กู้หว่านเยว่ทนรอไม่ไหว “ยังไม่รีบไปนำตัวเข้ามาอีก!”“ขอรับ!”ฉู่เฟิงไปพาตัวมาอย่างดีใจ ตอนแรกแค่ออกไปสอดรู้ข้างนอก ไม่คิดว่าจะได้ประโยชน์เช่นนี้หากคราวนี้ทำให้ธุระของนายท่านกับฮูหยินสำเร็จ คงได้รับรางวัลอย่างงามกู้หว่านเยว่สั่งชิงเหลียน “ไปตามนายท่านกลับมา บอกว่าหาคนที่สามารถแปลภาษาของแคว้นอู๋วั่งได้แล้ว”เมื่อครู่ซูจิ่งสิงบอกว่าจะไปคุยธุระกับผู้ว่าการเมือง ให้กู้หว่านเยว่รอเขาอยู่ที่โรงเตี๊ยมกู้หว่านเยว่ไม่มีความสนใจผู้ว่าเมืองสุ่ยโจว อีกทั้งเหนื่อยมาทั้งวันจึงอยากพักผ่อนอยู่ในห้องให้เต็มที่ ดังนั้นจึงเห็นด้วยนึกไม่ถึงว่าเขาเพิ่งจากไปไม่นาน ต่อมาฉู่เฟิงก็ทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้จนสำเร็จฉู่เฟิงรีบไปที่ห้องเก็บฟืน ขณะนี้สีหน้าของคู่รักรันทดเต็มไปด้วยความสิ้นหวังหลออวิ๋นกัดริมฝีปาก ทำหน้าไม่ยินยอม “นึกไม่ถึงว่าพวกเราวางแผนมาอย่างดี ก็ยังคงถูกจับตัวมาได้”สีหน้าถังอี้เองก็ทุกข์ร้อน“ข้าเป็นฝ่ายผิดต่อเจ้า ยังนึกว่าครั้งนี้จะพาเจ้าหนีไปได้ นึกไม่ถึงว่าจะทำให้เจ้าตกอยู่ในอันตรายรอให้คนสกุลหลอมาถึง ข้าจะรับผิดแต่เพียงผู้เดียว บอกว่าข้าเป็นฝ่ายพาตัวเจ้าหนี ให้พวกเขาอย่าโทษเจ้า”
Read more