All Chapters of Seducing My Hot Ninong Everett: Chapter 861 - Chapter 870

Ahva POVReady na ang lahat. Kabado man ako ng kaunti, pero laban lang kasi nakaka-enjoy ang mangyayari ngayong gabi. Oras na para kami naman ang mamwisit sa business ng gagong si Giapson. Hindi ito ordinaryong gabi lang para sa amin ni Eryx. Ito na kasi ang gabing wawasakin namin ang mga negosyo ni Giapson, isa-isa, hanggang maramdaman niya ang lahat ng sakit na idinulot niya sa Eryx ko. Aba, hindi rin biro ang ginawa niya sa mga business ng boyfriend ko. Kaya, dodoblehin namin ang pagganti sa kaniya.Habang pinoposisyon ni Eryx ang mga tauhan niya, tinignan ko siya. Laging ganoon siya kapag seryoso sa isang operasyon, na parang nagiging ibang tao bigla. Pero ako, sanay na. Oo, nasasanay na ako sa kaniya nang paunti-unti. Alam kong sa ilalim ng lahat ng tapang at galit na iyon, nando’n pa rin ‘yung lalaking mahal na mahal ako.“Ready ka na, Ahva?” tanong niya habang inaayos ang headset ko.“Kanina pa, Eryx,” sagot ko. “Ngayong gabi, tayo ang magiging bangungot ni Giapson. Humanda siy

Ahva POVNaalimpungatan ako ng alas dos ng madaling-araw. Bigla ba akong nakaramdam ng kaba. Bumaling ako sa tabi ko. Nakita ko roon si Eryx, nakayakap sa unan, at halos nakatulog na rin nang biglang tumunog ang cellphone ko.Napakunot ako ng noo. Sino naman ‘tong tatawag ng ganitong oras?Na para bang sinadyang magising ako dahil may nangangailangan pala ng tulong.Pagtingin ko sa screen, halos tumalon ang puso ko sa nakita ko.Pangalan ni Amon ang nakita ko.Agad ko tuloy sinagot, halos hindi pa nga nagri-ring nang pangatlong beses.“Amon?!” halos pasigaw kong sagot. “Nasaan ka?!”“Ahva…” hingal na hingal siya. Rinig ko ang ingay ng mga paa niya na para bang nasa labas siya, nagtatakbo sa mga oras na ito. “Nakatakas ako… nakatakas ako sa kulungan ni Giapson!”Napabangon ako bigla, kinabahan din kasi ako ng husto. “Ano?! Paano ka nakatakas?”“Wala nang oras para magpaliwanag. May sugat ako sa braso, pero okay lang ako. Pakitulungan mo ako, Ahva. Kailangan niyo akong sunduin ngayon di

Ahva POVAlas otso pa lang ng umaga ay gising na agad ako. Siguro ay dahil alam kong may kailangan akong gawin. Saglit akong napatingin sa kisame, nag-iipon pa ako ng lakas, bago ko naramdaman ang mainit na bisig ni Eryx na nakayakap sa bewang ko. Mahimbing pa siyang natutulog ‘yung tipong wala siyang kaalam-alam sa ginawa ko kaninang madaling-araw.Huminga ako nang malalim. Ito na. Kailangan ko na itong sabihin sa kaniya bago pa niya unang matuklasan na nandito na si Amon sa manisyon niya.Unti-unti akong gumalaw para humarap sa kaniya. Pagkaharap ko, mas lalo pa akong napatigil kasi ang guwapo niya kapag tulog. Wala ‘yong intimidating aura niya. Para lang siyang batang napagod sa paglalaro. Ang buhok niyang laging maayos ay medyo magulo ngayon. May konting pagka-dry sa labi niya. Pero kahit na ganoon, gusto ko pa rin siyang tingnan nang matagal.“Bang,” dahan-dahan ko siyang tinawag habang bahagyang hinahaplos ang braso niya.Napakunot ang noo niya, unti-unting dinilat ang mga mata

Ahva POVToday is the day. Sa wakas, may pag-asa na kaming makita ulit ang mga kaibigan namin.Narito kami ngayon sa loob ng isang lumang warehouse na ginawa naming temporary base. Lahat kami nakasuot ng dark outfits, tactical gears, at naka-communicator. Si Amon ang pinagmamasdan ko mula sa gilid, nag-i-stretch ng braso, halatang kinakabahan pero mas matatag na siya kumpara noong una naming makita.“Okay ka lang ba?” tanong ko sa kanya.Ngumiti siya, payat pa rin pero malakas na ang aura. “Okay na okay kaysa nung unang araw na makita mo akong duguan at mahina.”Napangiti ako. Mabilis ang progreso niya nitong nakaraang linggo. Pinilit namin siyang lumakas—healthy food, supplements, tulog, disiplina at siyempre, training ni Eryx. Kung hindi dahil sa boyfriend kong mafia boss, siguro hindi ganito kabilis ang pagbangon ni Amon. Lahat ng alam ni Eryx, disarming, shadow strikes, silent takedowns—itinuro niya. At ngayon, confident na si Amon sa bawat galaw niya.Narinig ko ang mababang bose

Ahva POVMag-a-alas nuebe na ng umaga nang tuluyan akong magising, pero pakiramdam ko parang hindi ako natulog. Siguro dahil puyat na puyat at umaga na rin nakatulog kanina.Nasa guest room na si Kara, ayon Kay Eryx. Hindi pa siya malakas tulad ng dati pero at least, may kulay na ‘yung pisngi niya, at medyo nakakatayo na siya nang hindi nanginginig nang sobra. At dahil ayaw niyang magpaalaga kahit kaninong kasambahay namin dito, ako na mismo ang sumalo ng role na iyon dahil nagawa ko na ito sa kaniya noong nasa school pa kami.Pagbukas ko ng pinto ng guest room, una kong naamoy ang malinis na linen at ang mabangong candle na nakabukas ngayon. Malinis, malamig at tahimik ang buong kuwarto, malayo sa takot at ingay ng kulungang pinagdaanan niya ng ilang araw.Nasa kama si Kara, naka-upo, nakabalot sa kumot na kulay beige. Suot niya ‘yung pajama na pinili ko mismo na malambot, warm at pink.“Aba, gising ka na pala,” bati ko, sabay lapit sa kanya.Ngumuso siya. “Kanina pa, nagising na ako