“เพราะข้ารีบเร่งมายังหอดารารักษ์มิใช่หรือไร ถึงได้ลืมพกนำเงินมาด้วย”ซ่างกวนอวิ๋นซียิ้มเย็นชา “กล่าวเช่นนี้ เจ้ากำลังโทษข้ารึ?”ฉินซูรีบโบกมือ “หามิได้ ข้าเพียงแต่บอกเล่าตามความจริงเท่านั้น!”“เลิกพล่ามไร้สาระ เจ้าแย่งเงินจากพวกเขามาห้าพันตำลึง เอาไปทำอันใด?”“ซื้อคฤหาสน์อย่างไรเล่า!”“อยู่ดี ๆ เจ้าถึงนึกครึ้มซื้อคฤหาสน์มา… ซื้อให้สตรีคนสนิทของเจ้าอย่างนั้นรึ?” ซ่างกวนอวิ๋นซีจับสังเกตบางสิ่งได้อย่างรวดเร็วฉินซูเองมิได้คิดอำพรางซ่อนเร้น และยอมรับอย่างเปิดเผย“ถูกแล้ว นางเดินทางมาไกลเพื่อมาหาข้า ข้ามิอาจปล่อยให้นางเร่ร่อนกลางถนนได้ อีกทั้งข้ายังมิคุ้นเคยกับหอดารารักษ์แห่งนี้ ที่มาหาท่านในครั้งนี้ เพียงต้องการแจ้งให้ท่านทราบว่า ข้า...”เขายังมิทันกล่าวจบ ซ่างกวนอวิ๋นซีก็ปฏิเสธทันควัน “อย่าแม้แต่จะคิด เจ้าคือบุตรแห่งนักปราชญ์แห่งหอดารารักษ์ ย่อมต้องพำนักอยู่ในหอดารารักษ์เท่านั้น!”“ท่านไร้เหตุผลเกินไปแล้ว คฤหาสน์ที่ข้าซื้อก็อยู่แถวนี้ ห่างกันเพียงคูเมืองกั้นเท่านั้น มิได้ไกลจากกันเลย หากท่านมีธุระแค่ส่งเสียงเรียก ข้าก็จะปรากฏตัวต่อหน้าท่านในพริบตาเดียว”“อย่างไรก็คือมิได้ นี่คือ
Read more