MY EX-HUSBAND'S FIERY BROTHER のすべてのチャプター: チャプター 281 - チャプター 290

Biglang natahimik ang buong sala at parang kumulimlim ang buong paligid.Tumingin si Donovan kay Paris, hindi siya makapaniwala sa sinabi nito. Ngunit kung titingnang mabuti, makikita rin ang bahagyang tuwa sa kanyang mga mata.Bagaman alam niyang kasinungalingan lang si Paris kay Devon, natuwa pa rin si Donovan na ipinagtanggol niya ang sarili sa harap ni Devon.Naningkit ang mga mata ni Devon habang nakatitig sa dalawa. "Wala akong tutol kung gusto mo siyang pakasalan o hindi, pero hindi ko maibabalik sa’yo si Lance."Lalong namula ang mukha ni Paris sa galit. Ngunit bago pa siya makapagsalita, isang maliit na pigura ang biglang tumakbo palabas at agad na yumakap sa kanya."Mommy!"Tumakbo si Lance papunta kay Paris, mahigpit na niyakap ang mga binti nito at ayaw nang bumitaw habang umiiyak nang labis.Dati, tinig lamang ni Lance ang naririnig niya sa telepono habang umiiyak. Pero ngayong harapan na niyang nakikita ang namamagang mga mata ng anak, tuluyan ng nilamon ng galit si Roxan

Hindi na napigilan ni Paris ang kanyang emosyon at niyakap si Lance. Namumula ang kanyang mga mata, ngunit matigas niyang pinipigilan ang pagluha.Hindi niya maintindihan. Kahit limang taon na ang lumipas at nakalimot na si Devon, patuloy pa rin itong nanggugulo sa kanyang tahimik na buhay. Si Devon ang makapangyarihang presidente ng Pharmanova, samantalang si Paris ay isang simpleng pharmacist.Kahit na maraming tagumpay na siyang naabot sa pananaliksik at pagbuo ng mga gamot, wala pa rin itong saysay kumpara sa Pharmanova.Ginawa na niya ang lahat, pero bakit hindi pa rin siya pinapalaya ni Devon?Napansin ni Lance ang panginginig ng katawan ni Paris kaya't marahan niyang hinaplos ang likod nito, "Mommy, huwag ka ng malungkot. Sayo pa rin ako sasama okay?”Sa narinig, lalong humigpit ang yakap ni Paris kay Lance at tumango, "Alam ko anak, huwag kang mag-aalala. Hindi tayo mawawakay sa isa’t-isa.”Lumabas ang yaya mula sa kusina at nakita si Paris na yakap si Lance sa may pintuan. Sin

Nanigas ang mukha ni Mr. Medina at agad na nagsalita, "Mr Devon, sobrang bilis niyo naman po maghinuha. Ang totoo niyan, huli ko ng malaman ang tungkol sa alitan ninyo. Kung alam ko lang agad, hinding-hindi ko siya hahayaan gawin iyon. Bukod pa roon, malaki rin ang naging pagkalugi ni Donovan sa pagkakataong ito. Maraming shareholders ang lihim na gustong tanggalin si Donovan bilang presidente ng kumpanya."Walang reaksyon sa mukha ni Devon, halatang wala siyang interes sa usapan. "At wala naman yata itong kinalaman sa akin kung gusto siyang pabagsakin ng kasamahan niya."Maingat na pinagmamasdan ni Mr. Medina ang mukha ni Devon, sinusubukang basahin ang iniisip nito, pero wala siyang nakita ni bakas ng emosyon. Ayon sa tsismis, tuso raw si Devon, kaya dapat mag-ingat sa pakikitungo sa kanya.Habang iniisip ito, pinatatag ni Mr. Medina ang kanyang loob at mariing nagsalita, "Mr. Devon, alam kong ayaw ninyong maglaro ng putik pero alam ko na ang dahilan ng alitan ninyo ay si Paris Gueva

Umitim ang mga mata ni Donovan at malamig niyang sinabi, "Alam ko. Pupunta na ako."Hindi naging maganda ang reaksyon ng mga shareholders. Madaling mahulaan na ang mga kasosyo ay pumunta roon upang pag-usapan ang pagputol ng kontrata."Donovan, kung hindi mo kayang kumbinsihin ang mga kasosyo na huwag ituloy ang termination, magbitiw ka na ngayon din. O kaya naman, kakausapin ko ang ama mo para makita niya kung mas nararapat na ibigay ang posisyong ito sa mas karapat-dapat na tao!"Biglang lumamig ang tingin ni Donovan at tumitig sa shareholder na nagsalita.Napaatras ang shareholder sa malamig na tingin niya, namutla ang mukha, pero agad din itong bumawi at galit na nagsabi, "Donovan, kahit anong titig mo sa’kin, wala ‘yang silbi. Para rin naman ito sa ikabubuti ng kumpanya!""Hay naku, matagal ko nang alam na ‘yang mga anak ng mayayaman, walang alam sa negosyo. Kung anu-ano lang ang pinaggagawa!""Tama na ‘yan. Wala naman tayong magagawa, mas marami kasi siyang shares sa atin.""Kung

Pagkabigkas ng mga salita, malinaw na napansin ni Charles na bumaba ang temperatura sa paligid ng higit sampung antas, at naging sobrang pangit ng itsura ni Devon.“Talaga bang… wala ka talagang naaalala? Si Paris ay dating asawa ng kapatid mo. Kahit hindi mo maalala ang pangalan niya, dapat man lang maalala mo ang itsura niya, hindi ba?”Maganda si Paris, yung klase ng ganda na hindi madaling makalimutan. Kahit minsan pa lang niyang nakita si Paris, sariwa pa rin ito sa kanyang alaala.Naging malamig ang mukha ni Devon. Binalikan niya sa isipan ang pangalan at itsura ng dating asawa ni Jameson, ngunit wala siyang maalala.Sa alaala niya, dinaluhan ni Jameson ang isang hapunan ng pamilya matapos niyang ikasal sa babae, pero ngayon ay wala na siyang kahit anong alaala tungkol dito.Maging ang kasal at diborsiyo nila ay malabo rin sa kanyang isipan.Hindi maganda ang relasyon nila ni Jameson, at nang magising siya pagkatapos ng aksidente, naipadala na si Jameson sa ibang bansa ni Madame