Semua Bab องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: Bab 621 - Bab 630

ถ้าพวกเขาบอกว่าต้องทำอย่างไร ก็คงจะตะลึงตาค้างแผนของใต้เท้าผู้นี้ช่างแยบยลมากจริงๆ ตราบใดที่เซียวเซวียนเช่อยังทำตามแผน ก็จะเป็นไปอย่างราบรื่น!เซียวเม่ยเอ๋อร์กะพริบตาถามอย่างสงสัย “องค์ชายคนไหน?”องค์ชายเก้าหลี่หลงหลิน ต้องทำไม่ได้แน่นอนองค์ชายใหญ่ องค์ชายรอง และองค์ชายสามก็ออกไปปกครองที่ดินศักดินาแล้ว ไม่ได้อยู่ในเมืองหลวง และไม่ได้อยู่ในหัวข้อการพิจารณาองค์ชายสี่หลี่จือแต่งงานแล้วองค์ชายหกหลี่เซวียนสิ้นพระชนม์ไปอย่างไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดตัวเลือกที่เหลืออยู่ก็มีเพียงองค์ชายห้า องค์ชายเจ็ด และองค์ชายแปดเซียวเม่ยเอ๋อร์ไม่ค่อยประทับใจกับองค์ชายทั้งสามคนนี้มากนักดังนั้นนางจึงสนใจยิ่งนักใต้เท้าท่านนี้จะเลือกองค์ชายใดเป็นราชบุตรเขยให้ตนเซียวเซวียนเช่อเต็มไปด้วยอารมณ์ “แผนของท่านอาจารย์ช่างยอดเยี่ยมยิ่งนัก! องค์ชายที่เขาเลือก แม้แต่ข้าก็ยังเกินความคาดหมาย! นั่นคือ... องค์ชายสี่หลี่จือ!”องค์ชายสี่?เซียวเม่ยเอ๋อร์ตกตะลึงในบรรดาองค์ชายทั้งเก้า นางรู้จักองค์ชายสี่อยู่บ้างแต่องค์ชายสี่ได้แต่งงานแล้ว!และชายาของเขาแม่นางตู้ ก็เป็นลูกสาวของตู้เหวินยวน อัครมหาเสนาบดี!

ในอดีต หลี่จือไม่ค่อยมาที่สำนักการสังคีตมากนักแต่คราวนี้ หลี่จือรู้สึกอัดอั้นมากจนไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากไปที่สำนักการสังคีต เพื่อระบายความโกรธ!“เจ้าเก้า! เจ้าเก้า!”หลี่จือกัดฟัน แล้วกำหมัดแน่น “คราวนี้ เจ้าโดดเด่นอีกแล้ว! เพราะเหตุใด เพราะเหตุใดกันแน่? ทำไมข้าถึงด้อยกว่าเจ้า? เป็นลูกที่เกิดจากพ่อเดียวกัน ทำไมถึงได้ลำเอียงไปที่เจ้าเสมอ...”ที่มาของความอัดอั้นของหลี่จือ ล้วนมาจากหลี่หลงหลินสัญญาเขาทิศประจิมครั้งนี้หลี่หลงหลินได้รับชัยชนะอันยิ่งใหญ่อีกครั้ง แล้วตบหน้าคณะทูตของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือภายในเวลาเพียงวันเดียว เรื่องนี้แพร่กระจายไปทั่วเมืองหลวง ไม่เพียงแต่ทุกคนพูดถึงเรื่องนี้ในราชสำนักเท่านั้น แต่ยังเริ่มแพร่กระจายในตลาดอีกด้วยไม่ใช่แค่คณะทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเท่านั้นที่ได้รับบาดเจ็บองค์ชายหลายคนที่กลายเป็นฉากหลัง ทั้งหมดก็กลายเป็นเป้าหมายเปรียบเทียบกับหลี่หลงหลินด้วยเช่นกันในขณะที่หลี่จือกำลังดื่มอยู่ เขาก็ได้ยินแขกโต๊ะข้างๆ พูดคุยกัน“เคยได้ยินหรือไม่ ต้าเซี่ยกับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือแตกหักกันแล้ว ทั้งสองแคว้นกำลังจะก่อสงครามกันอีกครั้ง!”

หลี่จือราวกับคว้าได้ฟางช่วยชีวิต พยักหน้าราวกับโขลกกระเทียม “ยินดี ข้ายินดีอย่างแน่นอน!”พูดตามตรงหลี่จือหลงไหลในความงามของเซียวเม่ยเอ๋อร์มานานแล้วไม่อย่างนั้น เมื่อคืนนี้เขาคงไม่ตกหลุมพรางง่ายดายขนาดนั้น!รูปร่างหน้าตาและเสียงของหญิงคณิกาผู้นั้นคล้ายกับเซียวเม่ยเอ๋อร์มากจริงๆ!ในเมื่อทำผิดพลาดไปแล้ว มิสู้ตกกระไดพลอยโจนไปเลยล่ะตนได้แต่งงานกับเซียวเม่ยเอ๋อร์ ให้เขาเป็นอนุของตน มันดีไม่น้อยไม่ใช่หรือ?เซียวเซวียนเช่อพยักหน้า “ในเมื่อเจ้าตกลงที่จะรับผิดชอบ! องค์หญิงของพวกเราจะเป็นอนุไม่ได้! เจ้ากลับไปหย่ากับชายาเอกของเจ้า แล้วมาสู่ขอองค์หญิง!”หลี่จือตะลึงงันในทันทีหย่ากับชายา?จะทำแบบนั้นได้อย่างไร!แม่นางตู้เป็นสตรีที่มีคุณธรรม ไม่มีข้อบกพร่องอะไรเลยจะให้ตนหย่ากับชายาโดยไร้เหตุผล เขาจะไม่กลายเป็นบุรุษที่ทรยศต่อภรรยา แล้วกลายเป็นที่ตราหน้าของคนนับพันหรือ?แน่นอน ถ้าแม่นางตู้มาจากครอบครัวธรรมดาๆ ก็คงไม่เป็นไร!แต่นางเป็นลูกสาวของอัครมหาเสนาบดีตู้เหวินยวน!ตู้เหวินยวนและกลุ่มขุนนางคือฐานกำลังพื้นฐานของหลี่จือถ้าหลี่จือหย่ากับชายาจริงๆ ก็เท่ากับแตกหักกับตู้เหวินยวน!ห

แต่หลี่หลงหลินจะบอกอย่างไร?หรือจะให้บอกความจริงที่โหดร้ายนี้กับพวกเขาหรือ?หลี่หลงหลินทำได้เพียงฝืนยิ้ม “น่าจะเร็วๆ นี้...”ทหารผ่านศึกที่พิการจับมือของหลี่หลงหลินไว้แน่น คุกเข่าลงด้วยขาที่เหลืออยู่เพียงข้างเดียว ก่อนจะพูดอย่างตื่นเต้น “ขอบคุณมากองค์ชายเก้า! ได้เงินชดเชยจะดีมากๆ ลูกชายของข้ายังรอที่จะได้สู่ขอภรรยา...”หลี่หลงหลินเห็นรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาบนใบหน้าของเขา หัวใจก็เหมือนถูกมีดกรีดเมื่อเห็นทหารผ่านศึกเดินกะโผลกกะเผลกออกไป ซูเฟิ่งหลิงไม่ได้รู้สึกดีเลย น้ำตาไหลพรากอาบแก้ม “พวกเขาเป็นวีรบุรุษของต้าเซี่ย! ราชสำนักควรจะต้องรับผิดชอบทั้งชีวิตของพวกเขา! พวกเขาไม่ควรต้องใช้ชีวิตลำบากขนาดนี้!”“ขุนนางที่คดโกงอย่างตู้เหวินยวนช่างน่ารังเกียจจริงๆ...”“จริงสิ!”“ฮ่องเต้สั่งให้เจ้าตรวจสอบตู้เหวินยวนไม่ใช่หรือ!”“เจ้าตรวจสอบได้ความอย่างไรบ้าง?”หลี่หลงหลินส่ายหัวกล่าวอย่างจนใจ “ตู้เหวินยวน จิ้งจอกเฒ่าคนนี้เจ้าเล่ห์มาก! จนถึงตอนนี้ ก็ยังหาหลักฐานความจริงอะไรไม่เจอเลย!”จริงๆ แล้วตั้งแต่หลี่หลงหลินได้กลายเป็นขุนนางตรวจการ รับกระบี่อาญาสิทธิ์มา ก็แอบตรวจสอบตู้เหวินยวนอย่างลับๆ ม

หัวใจของหลี่หลงหลินรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาในทันที “เอาล่ะๆ ข้าพูดผิดไป! ไม่ว่าเส้นทางจะยาวไกลสักแค่ไหน จะมีเจ้าและข้าเดินไปด้วยกัน!”ซูเฟิ่งหลิงมีความสุขขึ้นมา “ค่อยยังชั่ว!”วันรุ่งขึ้นประชุมเช้าก่อนรุ่งสาง เหล่าขุนนางและชนชั้นสูงทั้งหมดมารวมตัวกันที่หน้าประตูอู๋เหมิน รอการประชุมเช้าเริ่มต้นขึ้นหลี่หลงหลินที่ปกติแล้วมักจะนอนเกียจคร้านอยู่บ้านวันนี้กลับเป็นครั้งแรกที่เขาสวมชุดปักลายกิเลน มาเข้าร่วมประชุมเช้าตั้งแต่เช้าตรู่“เอ๋?”หลี่หลงหลินก็รู้สึกประหลาดใจที่พบว่าหลี่จือก็อยู่ด้วยนอกจากองค์รัชทายาทที่จำเป็นต้องดูแลแคว้นแล้ว ต้องมาประชุมเช้าทุกวันและมาเข้าร่วมตรงเวลาส่วนองค์ชายธรรมดา ไม่จำเป็นต้องเข้าประชุมเช้าทุกครั้งอย่างเช่นหลี่หลงหลิน เขาเองก็มาน้อยครั้งมากหลี่จือเองก็เช่นกันการได้นอนจนเต็มอิ่ม เป็นเรื่องที่มีความสุขไม่ใช่หรือ?แต่หลี่หลงหลินคิดๆ แล้วก็เข้าใจเมื่อไม่นานมานี้ เนื่องจากเรื่องของฉินกุ้ยเฟย พี่สี่ก็ถูกโยงเข้าไปเกี่ยว และถูกกักบริเวณไม่ง่ายเลยกว่าเขาจะได้ถูกยกเลิกการกักบริเวณ ดังนั้นเขาจึงต้องประพฤติตนดีขึ้น เพื่อเปลี่ยนความรู้สึกของเสด็จพ่อที่มีต