All Chapters of TWISTED MARRIAGE: When The Good Wife Finally Wants A Divorce: Chapter 301 - Chapter 310

UMIGTING LANG ANG panga ni Theo nang makita ang lungkot sa mga mata ni Therese. Gustuhin man niyang yakapin ito, hindi niya ginawa upang mas marealized ng ina niya ang mga kamaliang ginawa. Nanatili lang siya sa pwesto nito."A-Alam ko namang mali lahat ng iyon pero... ganito na lang ba talaga tayo? I-Iiwan mo na rin ako kagaya ng ama mo? Hahayaan mo na lang akong mag isa? Ganito na lang ba talaga ako hanggang sa pagtanda ko?" Sabi pa ng ina nito. Iniisip palang ni Therese ang lahat, parang pinanghihinaan na siya.Kahit ilang ulit niyang sinasabi sa sarili na kakayanin niya, alam niyang hindi gano'n kadali iyon. Kahit nakaya niya ng ilang taon, hindi ibig sabihin no'n ay makakaya pa niya sa mga susunod pa. Dahil sobrang hirap mag isa. Malungkot... at ang dilim ng mundo kapag mag isa lang siya.Nag iwas ng tingin si Theo. Hindi na niya nakayanan pa ang pagtitig sa mga mata ni Therese. "Kung nalulungkot ka, pwede ka namang maghanap ng ibang kasama mo dito," wika pa niya. "Aalis na ako..

"BAKIT BA HINDI mo man lang naisip ang sarili mo?" frustrated na wika ni Harold kay Theo dahil sa desisyon nito. Napailing na lang siya at halatang halata ang disappointment sa ekspresyon nito.Isang matamlay na ngiti ang namuo sa labi ni Theo. "Iniisip ko lang ang kapakanan ng mag ina ko. Sila ang dapat na inuuna ko bukod sa ibang bagay. Wala na akong pakialam sa iba... sa kapangyarihan o sa sarili ko... basta ang mahalaga, okay sila," sabi pa niya.Umigting lang ang panga ni Harold. Alam niyang buo na ang desisyon ni Theo. Kaya wala na siyang magagawa pa kundi ang sundin ang gusto nito. Sa mga oras na iyon, may napagtanto si Harold. Totoo ang nararamdaman ni Theo kay Amanda. Totoo ang pagmamahal nito para sa babae. At alam niyang kahit siya na may nararamdaman kay Amanda ay hindi kayang tapatan iyon."Sige. Ako ang magpeperform ng surgery. Pero ipangako mo sa akin na kailangang magpakatatag ka. Hindi pwedeng hindi maging successful ito," seryosong wika ni Harold kay Theo.Tumango l

"HINDI KO MATATANGGAP iyan. Wala akong hinihingi na kahit ano sa 'yo," sagot ni Luigi kay Theo.Umigting ang panga ni Theo. Hindi niya maintindihan kung bakit ayaw pa nito. Marami siyang magagawa sa perang makukuha nito. Kung tutuosin ay pwedeng hindi na rin ito magtrabaho para hindi na ito mahirapan. Pero mas gusto nitong hindi tanggapin iyon.Napabuntong hininga na lang si Theo at kalaunan ay napatango. Isang maliit na ngiti ang namuo sa kaniyang labi."Okay. Wala naman akong magagawa kung iyan ang desisyon mo. Basta magmula ngayon, wala na tayong utang na loob sa isa't isa," aniya kay Luigi.Iyon ang huling sinabi ni Theo bago tuluyan nang umalis. Mabigat ang loob niya habang papalayo sa mismong apartment ng kaniyang ama.Natauhan din naman kalaunan si Luigi. Iyon na ang huli... ayaw niya! Babawi pa siya sa anak niya! Kailangan niyang makasama pa ito ng mas matagal. At kung papayagan lang siya, sana maibalik pa niya ang oras nang sa gano'n ay mas makasama pa niya si Theo. Sana mas

"THEO! SALAMAT sa Diyos at gising ka na nga!" bulalas ni Therese nang makita ang unti unting nagmulat ng mga mata ni Theo.Nakamulat na siya. Pero hindi niya maigalaw ang katawan niya. Mabilis na chineck ni Harold ang lagay nito at maayos naman na kahit papaano. Ang problema, walang kasiguraduhan kung makakabalik pa siya agad sa dating estado ng katawan niya."M-Mom..." halos pabulong ng wika ni Theo nang nakita ang ina niyang humahagulgol nang yumakap sa kaniya. Gustuhin man niyang yumakap pabalik, hindi naman niya magawa dahil hindi niya maigalaw ang katawan niya. Para bang isinemento iyon sa kamang kinahihigaan niya ngayon."Bakit mo ito ginawa?! Anak naman!" umiiyak na sabi ni Therese. Napayakap siya lalo kay Theo na para bang hihiwalay ito sa kaniya ano mang oras."G-Ginusto ko 'to, Mom. Para naman ito sa anak ko... k-kaya walang kaso sa 'kin. 'W-Wag niyo na lang sabihin kay Amanda. W-Wala na kami pero baka makaramdam siya ng guilt kapag nalaman niyang g-ginawa ko nga 'to..." nah

"PERO SIGURO kapag ayos na talaga ang lagay ng anak ko. Ayaw ko namang magtake risk dahil baka makasama lang sa kaniya," dagdag pa ni Amanda.Napabuntong hininga na lang si Sylvia. Hindi niya inaasahan na ganito ang mangyayari. Nagkaroon pa man din siya ng pag asa na nagkakaayos sina Theo at Amanda. Pero mukhang hanggang sa imahinasyon na lang niya iyon. Pero ayos na rin ito. Mukhang naliwanagan na si Amanda sa desisyon niya.Lumalim pa ang gabi. Pinagmasdan ni Amanda ang anak habang payapa itong natutulog. Panaka naka niyang hinahaplos ng pisngi nito at bahagyang napapangiti na lang. Habang ginagawa iyon, may narealized siya.Hindi lang nakapokus sa anak niya ang atensyon niya sa nagdaang buwan. Napagtanto niyang mas nag aksaya siya ng panahon kakahintay sa pagpaparamdam ni Theo sa kaniya. Na... wala rin lang saysay. Isang mapaklang ngiti ang namuo sa labi ni Amanda. Siguro ito na ang senyales na... umalis na talaga sila. Lalo na siya... wala na siyang lugar sa buhay pa ni Theo.Nap