All Chapters of The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: Chapter 1011 - Chapter 1020

NAHIGA NA SIYA sa kama kasabay ng panaka-naka niyang pagsinghot. Basa pa rin sa luha ang kanyang buong mukha na kahit pinalis na niya kanina, tuloy-tuloy pa rin ang labas noon na parang may sariling balon sa likod ng kanyang mga mata. Nilingon niya ang cellphone nang mag-ring. Unfamiliar number iyon nang kanyang lingunin. Iisa lang ang tumatakbo sa kanyang isipan. Malamang ay si Brian iyon. Ito lang naman ang tumatawag sa kanyang personal phone number. Malamang ay nagpalit ito ng number noong malaman na unreachable siya dahil blinock niya. Walang arte na sinagot niya ang tawag ngunit hindi siya nagsalita. Katahimikan lang din ang sumalubong sa kanyang pandinig. Tahimik lang din ang nasa kabilang linya na para bang naghihintay ng tamang pagkakataon upang magsalita at iparinig ang tinig. Sa bandang huli, si Brian ang sumuko. Siya ang unang nagparinig ng tinig dahil alam niyang hindi magsasalita ang babae kahit na abutin pa sila ng magdamag doon. Isa ito sa ugali ng babaeng tumatak sa ka

SA PAGKAKATAONG IYON ay nag-angat na ng paningin niya si Ceska. Nakukulitan na naman siya sa pinagsasabi ng dating nobyo na mukhang hindi makaintindi na ayaw na niya itong makita pa. Kaya nga nakatungo lang siya dahil ayaw niyang tingnan ang mukha nito, pinipilit naman niya. Ibang-iba na ang mga mata niya ngayon na kumpara noon na punong-puno ng buhay. Hindi nakaligtas iyon kay Brian na pasimpleng nahigit ang kanyang hininga. Para siyang nakatingin sa ibang version ng pagkatao ni Ceska. Walang emosyon. Wala itong pakialam sa anong nararamdaman niya.“Ano pang kailangan nating pag-usapan?” matapang at malamig pa sa yelong tanong ni Ceska na hindi inalis ang tingin sa mukha ng binata. Ipinakita niyang hindi na siya interesado dito pero ang totoo pinagtatakpan niya lang iyon dahil sa mga sandaling iyon ay gustong-gusto na niyang itapon ang sarili sa binata upang yumakap nang mahigpit. “Hindi ba at nilinaw ko na sa’yo na ayaw na kitang makita o kahit ang makausap? Alin dito ang hindi mo m

WALANG NAGAWA ANG Ginang kung hindi ang pumayag sa bandang huli. Pagdating ng apartment ay tinawagan niya na si Conrad na kinabukasan pa sana bababa na nang malaman ang desisyon ng anak ay nagkukumahog na itong nagbiyahe upang makasama man lang niya si Ceska kahit na isang gabi. May sarili itong sasakyan kung kaya naman hindi na nila kinailangan pang sunduin ng terminal. Nasa ibaba ng kanyang apartment si Ceska at hinihintay na dumating ang kanyang ama bago mag-agawan ang dilim at liwanag ng araw na iyon. Nalaman niya mula sa ina na parating na umano ang kanyang ama. Mahapdi ang kanyang mga mata dala ng tahimik na pag-iyak ngunit hindi naman niya iyon alintana. Hindi na rin iyon ginawang big deal pa ng kanyang ina at hinayaan lang siya. Bagama’t masakit sa mga mata ni Cora, hindi na iyon paulit-ulit na pinuna upang ipamukha sa anak. Minabuti na lang niya ang manahimik.“Dad!” bulalas ng dalaga nang matanaw na ang bulto nitong bumaba ng sasakyan, nagmamadali na ang mga paa niyang lumap

SA TOTOO LANG ay makailang beses na hinihiling ng Ginang na sana makita ng mga mata ni Ceska ang pag-aalaga sa kanya ni Benedict para bigyan nito ng pagkakataon na palalimin ang kanilang relasyon na mayroon ngayon. Higit na mas buto siya sa Manager nito dahil alam niyang kailanman ay hindi siya nito magagawang saktan ng kagaya ni Gabriano. Kaya lang mukhang bulag doon ang anak, hindi niya napapansin ang pagpaparamdam ng lalaki sa kanya kahit lantad na.“Siya sige, iwan na kita dito ha? Hindi pa ako naghuhugas ng mga pinagkainan natin dahil gusto kitang e-check.” Tumango si Ceska at lumabas na doon ang Ginang. Magiging buto rin naman sana siya kay Brian dahil galing din ito sa mabuting angkan, ngunit ang hindi niya nagustuhan ay ang pagpapanggap nito at pananakit na ginawa sa kanilang anak. Nakikita niya sa binata ang pagiging responsable ng kanyang amang si Giovanni, ngunit natakpan ang lahat ng iyon ng malaman niya kung ano ang ginawa kay Ceska kung kaya naman ngayon ay mariin ang p

SA PAGKAKATAONG IYON ay may namuo ng luha sa mga mata ni Ceska. Pilit niyang tinitikis ang nadarama kahit pa alam niya sa kanyang sarili kung gaano niya pa kamahal ang humahalik sa labi niyang lalaki. Binabalot ng lungkot ang buong katawan niya habang patuloy pa rin si Brian sa paghalik sa kanyang labi. Hindi na siya pumipiglas upang kumawala. Nanatili na lang siyang nakatayo doon. Ninanamnam ang maaaring mga huling halik na ng dating nobyo sa kanyang labi bago sila tuluyan nitong maghiwalay. Saglit na natigilan si Brian sa kanyang ginagawa at bahagyang inilayo ang mukha kay Ceska nang malasahan niya ang mapakla nitong mga luha. Ilang minuto pang naburo na ang mga mata sa mukha ng dalaga na balot na ng masagana at walang patid na bagsak nito ng kanyang mga luha. Doon ni Ceska inilalabas ang lahat. “Huwag kang umiyak, Ceska…” nasasaktan ang tinig na bulong ng binatang sinubukang palisin ng mga daliri niya ang mga luha ng dalaga upang mawala lang iyon sa paningin niya, “Please? Tama na