All Chapters of MY EX-HUSBAND'S FIERY BROTHER : Chapter 291 - Chapter 300

Napatingala ang babae sa gulat nang makita ang asawa na lumulusot sa gitna ng mga tao at papalapit sa kanya. Punong-puno ng galit ang mukha nito at may bakas ng pagkakasala sa kanyang mga mata.Agad siyang tumayo, halatang hindi alam ang gagawin.“Lemuel? Anong ginagawa mo rito?”Namumula ang mukha ni Lemuel habang pinipilit niyang pigilan ang galit. “Kung hindi pa ako pumunta, ewan ko na lang kung ano na naman ang kahihiyan na ginawa mo! Hindi ka na lang manatili sa bahay, kailangang magpakalat ng kahihiyan sa labas, ano?!”Ang mga mata nito ay hindi na nagtago pa ng pagkasuklam sa asawa niyang si Marites.“Alam mo bang binugbog ang anak mo sa school kanina?! Ang alam mo lang ay sisihin ako! Ako ang nagluwal sa anak mo! Hindi ba’t dapat mo ring isaalang-alang ‘yon?! Wala ka na bang konsensiya?!”“Nakausap ko na ang guro sa kindergarten kanina. Si Gian ang unang nagbitiw ng masasakit na salita kay Lance. Ngayon, sasama ka sa akin para humingi ng tawad kay Lance.”Handa na siyang hilahi

Sandaling nanigas ang mukha ni Dalton, pagkatapos ay bigla itong napuno ng galit. “Ang pinag-uusapan natin ay kung paano mo ginagawa ang lahat para lang makabalik sa kumpanya. Tungkol naman sa pagpapaalis ko sa'yo, ginawa ko lang 'yon dahil tila pinaglalaruan mo ang kapakanan ng kumpanya para sa isang babae. Hindi ko papayagan ang ganitong bagay!”Tumango si Donovan, malamig ang tingin niya kay Dalton.“Hindi mo ba talaga balak ilagay si Gregory sa posisyon, at gamitin ako bilang tuntungan niya?”Biglang tumayo si Dalton, “Anong kalokohan 'yang sinasabi mo?!”Galit ang kanyang mukha, pero napansin ni Donovan ang bahagyang pag-aalinlangan sa kanyang mga mata. “Kalokohan man o hindi, alam na natin ang totoo. Ang gusto ko lang malaman ay bakit moa ko tintrato ng ganito kumpara sa ibang tao?”Malakas na pinagsabihan ni Dalton si Donovan at pinagsabayan pa ng pagkalampag sa mesa. “Ayokong makipagtalo sa’yo tungkol sa mga walang kuwentang bagay na ‘yan! Ibinibigay ko na nga sa'yo ang posisyo

Narinig ni Donovan ang sinabi ni Paris habang nakatingin sa kamay nitong nakapatong sa likod ng kanyang kamay.“Paris, salamat.”Napataas ang kilay ni Paris. “Tsk, sobrang galang mo naman ngayon. Ano ba, walang anuman. Ginawa mo ang lahat sa’kin, gagawin ko rin ang makakaya ko para tulungan ka.“Napangiti si Donovan. “So quits na tayo?”“Ayan, ganyan dapat.”Matapos ang hapunan, inihatid ni Donovan si Paris pababa sa laboratoryo at saka umalis.Pagbalik sa opisina ni Donovan, nadatnan niya si Gregory na nakaupo sa sofa.“May kailangan ba kayong pag-usapan natin?”Tiningnan siya nito nang malamig at may halong pagkainis ang tono. “Donovan, kahit makuha mo pa ulit ang posisyong ito, hindi ka rin magtatagal!”“Wag mong alalahanin ’yun, Greg. Mabuti pang magtrabaho ka nalang ng maayos, may mapapala ka pa.”Napasinghal si Mike, tumayo at lumabas ng pinto. Habang dumaraan sa tabi ni Donovan ay binangga nito ang balikat niya.Hindi na lang ito pinansin ni Donovan. Umupo siya sa mesa at nagsim

Napatingin si Roxanne sa kawalan, bakas sa kanyang mga mata ang kawalang magawa. Tumango siya at sinabi, “Sige, bumalik ka na agad. May ilang oras ka pa para makapagpahinga bago magbukang-liwayway.”“Sige. Ingat ka. Tawagan mo ako kung may kailangan ka.”Pagkaalis ni Donovan, kinuha ni Roxanne ang kanyang maleta at nagsimulang mag-empake.Wala pang kalahating oras, ayos na ang lahat ng gamit niya at agad siyang umalis.Mahigit tatlong oras ang biyahe mula Manila papuntang San Lorenzo. Hindi pa natutulog si Roxanne buong gabi at labis ang kanyang pagod, pero ni kaunti ay hindi siya dinadalaw ng antok.Kung may pagkakataon lang, ayaw na sana niyang bumalik doon kailanman. Pero para kay Lance, kailangan niyang bumalik!****Sa lumang bahay ng pamilya Delgado.Pagkarating ni Madame Julie sa loob, hindi na siya nagitla na makita ang anak sa loob.“Devon, narinig kong ikinulong mo si Lola Ofelia? Nasisiraan ka na ba?!”Tila walang pakialam si Devon sa galit na titig ng ina. “Mom, ano'ng sina

“Nasaan si Lance?!” Galit na galit si Roxanne at sinugod ang lalaki.Naiirita na si Devon at inalis ang kamay nito sa kanyang coat, “Sabi ko na sa’yo, ligtas siya ngayon.”“Hindi ako naniniwala! Maliban na lang kung ipakita mo siya sa akin!”Nang makita niyang makulit si Roxanne, nawalan na ng pasensya si Devon at tumingin kay Chris, “Ikaw na ang bahala rito, aalis na ako.”Pagkatapos ay binuksan niya ang pinto ng sasakyan at sumakay.Nais pa sanang habulin ni Roxanne si Devon pero hinarangan siya ni Chris.“Ma’am, kahit habulin mo pa siya, wala rin namang mangyayari. Ayaw ni Mr. Devon na makita mo si Lance, kaya hindi mo talaga siya makikita. Pero totoo ‘yong sinabi niya—ligtas na ang bata, huwag ka nang mag-alala.”“Hindi mag-aalala?!”Mataman siyang tinitigan ni Roxanne, “Kung anak mo ang biglang kinuha mula sa bahay niyo, hindi ka ba mag-aalala? Sekretaryo Chris, sa tingin mo ba tama ang ginagawa ng amo mo?”Hindi agad nakasagot si Chris, halatang wala ring magawa. “Ma’am, sekretar