฝนออกมาจากตำหนักเซินหลัวในระยะเวลาที่สั้นที่สุดได้ยินว่า เขาคือคนที่อาภัพทางครอบครัว ไม่มีญาติพี่น้องใดเลยสำหรับญาติของคนอื่น เขาก็ไม่ได้มีจิตใจเห็นใจสงสารให้เขาสังหารใครเขาก็ไปสังหารกระทั่งไม่มีลังเลด้วยซ้ำพวกเขายังจำได้ถึงคำที่นำมาพรรณนาคนผู้นี้ในตอนนั้น...เขาคือมือสังหารแต่กำเนิดดังนั้นพวกเขาจึงเคยถาม ว่าคนผู้นี้แกร่งมากไหม?คำตอบที่ได้รับคือ...แข็งแกร่งมาก แกร่งขนาด