Semua Bab The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: Bab 21 - Bab 30

ILANG BESES NA sinulyapan ni Patrick si Bethany na tahimik lang na nakatayo sa gilid na parang may sarili itong mundo at natameme ng mga sandaling iyon. Gusto niyang magsalita ito at magbigay ng opinyon sa sinasabi ni Gavin na nais niyang mapag-isa kasama siya. Kapag sinabi ni Bethany na ayaw niyang maiwan doon, taos sa puso niyang gagawin iyon kahit pa si Gavin Dankworth iyon. Hinihintay niya lang talaga itong umangal, magreklamo at sabihing ayaw niya. Ngunit nanatiling tikom ang bibig ng dalaga na hindi niya alam kung ano ang tumatakbo sa isipan ng mga sandaling iyon. Para itong nabato-balani na hindi na makapagsalita. Nakahanda si Patrick na piliing sundin ang sasabihin nito kumpara sa pakiusap ni Gavin sa kanya na bagamat halos ka-edad lang nila ni Albert, pagdating sa pagiging super successful sa karera at sa buhay nito ngayon kung kaya naman mataas ang respeto niya at paghanga sa binata. Ilang minuto pa ang lumipas at bago lumabas ay nagawa pa niyang kumindat kay Bethany na baha

DAHIL SA WALANG katapusang pangungulit ni Patrick ay napilitan si Bethany na samahan na lang ang lalake sa hospital para manahimik na ito. Paglabas niya kasi kanina ng police station ay iyon na ang naging bukambibig ng lalake. Hindi na mapigilang mairita ng dalaga sa kanya dahil para bang nananadya itong sayangin ang oras niya at ubusin ang pisi ng pasensya niya. Tumagal sila ng halos dalawang oras doon para lang sa maliit na sugat ni Patrick. Hindi pa nakuntento doon si Patrick, nag-request pa ang lalake ng CT-Scan para raw siguradong walang mali sa katawan niya. “Nabagok ka ba para mag-request niyan? Patrick naman, kailangan ko ng umuwi.” ikot na ng mata ni Bethany upang ipakita ang inis niya at hindi na siya natutuwa sa mga ginagawa nito. “Ang layo sa bituka.”“Bumagsak ako sa sahig—”“Oo nga bumagsak ka, pero hindi ka naman—”“Hayaan mo na ako, Bethany. Mabuti na iyong sigurado di ba? Baka sa huli ay pagsisihan kong hindi ko pinatingnan ang katawan ko.”Hindi na doon nakipagtalo

DAHIL LIKAS NA masama si Albert, sa loob lang ng dalawang araw ay bigla na lang na-froze ang lahat ng mga ari-arian ng pamilya Guzman. Kasama na doon ang dalawang bahay nila na ang isa ay ang mismong tinitirahan nila ngayon. Hindi lang iyon, ang mga stocks assets din na nasa pangalan ng ama ni Bethany ay hindi pinalagpas ng lalake. Iyon ang naging ganti niya sa ginawa ni Bethany at madrasta sa kanya na sa mga araw na iyon ay dahilan kung bakit masakit pa rin ang kanyang katawan. Mismong ang korte na ang nag-decide na gawin iyon at walang nagawa ang dalawang babae. Ito rin ang naging dahilan para ma-hospital ang madrasta ni Bethany na kinailangan ng IV drip dahil sa sobrang hina ng katawan nito na parang bibigay na.“Hindi pwedeng gawin iyon sa atin ng lalakeng iyon!” bulalas ng Ginang ng magising na nasa hospital siya at malamang totoo ang naalala niya bago pa man mawalan ng malay, “Hindi ako papayag. Ilalaban ko ang karapatan namin. Sumu-sobra na siya!”Walang pakundangan na pinuntah

NAKANGITING NAGPAALAM SA mga ka-trabaho niya si Bethany pagsapit ng alas-diyes. Closing siya. Ibig sabihin isa siya sa mga magsasara ng restaurant na staff. Nagtatawanan at sabay-sabay pa silang lumabas at sabay-sabay din sila halos napaatras nang magsimulang bumagsak ang marahang patak ng ulan. Ang iba pa sa kanila ay napairit dahil hindi napaghandaan ang masungit na panahon. Kanya-kanya silang kuha ng mga payong niyang dala.“Mauuna na kami, Bethany. Ingat ka pauwi ha?” kaway sa kanya ng mga kasama na halatang nagmamadali ng makaalis sa lugar.“S-Sige, kayo rin.”“Wala kang dalang payong?” “Wala eh, pero ayos lang. Titila rin naman siguro iyan.”“Naku, paano kung oras ang dumaan?”“Sige na, lakad na ako na ang bahala sa sarili ko. See you bukas, bye!” Tumango lang si Bethany. Pinanood na silang nagsimula na doong humakbang patungo sa kabilang direksyon dahil doon halos ang way ng mga katrabaho, siya lang ang nag-iisang naiiba. Kung sakali na doon din ang rota niya malamang ay maki

PAGKATAPOS NG TRABAHO kinagabihan ni Gavin ay ilang dinner invitations ang kanyang tinanggihan upang pumunta lang sa restaurant kung saan nagta-trabaho si Bethany. Hindi niya mapigilan ang sarili na magpunta doon, parang may magnet sa kanya na patuloy na humihila upang pumunta dito. Alas otso na ‘yun at kasalukuyang busy ang buong restaurant sa dami ng mga taong kumakain. Dagsa rin ang mga nakapila pa, palibhasa payday ang araw na iyon at may mga taong pinili ang kumain sa labas upang mag-relax na rin doon.Maligayang ini-anunsyo ng Manager ng restaurant ang pag-play ng piano at dahil wala ang pianist nila, si Bethany ang nakatakdang tumugtog noon. Nabanggit na iyon ng Manager sa dalaga kanina pagpasok pa lang niya kung kaya alam na ni Bethany ang kanyang gagawin. Nakangiting nag-pwesto na ang dalaga sa harap ng piano. Ini-ready na ang sarili at ang kanyang mga daliri para sa gagawin. Mahal niya ang ginagawa niya kung kaya naman excited na rin siyang tumugtog.Nakasuot siya ng kulay