All Chapters of Play with Me, Mr. Billionaire: Chapter 11 - Chapter 20

= JHYMEA POV =Napapaungol ako sa pagitan ng aking pagsubò. Lasang orange nga ang talong ni Kian na siyang flavor ng condom na isinuot niya. Tila candy ‘yon na nagpasabik sa akin na parang bata. Nilabas-masok ko ‘yon sa aking bibig at parang gusto ko nang maglulupasay dahil sa sarap na aking nadarama. Daglian akong tumingala at nakita kong gigil na gigil na napakagat-labi si Kian. Marahang kumilos ang kanyang balakang at inatras abante sa bibig ko ang kanyang cobra. Parang hinihikayat niya ako na ituloy-tuloy ko lang ang aking ginagawa. Dahil sa laki ng dragon ni Kian ay napapaluha ang gilid ng aking mga mata. Napapaduwal ako sa dambuhalang size no'n na nagpa-inat sa aking bibig pero hindi ko ‘yon mabitiwan kasi nakaka-adik siyang talaga. Ang sarap simutin at panggigilan.Sarap na sarap pa ako sa pagnamnam sa alaga niya nang maramdaman kong nananakit na ang aking puson. Nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto kong nagbabad’ya nang sumabog ang katas ko ano mang oras.Shìt, teka lang!

= JHYMEA POV = Kinuha ni Kian ang kahon ng condom sa kama at binilang ang laman no'n. Doon na siya nakahinga nang maluwag. “Hayyy, may bawas na isa, ibig sabihin, may ginamit ako no'ng may nangyari sa ‘ting dalawa,” pampalubag loob niya sa akin. Magkakasunod siyang napabuntong hininga na para bang nabunutan siya ng pagkalaki-laking tinik sa lalamunan. Napakunot ang noo ko sa kanya. “Ba't ganyan ka maka-react? Eh, hindi naman ikaw ang manganganak?” nagtataka kong tanong sa kanya. Napailing siya. “Hindi naman ‘yan ang iniisip ko. Paano nga kung nabuntis kita? Mukha ka pa namang mambabarang, baka hindi sanggol ang iluwal mo kundi t'yanak,” pang-aasar niya sa ‘kin na sinundan ng malakas na pagtawa. “Aish!” nanggigigil kong sabi sa kanya. Namumuro na talaga ‘tong lokong ‘to sa ‘kin. Sasakalin ko na sana siya pero agad siyang nakatakbo sa dulo ng kama. Rinig na rinig ko pa ang paghalakhak niya. “Ang saya mo, ah,” napipikon kong sabi sa kanya. “Happy pill ko na ata na asarin ka,” n

= JHYMEA POV =“Hala, pa'no ‘yan?” nag-aalala kong sabi. Bumaling ako kay Kian. “Hanggang dito ka na lang siguro, lalakarin ko na lang,” suhesyon ko sa kanya at tinanggal ang seatbelt ko.Naningkit ang mga mata niya na parang ‘di siya sang-ayon sa sinabi ko. Pinigilan niya ang kamay ko sa pagtanggal ng seatbelt. “Kaya mo na bang maglakad?” tanong niya sa ‘kin.Napailing ako. “Uhm, h-hindi pa, pero—”“Edi, ihahatid pa rin kita,” agad niyang pagputol sa sinasabi ko. Tila gusto pa nga niyang magmatigas.Bahagya akong natawa sa kanya. “Ang layo pa ng bahay namin, oh. Ano? Paliliparin mo ‘tong kotse mo mula rito hanggang ro'n sa kabilang dulo?” pilosopo kong tanong sa kanya.“Patapos pa naman siguro ‘yan,” napapakamot niyang tugon sa ‘kin saka siya bumaba ng kotse. Nilapitan niya ‘yong isa sa construction workers. Tinanong niya ata kung kailan sila matatapos saka siya bumalik at binuksan ang pinto ng kotse sa tapat ko.“Sa katapusan pa raw sila matatapos,” pagbibigay alam niya sa ‘kin.Nap

= JHYMEA POV =Hanggang makarating na kami ni Kian sa pinto ng bahay namin ay nagpatuloy pa rin ang pag-agaw niya ng atensyon mula sa mga tao sa paligid.May napapadungaw sa bintana. Meron pang naghahampasan at impit na nagtitilian sa mga bakuran nila.Napatingin ako sa mukha ni Kian. Gwapo nga siya, aminado naman ako ro'n, pero hindi ko inaasahan na ganito pala ang impact niya kapag nadayo rito sa amin.Sino ba naman ang mag-aakala na naka-sèx ko na pala ang mala-Adonis na lalaking ‘to? Ngayon ko lang narealize na sobrang haba pala ng bulbòl ko.Naningkit ang mga mata ni Kian nang mapansin niya ang mga tao sa paligid na nahumaling sa angkin niyang kakisigan. Base sa ngiti niya, ay mukhang gustong-gusto niya naman ang atensyong nakukuha niya. Sanay nga ata siya na maraming nagagwapuhan sa kanya.Nagsuot siya ng shades at inilahad ang kamay niya sa ‘kin. “Phone mo,” kaswal niyang sabi.Nagtaka ako sa kanya. “Phone… ko?” naguguluhan kong tanong.Ngumiti siya sa ‘kin saka siya tumango. “

= JHYMEA POV = “Aray, shòtek!” dàing ko nang maramdaman ko na naman ang pangingirot ng pechay ko. Sinikap kong humiga sa couch ng sala namin at kung saan-saan pa kumapit bago ako nakapuwesto. Bwìsit talaga ang Kian na ‘yon. Isinagad ata ‘yong talong niya sa kadulu-duluhan ng matres ko.Napaisip ako at napaawang ang bibig. Paano niya kaya ako binalibag at pakiramdam ko'y wasak na wasak ako? Mukhang matindi nga ang tama sa akin ng aphrodisiacs at sandamakmak na vodka dahil wala talaga akong maalala. Sumasakit pa ang sintido ko.“Uy, ‘di ka pa nagbibihis. Kararating mo lang ba?” gulat na tanong sa akin ng kapatid kong si Jace na kakalabas lang ng kwarto niya. Kahit naghihikab at magulo pa ang buhok ay nakatutok na agad ang mga mata niya sa telepono niya para maglaro ng Mobile Legends.Mabigat akong huminga. “Hay, dumilehens'ya ako. May balance ka pa sa school niyo, ‘di ba? Oh,” pag-aabot ko sa kanya ng 30,000 na binayad sa akin ni Nexie. Akin na siguro ‘tong sobra. Pambayad rito sa b