Share

บทที่ 1440

Author: หูเทียนเสี่ยว
ในจวนเจ้าเมือง

เหล่าคนใช้เข้ามาจัดการเก็บกวาดสภาพยุ่งเหยิงกันอย่างเป็นระเบียบ

สภาพยุ่งเหยิงนี้ก็คือ ลากศพเนี่ยคุนออกไป แล้วเช็ดถูพื้นกับผนังจนสะอาด

อย่าให้มาเกะกะสายตาใต้เท้า

ถังฉือนั่งอยู่ตรงนั้น กำลังเคี้ยวเนื้อแห้งในมืออย่างไม่ใส่ใจ

นั่นเป็นเนื้อแห้งที่จั๋วซือหรานทำขึ้นเอง ตอนที่นางทำ ก็พยายามทำรสชาติหมูแผ่นห้ารสในชาติที่แล้วออกมา

พูดได้ว่าอร่อยมากๆ

ถังฉือกินอย่างพึงพอใจแบบเห็นได้ชัด ถึงอย่างไรดูจากการแกว่งเท้าเบาๆ ขณะนั่งไขว้ห้างและจังหวะการสั่นก็มองออกได้ไม่ยาก

ยิ่งไปกว่านั้นคนที่สมองคิดทางเดียวแบบนี้ อารมณ์ความรู้สึกก็แสนจะเรียบง่ายตรงไปตรงมา

ให้ตายเถอะ ไม่ต้องเดากันเลย เขียนอยู่บนหน้าโต้งๆ

เขาแค่พอใจเสียที่ไหน?

แต่อารมณ์เขายังดีสุดๆ อีกด้วย

ตอนนี้ ถังฉือก็หันมาคุยกับจั๋วซือหราน "เจ้าปล่อยพวกเขาไป พวกเขาไม่กลับมากันหรอก"

"พวกเขากลับมาแน่" จั๋วซือหรานยิ้มปากโค้ง มั่นใจกับเรื่องนี้มาก

ถังฉือมีความเห็นต่างกับเรื่องนี้ "พวกเขาเป็นคนที่ชุบเลี้ยงมาจากตำหนักเซินหลัว คนของตำหนักเซินหลัว เห็นแก่ตัว คิดแต่ประโยชน์ส่วนตน ให้ความสำคัญกับภารกิจเป็นอันดับแรก ขอแค่มีโอกาส ก็จะไม่ป
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1447

    แม้จะบอกว่าจั๋วซือหรานรู้อยู่แล้วว่าในจดหมายลับดินแดนทางใต้พวกนี้มีเนื้อหาที่ไม่ค่อยจะดีนักยิ่งไปกว่านั้นก็รู้มานานแล้วว่าเนี่ยคุนลักลอบค้าโลหะกับอาวุธที่ขาดแคลนที่สุดไปยังดินแดนทางใต้กับแคว้นเหยี่ยนแต่ดูจากสีหน้าที่ปั้นยากขึ้นเรื่อยๆ ของพ่อลูกเฟิ่งหลานกับเฟิ่งซาน กลับยังรู้สึกว่า เรื่องราวอาจจะไม่ได้ง่ายดายแค่นี้จั๋วซือหรานก็ไม่ได้เร่งรัด รอพวกเขาค่อยๆ อ่าน อ่านจบแล้วค่อยพูดผลลัพธ์คือตอนที่อ่านจบเฟิ่งซานทนไม่ไหว กระอักเลือดออกมาโฮกหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าโมโหจนเลือดลมพุ่งพล่านไปถึงระดับไหน"ท่านพ่อ!" เฟิ่งหลานร้องตกใจ รีบเข้ามาประคองตัวบิดาไว้เฟิ่งซานโบกไม้โบกมือ ส่งสัญญาณว่าตนเองไม่เป็นไรจั๋วซือหรานรอจนเขาอารมณ์สงบลงมาหน่อย จึงถามว่า "เป็นอย่างไรบ้าง เห็นร่องรอยอะไรมาบ้าง?"เนื่องจากเฟิ่งซานเลือดลมพุ่งพล่าน ตอนนี้ยังหายใจหายคอไม่สะดวกเฟิ่งหลานที่อยู่ข้างๆ จึงตอบว่า "ใต้เท้า ในห้องลับเหล่านี้ ทั้งหมดคือหลักฐานการสมคบคิดของเนี่ยคุนกับดินแดนทางใต้"จั๋วซือหรานพยักหน้า เรื่องนี้นางรู้อยู่แล้วเฟิ่งหลานเอ่ยต่อ "ดูจากเนื้อหาในจดหมายลับนี้..."นางสูดลมหายใจลึก น้ำเสียงขรึมลง

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1446

    "เห็นหรือ?" เย่เจิงไม่เข้าใจหน่อยๆ "เห็นอะไร?""จะได้เห็นศพของเนี่ยคุนถูกห้อยไว้บนประตูเมือง ความหมายของนายท่านคือต้องการจะทิ้งศพเอาไว้สี่สิบเก้าวัน แต่กลัวว่าถ้าแขวนไว้นานกว่านี้ คงจะมองไม่ออกแล้ว ดังนั้นถ้าท่านแม่ทัพอยากจะไปยืนยัน ก็คงต้องรีบหน่อย"ในใจเย่เจิงก็ท่วมท้นขึ้นทันทีบอกไม่ถูกว่าเป็นความรู้สึกอะไร หญิงสาวคนนั้น...สังหารเนี่ยคุนไปก็เรื่องนึง นี่ยังจะทิ้งศพไว้อีกสี่สิบเก้าวันด้วย!นี่เป็นการทำเพื่อเตือนเมืองซื่อหนาน พร้อมกับเตือนสติพวกคนที่เคยสมคบคิดกับเนี่ยคุนไปด้วยเย่เจิงพยักหน้า "คำสัญญาที่ให้กับใต้เท้าเอาไว้ข้าไม่กล้าลืมเด็ดขาด ข้าจะนำกำลังพลออกเดินทางให้เร็วที่สุด"คนที่เข้ามาส่งสารก็บอกกับเย่เจิงอีกว่า "ความหมายของใต้เท้า คือหวังว่าท่านแม่ทัพทำได้ไวเท่าไรก็ยิ่งดี เพราะนายท่านพบเรื่องบางเรื่องเข้า กังวลว่าหากชักช้าจะเกิดการเปลี่ยนแปลง"เย่เจิงรู้ ว่าโหวหญิงคนนั้นเป็นคนไม่พูดจาเหลวไหลไม่มีมูล ในเมื่อพูดแบบนี้แล้ว ก็ห้ามละเลยโดยเด็ดขาด"อย่างมากสุดคือออกเดินทางวันพรุ่งนี้"หลังจากได้คำตอบ คนที่เข้ามาส่งสารก่อนหน้าก็ไม่พูดอะไรอีก กลับไปซื่อหนานทันทีคนที่ส่งสา

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1445

    ถังฉือพอได้ยินคำนี้ ก็จ้องมองนางเขม็ง"พวกเจ้าสองคนนี่ ชอบตั้งชื่อให้คนอื่นซะจริงนะ" ถังฉือเอ่ยขึ้นจั๋วซือหรานยิ้มตอบ "ไม่ได้ตั้งให้เจ้า แต่ตั้งให้กับกระบวนท่าของเจ้า"ถังฉือคิดๆ "ชื่อว่าอะไรล่ะ?"ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ชอบคำว่าทลายฟ้าจั๋วซือหรานยิ้มตาโค้ง "กระบี่ผ่ามิติ"ถังฉือขยับปาก เหมือนตนเองพูดชื่อนี้อยู่จากนั้นตาก็เป็นประกาย "ได้ เรียกแบบนี้เลยแล้วกัน"จั๋วซือหรานยิ้มตอบ "เอาล่ะวันนี้ก็แสดงเท่านี้พอ ข้านึ่งขนมแป้งฟักทองไว้ในครัว กินคู่กับผงรากบัวพุทราจีน รีบไปกินเถอะ"ถังฉือกระเด้งตัวขึ้นมา ก้าวเดินกระฉับกระเฉงตรงไปที่ห้องครัวทันทีจั๋วซือหรานพอหันมาก็เห็นสายตากระหายใคร่รู้สิบคู่"นายท่าน" จิ่วเฉียวเนื่องจากอายุมากสุด ดังนั้นจึงเป็นหัวหน้า เขาเอ่ยถามเสียงต่ำ "เมื่อครู่นี้ใต้เท้าถังฉือคนนั้น สำแดงอะไรออกมากันแน่? พวกข้าดูแล้วไม่เข้าใจเลย"จั๋วซือหรานยิ้มตาโค้ง นางดึงกระบี่ยาวออกมาจากเอวจิ่วเฉียวพูดขึ้นว่า "ดูดีดีๆ ล่ะ"จากนั้นจั๋วซือหรานก็สะบัดกระบี่!และทุกคนก็เห็นว่า กิ่งไม้เล็กหนาประมาณข้อมือกิ่งหนึ่งก็ถูกตัดขาดไปไม่รู้เพราะอะไร อาจจะเพราะการเคลื่อนไหวของจั๋วซื

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1444

    แต่ถ้าจะบอกว่าคนผู้นี้เข้าใจโลกตระหนักรู้และหัวไวล่ะก็ตัวเขานอกจากกินกับฆ่าคน ก็เหมือนจะไม่เป็นอะไรอีกเลย แล้วดูจะไม่สนใจด้วยจั๋วซือหรานยื่นมือไปกุมมือชิ่งหมิงเบาๆ "ไม่ต้องกังวล ไม่เกิดเรื่องอะไรหรอก สถานการณ์ตอนนี้ก็คือ ถ้าเจ้าไม่ไป ป๋อยวนก็ยังไม่ต้องกังวลเรื่องชีวิต ถึงแม้ว่า..."สายตาจั๋วซือหรานมองไปทางนิ้วขาดในผ้าเช็ดหน้า "...อาจจะลำบากสักหน่อย"ชิ่งหมิงค่อยๆ ใจเย็นลงมาแล้วจั๋วซือหรานเอ่ยต่อว่า "พวกเราต้องช่วยพวกเขาออกมาได้แน่นอน"จวงชิ่งหมิงพยักหน้าหนักๆถังฉือจึงมาพักอยู่ที่นี่ เขาไม่มีความรู้สึกอึดอัดเลยแม้แต่น้อยจั๋วซือหรานรู้สึกว่าเขาน่าจะมีความเฉื่อยชาด้านความรู้สึกอยู่บนตัวทุกวันจั๋วซือหรานทำของอร่อยให้เขากิน จึงทำให้เขาอารมณ์ดีได้ทุกวันกระทั่งจั๋วซือหรานถามถึงระดับวิถีกระบี่ของเขา เขาก็ยังดูมีความอดทนให้มาก"นี่ มันเป็น...แบบนี้" ตอนที่ถังฉือพูดคำว่า 'แบบนี้' กระบี่ไม้ในมือก็โบกไปด้านหน้า!นอกจากจั๋วซือหรานแล้ว พวกคนทรยศตำหนักเซินหลัวที่ภักดีกับจั๋วซือหรานเหล่านั้น ก็สนอกสนใจเป็นอย่างมากเห็นได้ชัด ว่าหลงใหลในความสามารถของใต้เท้าถังฉือคนนี้มานานแล้วการม

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1443

    ดวงตาจวงชิ่งหมิงแดงก่ำ เหมือนครู่ต่อมาสิ่งที่จะพรั่งพรูไม่ใช่น้ำตา แต่เป็นเลือดที่จะไหลออกมาแทนเขาจ้องมองถังฉือเขม็ง แม้จะรู้ว่าควรมีเหตุผลหน่อยก็ตามทีแต่ตอนนี้ ยังคงรู้สึกว่าทั้งหมดมันไม่สำคัญแล้วไม่อาจพิจารณาได้เลยจริงๆ"ข้าจะไปกับเจ้า ให้พวกเขาปล่อยตัวป๋อยวน!" เสียงของชิ่งหมิงแหบพร่าแทบจะเป็นเสียงสะอื้นแล้วถังฉือมองเขานิ่งๆ สีหน้าไม่มีการเปลี่ยนแปลงมากนักครู่ต่อมา ก็หันไปบอกกับจั๋วซือหรานว่า "น้องชายเจ้านี่ใสซื่อมากเลย"จั๋วซือหรานยกแก้วขึ้นจิบชาแทนเหล้าให้เขา "เพราะถูกปกป้องอย่างดีมาโดยตลอดนั่นล่ะ"สีหน้าจวงชิ่งหมิงตอนนี้ขาวซีดไปแล้วถังฉือนั่งอยู่ที่นั่น ยกสุราห้าพิษขึ้นจิบไปคำหนึ่งจากนั้นจึงเอ่ยว่า "เจ้าไปกับข้าก็ไม่มีประโยชน์"อารมณ์ของชิ่งหมิง ค่อยๆ ใจเย็นลงมาแล้ว เขามองถังฉือ สายตาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสับสนขึ้นมาแต่ถังฉือเหมือนไม่คิดจะพูดอะไรอีก ตั้งหน้าตั้งตากินต่อไปปันอวิ๋นยกมือผลักเขาอย่างอดไม่อยู่ "เขาฟังไม่ออก เจ้าอธิบายให้เข้าใจหน่อยซิ"ถังฉือหยุดกิน น่าจะเพราะคำว่า 'อธิบาย' สำหรับเขาเป็นเรื่องที่ยากกว่า 'ฆ่าคน' มากดังนั้นเขาจึงหยุดลงเพื่อรวบรวมคำ

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1442

    อย่างเช่นตอนนี้ เฟิงเหยียนแค่คำสั้นๆ สองคำ ก็เห็นได้ชัดถึงความโอ้อวดขึ้นมาส่วนถังฉือเองก็เป็นคนซื่อมาก ดังนั้นคำตอบของเขาจึงไม่มีพูดแบบไม่มีกั๊กเลย "เก่งมากจริงๆ"ถังฉือพูดพลางดื่มสุราไปอึกหนึ่ง ทำปากแจ๊บๆ "รู้สึกเหมือนไม่เห็นต้องเก็บสูตรเป็นความลับเลย..."ปันอวิ๋นที่อยู่ข้างๆ รู้สึกเหมือนโลกนี้ไม่มีที่ให้เขาอยู่อีกต่อไปแล้ว!ขโมยสุราเขา! บอกว่าวิชากู่เขาสู้คนอื่นไม่ได้! นี่ยังรังเกียจสุราเขาว่าไม่อร่อยอีก!จั๋วซือหรานที่อยู่ข้างๆ ยิ้มขึ้นมา "เรื่องอื่นยังไม่ต้องพูดถึง วิชากู่น่ะสู้ปันอวิ๋นไม่ได้จริงๆ ทั้งหมดนี่ก็เป็นเพราะเขาสอนมาดี"ปันอวิ๋นพอได้ยินคำนี้ ถึงสบายใจขึ้นมาบ้างพอคุยเล่นกันจบ หัวข้อสนทนาก็วนกลับมาที่เรื่องหลัก"ครั้งนี้ภารกิจของเจ้าคืออะไร?" ปันอวิ๋นไม่มีอ้อมค้อม ถามออกมาตรงๆ หลักๆ คือกับถังฉือแล้วจะอ้อมค้อมไม่ได้ ตอนที่อ้อมค้อมเขาอาจจะฟังไม่ออก!ถังฉือเชิดคางไปทางจวงชิ่งหมิง "ข้าต้องพาเตาสามขานี้กลับไป"เขาคิดๆ เหมือนรู้สึกว่าแบบนี้ไม่ค่อยเหมาะสม จึงบอกมาอีกว่า "ให้พาน้องชายภรรยาอาเหยียนกลับไปน่ะ""เป็นตายไม่สนหรือ?" ปันอวิ๋นถามถังฉือส่ายหัว "เขามีประโยชน์อ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status