[Yuri]Hindi siya makatulog kakaisip sa tsekeng binigay ni Red kay Virvin. Ano ang gusto nitong palabasin? Na mukhang pera ang lalaking gusto niya?Bago nito pinausad ang sasakyan nito ay binigyan pa siya nito nang nang-iinsultong tingin.“Arrrggghhh! Ang yabang, adik naman!” Aniya habang nagpapagulong-gulong sa higaan niya.Paano kaya niya makukumbinse si Virvin na ibalik ang pera ni Red? Paano kung maging si Virvin ay guluhin na nito? May kumatok sa pintuan niya.Dahan-dahan siyang tumayo at sumilip. Nakahinga siya nang maluwag nang hindi ito si Red kundi si Aling Maryang.“May kailangan ka, Aling Maryang?” Kakabayad lang kasi niya sa upa kaya imposible naman na maniningil ito. “Ah, uutang ka ho? Sandali—“ Pinigilan siya nito nang akmang kukunin niya ang wallet niya.“Nagpadala ng package ang sponsor mo.” Ani ng matanda.Namilog ang mata niya. “Talaga po?” Dali-dali siyang sumunod dito. Gano’n nalang ang tuwa niya nang makita ang naglalakihang box na pinadala sa kanya.Buwan-buwan m

[Yuri]Hindi naman siya ang gurdian nang matanda pero siya ang narito ngayon sa hospital habang nagbabantay rito. Parating palang kasi ang kaanak nito.Tumingin siya sa matandang lalaki at dalawang matandang babae na humahangos na dumating. Nang makita nito ang matanda na binabantayan niya ay umiiyak na lumapit ang mga ‘to bakas ang labis na pag aalala sa mga mukha.“S-Salamat naman at l-ligtas ka, manoy.” Ani ng matandang lalaki habang hawak ang kamay ng matanda. Pagkatapos mag iyakan ay saka lamang siya napansin ng tatlo.“I-Ineng, salamat sa paglitas sa kapatid namin. Kung hindi dahil sa’yo ay baka nawala na ang kapatid namin.”“Naku, nagkakamali ho kayo. Si Re— I mean si Dr….” Ano nga ulit ang apelido ni Red? “Si Dr. Red ang nagligtas sa kanya at hindi ako. Iyon po siya, oh.” Aniya sabay nguso sa binata na papalapit sa pwesto nila.Panay ang pasasalamat ng tatlo kay Red. Napangiti siya— May nagawa din itong tama. “Kuya, ang tigas nang ulo mo, sinabihan na kitang pumirmi sa bahay.”

[Yuri]Kinuha niya ang wallet sa bag at kumuha ng pera. "Bayad po, pakiabot naman." Aniya sa katabing pasahero sa dyip. Kanina pa niya napapansin ang pagtingin sa kanya paulit-ulit ng lalaking kaharap niya. Hindi talaga maiiwasan na makaengkwentro ng katulad nang ganitong lalaki paminsan-minsan lalo na sa mga pampublikong sasakyan.Humigpit ang hawak niya sa sling bag niya nang makitang bumaba rin ang lalaki. Binilisan niya ang hakbang, kapag sinundan siya nito hanggang sa ikalawang kanto ibig sabihin ay sinusundan talaga siya nito. Sa oras na mangyari 'yon ay sisigaw na talaga siya ay hihingi ng tulong.Matangkad ang lalaki. Nakasuot ito ng N95 mask ay nakajacket din ito ng kulay itim, black pants, at itim na sumbrero, naka-gloves din ang dalawang kamay nito.'Yawa, wag naman sana holdaper at rapist ang isang 'to' Isip-isip niya. Budget niya pang two weeks ang perang dala-dala niya. Hindi siya papayag na makuhaan ng pera. Ayaw niyang umutang kay Vera. Nakakahiya na kasi dahil sa tuwin

[Yuri]Puno ng luha ang mukha niya, wala siyang pakialam sa mga nagtatakang tingin sa kanya ng mga bisita. Ang mahalaga ay makita niya ang taong nais niyang makita. Huminto ang mata niya sa lalaking nakatayo sa sulok, si Red. Nakatayo ito ng tuwid habang nakapamulsa ang kamay, at katulad ng dati ay nakatingin sa kanya ito nang malalim. Nanginginig ang katawan niya ngayon sa sobrang galit habang patuloy siya sa pagluha.Galit na galit siya.Nang makalapit siya rito ay agad niya itong sinampal, hindi lang isa, kundi apat na beses pa. "W-Walanghiya kayo! K-Kayo ng pamilya mo ang dahilan kung bakit naulila ako!" Napasinghap ang ilang mga bisita na nakarinig. Rinig niya ang takot na bulung-bulongan ng mga 'to. "Paano niya nagawang saktan si Red Gabrielle? Nababaliw na ba ang babaeng 'yan? Gusto ba niyang mabura sa mapa ng Pilipinas?" Hilakbot na wika ng isang bisita."Siguro ay hindi niya kilala kung sino ang kaharap niya kaya ganyan siya katapang!" Ani naman ng isa.Pagak siyang natawa.

[Yuri]'OBEY ME AND YOU'LL BE SAFE'Sinungaling! Paano siya magiging ligtas sa kamay nito gayong ito ang dahilan kung bakit siya nasa ganitong kalagayan ngayon? Para siyang ibon na nasa hawla, walang kalayaan at karapatang lumabas.No, mas swerte pa ang ibon dahil may chance na pakawalan ang mga 'to, eh siya? Malungkot na tumingin siya sa labas ng bintana ng kwarto niya. Dahil nasa pinakadulo ang kwarto niya at nasa bandang likod ay wala siyang natatanaw kundi puro mga puno dahil kagubatan ang nasa likuran nitong Villa. Ang bintana ng kwarto ay may grills na nagsisilbing harang para hindi siya makatakas.Isang linggo na simula nang inalis siya ni Red sa madilim na kwartong 'yon. Tatlong araw din siyang naka-dextrose pagkatapos ng araw na 'yon. Akala niya ay nakalaya na siya pero mali siya dahil inilipat lang siya nito sa ibang kwarto at muli ring ikinulong.Tumingin siya sa pintuan ng marinig ang pagbukas nito. Si Red may dalang pagkain. Binaling niya muli ang tingin sa labas at hindi