ในที่สุดจวงเยียนก็รู้จักกลัวแล้ว ดิ้นรนไม่ยอมให้ลากตัวออกไป“ข้าไม่กลับสกุลจวง ข้าไม่กลับไป ปล่อยข้านะ!”ชิงเยี่ยนตำหนิ “อยู่เฉย ๆ สกุลจวงของพวกเจ้าบังอาจหลอกลวงตงโจว ก็ต้องยอมรับผลที่ตามมา ตอนนี้รู้จักกลัวแล้วหรือ?”จวงเยียนส่ายหน้าไม่หยุด “เรื่องนี้ล้วนเป็นความผิดของสกุลจวง ไม่เกี่ยวกับข้า หากจะเอาผิดก็ต้องเอาผิดพวกเขา เพียงเพราะข้าแซ่จวงอย่างนั้นหรือ ข้าเองก็ถูกบังคับนะ!”นางไม่พอใจมาก ชิงเยี่ยนเองก็เอ่ยอย่างโมโห “พวกนักเรียนหลายคนที่ชกต่อยกัน แต่เดิมก็ไม่รู้จักกัน และไม่รู้จักเจ้าเจ้าใช้วิชาเสน่ห์ ทำให้พวกเขาตีกันเพราะเจ้า ยังทำให้รัฐทายาทโจวบาดเจ็บสาหัส เรื่องนี้คงเกี่ยวข้องกับเจ้าแล้วนะ”จวงเยียนยิ่งไม่พอใจ “ข้าใช้วิชาเสน่ห์ก็จริง แล้วอย่างไรล่ะ? ไม่มีควันก็ไม่มีไฟ หากพวกเขาไม่เห็นแก่ความงามของข้า จะตีกันได้อย่างไร?”ชิงเยี่ยนนึกไม่ถึงว่าจวงเยียนอายุยังน้อย แต่กลับพูดจาจัดจ้าน เขาโกรธจนกระทืบเท้า ไร้เหตุผล ช่างไร้เหตุผลสิ้นดี!เดิมทีระหว่างรัฐทายาทพวกนั้นไม่มีเรื่องบาดหมางกัน และไม่รู้จักจวงเยียน แต่เพราะวิชาเสน่ห์ที่สมควรตายของนาง ชกต่อยกันใหญ่โต กระทั่งยังมีคนบาดเจ็บสา
Read more