เมื่อเห็นพวกเขาจากไป กู้หว่านเยว่รีบดึงซูจิ่งสิงออกมาจากหลังก้อนหิน ทั้งสองกล่าวออกมาพร้อมกัน “ตามพวกเขาไป”สองสามีภรรยาคิดเห็นตรงกันเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้พวกเขาสังเกตเห็น ซูจิ่งสิงโอบเอวของกู้หว่านเยว่ ตามอยู่ด้านหลังคนชุดดำกลุ่มนั้นไม่ไกลไม่ใกล้สามารถดูออกว่า คนชุดดำกลุ่มนี้ระแวดระวังตัวมาก ระหว่างที่เร่งเดินทางหันมองรอบด้านอยู่ตลอดเวลา กลัวจะถูกใครสังเกตเห็นยังดีที่วรยุทธ์ซูจิ่งสิงสูงส่ง วิชาตัวเบายิ่งอยู่เหนือคนพวกนี้หลายขุมไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าใด ทั้งสองติดตามคนชุดดำกลุ่มนั้นมาถึงวัดร้างแห่งหนึ่งดูจากท่าทางคล่องแคล่วคุ้นเคยของพวกเขา พวกเขาไม่ได้เพิ่งมาวัดร้างเป็นครั้งแรกแน่นอน“ดูท่า พวกของคนชุดดำพวกนี้คงซ่อนตัวอยู่ภายในวัดร้างแน่นอน” กู้หว่านเยว่วิเคราะห์เสียงค่อยซูจิ่งสิงเอ่ยเสียงเบา “พวกเราซ่อนตัวก่อน อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น ดูก่อนว่าตกลงพวกเขามีฐานะใดกันแน่”กู้หว่านเยว่พยักหน้า เพื่อความปลอดภัย จึงเข้าไปซ่อนตัวในมิติพร้อมซูจิ่งสิงต่อมานางค่อยควบคุมมิติให้มาถึงนอกวัดร้าง เพื่อแอบฟังคนกลุ่มนี้คุยกันผ่านช่องรอยแยกของหน้าต่าง จะเห็นได้ว่าในวัดร้างยังมีคนชุดดำสิบก
อ่านเพิ่มเติม