Semua Bab Seducing My Hot Ninong Everett: Bab 211 - Bab 220

Everett’s POVNang sumapit ang araw ng Linggo, bumangon ako nang maaga dahil excited ako sa pinaplano ko ngayong araw. Alam kong magiging espesyal ang araw na ito para kay Misha, at handang-handa akong gawing makabuluhan ang bawat sandali para sa kanya ngayong linggo.Sa mansiyon, habang lahat ay tahimik, sinimulan kong ihanda ang bawat detalye ng sorpresa ko para sa kaniya.Naisip ko ang mga kuwento ng kanyang mga magulang tungkol sa mga paboritong pagkain ni Misha noong bata pa siya—adobo, pakwan, at leche flan. Nang umagang iyon, hinanda ko na ang kusina. Gusto ko, ako mismo ang magluluto. Tamang-tama, pinag-day off ko muna ang private chef at ilan sa mga kasambahay namin.Kumpleto naman na ang lahat ng ingredients na kailangan ko. Kahapon, pina-ready ko na ‘yon sa mga kasambahay ko para iluluto at gagawin ko na lang.Pero dahil marami-rami ang gagawin ko, nagpatulong pa rin ako sa isang kasamabahay namin para mabilis ako.“Sir Everett, siguradong magugustuhan po ni Ma’am Misha ito

Misha’s POVPinipilit ako ni Everett na tumabi sa kaniya pero hindi pa rin ako pumayag, kahit na napasaya niya ako kaninang umaga. Ah, basta, hindi na muna. Ang plano ko, hindi muna magpatabi sa kaniya habang hindi tapos ang labanan na ito. Kailangan ko munang masigurong ubos na ang mga kalaban bago ako ulit magpabuntis sa kaniya. Fo-focus-an ko na muna itong mga kalaban namin para na rin makauwi na si Everisha dito sa Pilipinas. Gusto ko nang matapos ang labanang ito kaya ako na ang gagawa ng paraan. Sarili kong paraan.Nang magising ako ng alas-diyes ng gabi, tinuloy ko na ang plano ko. Gusto kong makuha ang mga sagot sa tanong na bumabagabag sa isip ko—nasaan si Belladonna? Ano ang koneksyon niya sa mga taong nagtatago ng kasinungalingan sa aking paligid?Dahil nalaman kong siya ang pumatay kay Trixie, mas lalo ko siyang gustong mahuli. Para mabigyan ng leksyon.Hindi ako nag-aksaya ng oras. Kumilos ako nang mabilis at walang ingay, nilapag ko ang backpack sa ibabaw ng kama at sini

Misha’s POVNararamdaman kong nag-iinit ang mukha ko sa dami ng mga bagay na tumatakbo sa isip ko. Siguro, tatlong oras lang ang tulog ko. Masakit kasi ang katawan ko dahil sa pagbagsak ko kagabi, pero balewala lang iyon sa sakit na mga naranasan ko sa training ko. Kumbaga, easy na lang sa akin ang ganoong klaseng sakit ngayon.Pagkagising ko pa lang, alam kong kailangan ko nang sabihin kay Everett ang lahat ng nakita ko kagabi. Hindi ko kayang itago ito sa kanya—hindi ito biro. Ang takot na naramdaman ko habang nakatago sa dilim ng mansiyon nina Tito Gerald niya ay masyadong sariwa sa akin. Parang naririnig ko pa rin ang boses ni Belladonna nung harapin ko siya. Sayang, kung alam ko lang na may darating sa kuwarto niya, tinuluyan ko sana siya. Nakaisang tama lang ako, nakakabitin talaga.Kasalukuyang nagkakape si Everett sa kusina nang bumaba ako. Dahan-dahan akong umupo sa tapat niya at huminga nang malalim, pinipilit na kumalma kahit na nagtatatalo ang loob ko sa kaba at takot.“Oh

Everett’s POVSa gitna ng hapag, tahimik akong nakatingin kay Ayson habang inilalatag ng mga kasambahay namin ang mga pagkaing espesyal na pinahanda ko para sa tanghalian. Inaasikasong mabuti ni Misha si Ayson. Silang dalawa na lang ‘yung palaging nag-uusap. Nagka-kumustahan about sa life, na akala mo ay matagal hindi nagkita, samantalang kakabalik palang ni Misha sa piling, tapos sa akin niya ito hindi magawa.Ewan lang, ha, parang may kurot na kaunti sa puso ko.Nang matapos ang mga paghahanda, tumikhim ako at ngumiti kay Ayson. “I hope you’ll enjoy these, Ayson. I made sure we had some of the best dishes served here.”“Thank you at nag-abala pa kayo,” sagot naman ni Ayson.“Siyempre, basta ikaw, Ayson, malaki ang utang na loob ko sa iyo. Kaya anytime, welcome na welcome ka dito sa bahay namin ni Everett,” masayang sabi ni Misha kay Ayson. Hindi manlang sinabi na welcome ka dito sa bahay namin ng asawa ko. Dapat ganoon. Honey ang tawag ko sa kaniya pero pagdating sa akin, Everett na

Misha’s POVNagkulong na sa kuwarto si Everett, nagpanggap na masama na ang pakiramdam. Ako na lang tuloy ang kasama ni Ayson, kaya naman nung mag-agaw na ang liwanag at dilim, nagpaalam na siya para umuwi. Natuwa naman at nag-enjoy si Ayson sa pagba-bonding at paggala niya rito. Iyon nga lang, pansin din niya na mukhang pinagseselosan siya ni Everett. Nakakahiya tuloy. Marunong talagang makaramdam ng tao sa paligid si Ayson, isa ‘yon magaling na kaya niyang gawin.Saktong pag-alis ni Ayson, nag-ring ang phone ko. Tumawag si Everisha para kumustahin ako. Napaupo ako sa sofa nang matagal sa haba nang pinagkuwentuhan niya sa akin. Sinabi niya na very good siya palagi sa school niya, marami na siyang kaibigan at inaalagaan siyang mabuti doon ni Ate Ada. Kahit pa paano ay natutuwa ako kasi hindi na nahihirapan si Ate Ada na patahanin siya sa tuwing nami-miss niya kami ni Everett. Ngayon, kahit pa paano ay nasasanay na siya doon. Sa pamamagitan ng ganitong pag-uusap namin sa video call, ka