All Chapters of My Stranger Groom Is A Billionaire: Chapter 521 - Chapter 530

Tahimik na lumakad sina Don Senio at Kierra papunta sa lamesang itinuro, kasama nila si Pia na maraming nakakasalamuhang kakilala. Pero habang lumalayo, naramdaman pa rin ni Kierra ang mga matang sumusunod sa kanya—mainit, mabigat, at para bang binubura ang lakas ng loob niya sa bawat hakbang. It was clearly Aiden who was watching her. His eyes pierced through the crowd, unmoving, unforgiving.The party starts. Nagkakasiyahan na ang lahat, tumatawa ang mga bisita, nagkukwentuhan at nagtatawanan, pero si Kierra ay parang walang buhay na nakaupo sa kinauupuan. Her shoulders were stiff, her hands resting on her lap, clasped too tightly. She was sitting beside Don Senio, but while she was sitting, ramdam na ramdam pa rin niya ang tingin at titig ni Aiden sa kanya. His gaze was unrelenting—like he was trying to read her from across the room, like he was trying to pull the truth straight out of her soul.She even saw Cheska, nakatingin din sa kanya, pero walang emosyon. Parang estatwang hind

Binasa ni Kierra ang labi at pagod na tinignan si Aiden."Hindi tayo pwede. My mother already signed a paper dictating that I'm going to marry Don Senio no matter what happens. Dumalo ako dito kasi kailangan kong sabihin iyon sayo—that we have to move on, that we need to forget what happened between us those months. I'm going to marry Don Senio---""Shut up!" galit na galit ang tinig ni Aiden, puno ng poot, pagkadurog, at takot—takot na tuluyang mawala si Kierra."Then you will marry Pia!" medyo malakas na sabi ni Kierra, nanginginig ang boses, pero may pwersa. Hindi na niya ininda ang matalim na titig ni Aiden—ang mahalaga, nasabi niya na, ang totoo, kahit masakit.“I said shut up!” mas malakas at mas madiin na ulit ni Aiden. Lumapit siya, hawak ang magkabilang braso ni Kierra, at bahagyang pinayuko ang ulo na parang gustong sumigaw sa sakit. "Iisipin kong hindi mo yan sinabi. I told you to just stay beside me! Manatili ka lang sa tabi ko, pero anong ginagawa mo ngayon? What the hell

"Nasaan tayo?" Mahinahong tanong ni Kierra."Basta malayo sa Manila," simpleng ani nito at hindi man lang siay tinignan. He was too serious.Kinagat ni Kierra ang labi at saka huminga siya ng malalim. "A-Ano ba 'tong ginagawa mo?" Mahinang tanong ni Kierra rito, halos pabulong, ngunit malinaw ang riin sa tanong nito.Gusto niya na sa pamamagitan ng tanong na iyon ay malaman niya agad na mali itong ginawa niya."I'm cooking, Kierra. Just sit and wait---" Agad nang pinutol ni Kierra ang sasabihin ni Aiden dahil iyon ang gusto niyang marinig."Alam mong hindi ako nakikipaglukuhan! Ano ito? Bakit mo ako kinuha? Aiden, this is a kidnapping! S-Si mommy, she will be going to sue you if she learned that it's you!" Nanginginig ang boses ni Kierra nang sabihin iyon at talagang bumundol ang kaba sa kanya habang iniisip iyon, na makukulong si Aiden dahil sa kanya.Aiden’s back remained turned, pero halatang tumigas ang mga balikat nito. "Huwag na muna natin pag-usapan 'yan---""No! We need to talk

Chapter 68Umawang ang labi ni Kierra nang paglabas niya ay may kasama si Aiden sa labas—si Cheska at Azrael. Kung kailan sila dumating ay hindi alam ni Kierra, ni hindi niya inaasahan na pupunta ang mag-asawang si Azrael at Cheska sa lugar kung nasaan sila.Kitang-kita niya kung gaano kaseryoso ang pag-uusap ng tatlo, para bang may mabigat silang pinag-uusapan na hindi niya dapat marinig. Dahil nang mapansin nilang lumabas siya, agad silang tumigil, at kapansin-pansing nagpalitan ng tinginan bago nagkunwaring walang nangyari at walang pinaguusapan.“Let’s go,” maikling sambit ni Aiden at walang dagdag na salita pa, agad siyang tumayo at nauna nang lumakad palayo.Kinagat ni Kierra ang labi niya ng mariin. His silent and cold treatment felt like a slap to her heart. Hindi siya sanay sa pagiging malamig nito. Alam niyang nagkaroon sila ng matinding pag-uusap kanina, pero hindi niya makayanan ang pagiging malamig at tahimik niya ngayon.Pakiramdam niya, binabalewala siya. At ang sakit no

Chapter 70It was already 1pm nang dumalaw si Cheska at Azrael. Hindi pa gustong kumain ni Kierra, pero dahil sasabay si Cheska at Azrael ay kumain na rin siya. She looked at Aiden, akala niya ay kumain na ito, but it looked like hindi pa din siya kumakain. Nakaayos lang ito sa upuan at tila wala sa sarili habang tinititigan lang ang pagkain sa harapan niya.“Pvtang ina, hindi pa kayo okay?” ani Cheska nang mapansin ang tahimik sa pagitan ni Aiden at Kierra. Halatang hindi pa rin sila nagpapansinan.“Hey, I told you to stop cursing,” mariin, pero nandoon pa rin ang lambing sa boses ni Azrael habang sinasaway si Cheska. Ramdam na ramdam sa tono nito ang pag-aalalang baka marinig pa sila sa labas.Nakagat ni Cheska ang labi at napanguso, pero hindi siya tumigil. May pagkapilya sa mata nito, pero may halong inis din.“Eh, kasi itong dalawang ito, eh! Ako ang nanggigil sa pagiging isip-bata nila. Hindi pa rin sila nagpapansinan? Dalawa na nga lang sila dito tapos hindi pa sila nag-uusap?”