Semua Bab The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: Bab 371 - Bab 380

MAKALIPAS ANG ILANG minutong paninitig pa sa mukha ng dalaga ay nagpasya si Gavin na maligo. Wala siyang makita sa damitan ni Bethany na pajama na kakasya sa kanya kung kaya naman napilitan siyang matulog na naka-boxer lamang. Niyakap niya ang katawan ng dalaga upang kumuha siya dito ng init. Nakatulog siya nang may ngiti sa kanyang labi. Naniniwala siyang kinabukasan, maayos na sila ng dalaga.“Goodnight, aking Thanie…” mahigpit na yakap pa niya sa katawan ng dalagang walang kamalay-malay. Paggising ni Bethany kinabukasan ay bahagya siyang nagtaka kung bakit may naririnig siyang humihinga. Tumatama ang init noon sa kanyang mukha. Pamilyar din ang amoy noon at imposible siyang magkamali. Nang idilat niya ang kanyang mga mata ay mabilis siyang napamulagat nang makita niya ang nakangiting mukha ni Gavin na nakaharap ngayon sa kanya at animo hinihintay na magising ang buong diwa niya! Gavin Dankworth? Paano nangyaring nasa higaan niya ngayon ang binata? Naisin niya mang biglang buman

TUMANGO LANG SI Bethany na hinarap na ang mga doctor na hinihintay na rin siyang lumapit sa kanila. Medyo malala ang lagay ng kanyang ama, ayon sa kanila na kung gagawin nila ang operasyon, 50% lang noon ang pag-asa at ang another 50% naman ay ang kapahamakan nito na agad ng sinabi sa dalaga. Hindi mapigilan ni Bethany na makaramdam ng pagkahilo sa mga nalaman. Litong-lito siya sa mga sinasabi sa kanya ng doctor kahit na ang linaw naman ng pagkakasabi. Hindi na alam ng dalaga kung saan pa siya kakapit. Kung saan pa siya hahawak nang sa ganun ay huwag tuluyang bumagsak at malugmok sa sakit. Eksakto namang bukas ng pintuan ng ward kung saan pumasok ang namumutla pang si Gavin, nasa likod nito ang secretary niya. Namula na ang mga mata ni Bethany. Sa sandaling iyon nais na niyang yakapin ng mahigpit ang binata at magsumbong ng mga nangyayaring kamalasan sa kanya ngunit sa hindi malaman na dahilan ay hindi niya maigalaw ang kanyang katawan para gawin ang bagay na iyon. Nakatanaw man siya

HINDI NA MULING nagsalita pa si Albert. Sapat na ang mga salita ni Benjo para mas maramdaman niya ang sakit ng katotohanan na wala na talaga silang pag-asa pa ng anak nitong si Bethany. Humihikbi pa rin ang labing mabilis na siyang tumayo. Tama na. Ayaw na niyang mas ipahiya pa ang sarili. Ni hindi rin siya nilapitan ni Bethany kahit na muntik ng matumba ang katawan niya. Susubukan niya ulit sa susunod. Hindi siya doon magsasawa at susuko hanggang sa muling makuha ang tiwala nilang buong pamilya. Hindi... “Aalis na po ako, Tito Benjo. Sana po ay maging mabilis na ang paggaling niyo.” Sinundan lang siya ng tingin ng tatlo na patungo na ng pintuan. Bago niya pa mahawakan ang doorknob ng pinto ay bumukas na iyon at iniluwa si Gavin. Umigting na agad ang panga ng abogado ng makitang naroon ang lalaki sa silid ng future niyang biyenan. Mabilis ng napahakbang si Bethany palapit sa kanilang banda at hinawakan na sa braso si Gavin ng makita ang reaction nito. Nasa mukha na kasi nito na para

ILANG SANDALI PA ay lumabas na rin doon si Bethany na parang walang nangyari. Pigil ang hinga at kagat ang labing agad na sinulyapan niya ang mga magulang na ganun pa rin naman ang pwesto kung ano sa kanilang iniwan kanina ni Gavin. Maingat na dinampot niya ang bag sa sofa at halos patingkayad na lumabas na ng silid upang hindi makagawa ng anumang ingay. Naabutan niya si Gavin sa labas ng pintuan ng kwarto, nakatayo at matamang naghihintay. Nang makita siya ay agad siya nitong mahigpit na niyakap na parang noon lang sila muling nagkitang dalawa. Puno ng panunukso ang mga mata ng binata habang may kakaibang ngisi sa kanyang labi kung kaya naman sinamaan siya ng tingin ni Bethany na biglang naalala ang kabulastugan na ginawa nilang dalawa sa loob ng banyo na tanging sila lang ang nakakaalam.“Huwag mo nga akong tingnan ng ganyan, ikaw ang may idea noon. Napilitan lang akong sabayan ka!” defensive na sambit ng dalaga na mas lalo pang nakaramdam ng sobrang hiya kahit walang nakakaalam.“W

MAKAILANG BESES NA bumuntong-hiningang muli si Gavin upang ilabas ang bigat ng katawan niya sa gagawing pag-alis. Nahahati na ang isipan niya kung aalis pa ba siya o hindi na at palalagpasin na lang ang kaso. Kaya lang, kasiraan naman iyon sa pangalan.“Huwag mo na akong pahirapan, Thanie, two weeks lang naman iyon eh. Ayusin mo na ang mukha mo. Huwag ko na bang ituloy? Sabihin mo.” mahigpit na yakap na sa kanya ni Gavin. Ilang beses na pabirong pinalo ni Berhany ang likod ni Gavin. Kung sasabihin niya iyon paniguradong gagawin nga nito, kaso bilang propesyonal sa trabaho hahayaan na lang niya ito. Inilagay na lang niya ang sitwasyon nito sa kanya kaya naiintindihan niya na ito. “Bitaw na at umalis ka na. Pasalubungan mo na lang ako ng kahit anong delicacies doon.”Tinanggal ni Gavin ang yakap sa nobya at ilang beses na tumango-tango ang ulo nito.“I love you, Thanie…”“I love you too, Gavin, mag-iingat ka—”Siniil na ng halik ni Gavin ang labi ng nobya. Iyong tipong parang ayaw na