All Chapters of ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง: Chapter 1591 - Chapter 1600

เพียงทุกคนได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นประหลาดใจขึ้นมาทันทีอัครเสนาบดีมักจะเอ่ยอยู่เสมอว่าถังเสวี่ยหนิงยังเด็กไม่รู้ความ ทว่าการที่นางก่อเรื่องซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากเป็นเพราะไม่รู้ความจริง ๆ ก็จะต้องมีผู้บงการอยู่เบื้องหลังเป็นแน่เช่นนี้แล้ว ผู้ที่บงการคงจะหนีไม่พ้นอัครเสนาบดีและอัครเสนาบดีที่มักมุ่งเป้าเล่นงานซ่งรั่วเจิน ก็เท่ากับเล่นงานฉู่อ๋อง ซึ่งทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่าเบื้องหลังเรื่องนี้มีเจตนาอะไรซ่อนอยู่กันแน่สีหน้าของอัครเสนาบดีเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาไม่คาดคิดว่าซ่งรั่วเจินจะขุดหลุมให้เขามาติดกับเช่นนี้ จึงทำให้เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก“เรื่องนี้ต้องสืบสวนให้ชัดเจน บุตรีจวนอัครเสนาบดีนั้นแตกต่างจากสตรีธรรมดาทั่วไป ก่อนหน้านี้นางเล่นงานเจินเอ๋อร์ ต่อมาก็คิดปองร้ายบุตรที่ยังมิกำเนิดของอวิ๋นอ๋องอีก”“อัครเสนาบดี ไม่ว่าจะเป็นจวนอัครมหาเสนาบดีหรือจวนเหลียงอ๋องล้วนต้องให้คำชี้แจงต่อเรื่องนี้!”ฉู่จวินถิงกวาดสายตามองไปด้านนอก ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็นว่า “โบยต่อไป!”เมื่อคนที่อยู่ด้านนอกได้ยินคำสั่งของฉู่จวินถิง ในชั่วพริบตาก็โบยไม้ลงไปอีกครั้ง ทำให้ถังเสวี่ยหน

หลังจากที่อัครเสนาบดีพูดคำนี้จบ ฮ่องเต้ก็เพียงแค่ปรายพระเนตรมองเขาอย่างเย็นชา ในพระราชหฤทัยก็ทรงนึกถึงฎีกาที่ฉู่อ๋องส่งมาเมื่อวันก่อนเขาไม่คาดคิดเลยว่าอัครเสนาบดีถังที่เขาไว้วางใจมานานหลายปีเช่นนี้ จนคิดว่าเขาเป็นอัครเสนาบดีผู้ทุ่มเทเพื่อราษฎรแท้จริง ทว่าเบื้องหลังกลับซ่อนเรื่องราวเอาไว้อีกมากมายซ่อนไว้ลึกเสียจนแทบมองไม่เห็นและบังเอิญว่าตอนนี้ถังเสวี่ยหนิงก็ได้กระทำเรื่องเช่นนี้อีก ซึ่งนี่มิใช่ครั้งแรกที่นางทำผิด หากมิใช่มุ่งเป้าไปที่ฉู่อ๋องก็ย่อมเป็นอวิ๋นอ๋องเป็นแน่ครั้งเดียวก็อาจกล่าวได้ว่าเป็นความบังเอิญ แต่เมื่อเรื่องราวมันเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากอัครเสนาบดีมีความตั้งใจที่จะเอาใจใส่จริง ๆ เขาก็มิอาจเชื่อว่าบุตรสาวเพียงคนเดียวจะสามารถก่อเรื่องใหญ่โตถึงเพียงนี้ได้อย่างไรก็ตาม หากมิใช่เพราะมีบุตรสาวอันโง่เขลาเช่นถังเสวี่ยหนิง เรื่องราวเหล่านี้ของอัครเสนาบดีก็คงจะไม่ถูกเปิดโปงได้โดยง่ายแต่ทว่า สำหรับอัครเสนาบดีถังแล้วความเงียบของฮ่องเต้นั้น มันเปรียบเสมือนดาบที่พาดอยู่บนลำคอ ทำให้หลังของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อโดยไม่รู้ตัวที่เขารีบเข้าพระราชวังทันที ก็เพื่อเร่งดำเนินการก่อนท

เมื่อเสียงของเซียวอ๋องดังขึ้นข้างนอกประตู เหลียงอ๋องกับอัครเสนาบดีถังก็ร้องคร่ำครวญอยู่ในใจกลัวสิ่งไหนมักได้สิ่งนั้นจริง ๆ!เดิมทีสถานการณ์ก็ยิ่งเหยิงพอตัวแล้ว อยู่ ๆ เซียวอ๋องก็เข้ามาในเวลาเช่นนี้อีก มิใช่ว่าสถานการณ์จะยุ่งเหยิงจนยากที่จะจบสิ้นลงหรอกหรือ?เหลียงอ๋องโกรธจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน เขาชายตามองฉู่จวินถิงอย่างโหดเหี้ยม รู้ดีว่าชายหนุ่มผู้นี้โหดร้ายไร้ความปรานี และมีกลเม็ดเด็ดขาด ยากที่จะรับมือจึงไม่เคยแตกหักกันมาก่อนตอนนี้ถูกฉู่จวินถิงเล่นงานโดยมิทันตั้งตัว ก็รู้สึกราวกับถูกหมาบ้าจับจ้อง และแน่นอนว่าเซียวอ๋องก็เป็นเขาที่แจ้งให้ทราบด้วยเช่นกัน!ฮ่องเต้ยกพระหัตถ์ขึ้นมา “เข้ามา!”ทายาทของเขานั้นมากมาย แต่ที่ให้ความสำคัญที่สุดก็เห็นจะเป็นบุตรชายเพียงไม่กี่คนเท่านั้น นึกไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นมาได้ หากข่าวรั่วไหลออกไปมันจะเป็นความฉาวโฉ่ของเชื้อพระวงศ์ได้!“เสด็จพ่อ ที่กระหม่อมมาในวันนี้ก็เพื่ออยากจะเอ่ยถามน้องสี่กับอัครเสนาบดีเพื่อขอความเป็นธรรม”“กระหม่อมกับคุณหนูถังมิเคยรู้จักกันมาก่อน เดิมทีคิดว่าน้องสี่อยากจะเป็นพ่อสื่อให้กระหม่อม แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่า

ในคุกหลวงฉีชิงอีกับถังเสวี่ยหนิงถูกขังไว้ในคุกเดียวกันถังเสวี่ยหนิงร้องโอดครวญไม่หยุด นางรู้สึกว่าก้นของตนเองถูกเฆี่ยนจนแตก ความเจ็บปวดอันรุนแรงถาโถมเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ทั้งร่างของนางสั่นระริกด้วยความเจ็บปวด“พวกเจ้ารีบไปเชิญหมอมาเร็วเข้า!”“ท่านพ่อของข้าเป็นอัครเสนาบดี เขาได้เข้าพระราชวังเพื่อทูลขอความเมตตาแทนข้าแล้ว อีกไม่นานก็จะต้องปล่อยข้าออกไป หากข้าเกิดเป็นอะไรตอนที่อยู่ในคุก พวกเจ้าคงจะรับผลที่ตามมามิไหวเป็นแน่!”เพียงแต่ เมื่อเผชิญกับอำนาจคุกคามของถังเสวี่ยหนิง ผู้คุมกลับทำเป็นเหมือนไม่ได้ยิน และมิได้สนใจโดยสิ้นเชิงพวกเขาเป็นคนของฉู่อ๋อง คนที่ฉู่อ๋องสั่งให้จับนาง แล้วตอนนี้จะมาสั่งให้พวกเขาไปตามหมอมาให้นาง ช่างเพ้อฝันเสียจริง ๆ!ฉีชิงอีเห็นถังเสวี่ยหนิงเอะอะโวยวายไม่หยุด ก็อดจะรำคาญมิได้ “เจ้าหยุดโวยวายเสียทีได้หรือไม่? เจ้าไม่เห็นหรือว่าเรียกตั้งนานขนาดนี้ มีใครสนใจเจ้าบ้างเล่า?”ถังเสวี่ยหนิงเดือดดาลขึ้นมาทันที “หากมิใช่เพราะเจ้าจงใจผลักข้า ข้าจะไปผลักพระชายาอวิ๋นอ๋องได้อย่างไรกัน?!”“เรื่องราวในวันนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะเจ้าคิดใส่ร้ายข้า ทำให้ข้าถูกเฆี่ยนตี คา

“ใครกันจะมีเวลาว่างมาโกหกเจ้า? นี่เป็นข่าวจากในพระราชวัง เจ้าอย่าคิดเพ้อฝันกลับไปจวนอัครเสนาบดีอีกเลย!”“สร้างบาปสร้างกรรมเองแท้ ๆ อยู่ดีไม่ว่าดีไปผลักพระชายาอวิ๋นอ๋องเข้า ตอนนี้เป็นอย่างไรเล่า ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว มีจุดจบเช่นนี้ก็เพราะหาเรื่องใส่ตัวเองทั้งนั้น!”“ประตูจวนเหลียงอ๋องก็มิอาจเข้าได้อีกแล้ว ต่อไปเกรงว่าคงเป็นได้แค่สาวแก่ผู้หนึ่งเท่านั้น ข้าว่าท่าทางอำนาจบาตรใหญ่ หยิ่งยโสเช่นนี้ จะต้องผิดใจกับใครหลายคนเป็นแน่”“เมื่อได้เข้าพระราชวังจะมีคนสั่งสอนนางเอง และคาดว่าคงจะอยู่รอดได้อีกไม่นาน”บรรดาผู้คุมต่างมองหน้ากัน ถังเสวี่ยหนิงถูกจับเข้ามาเป็นเวลาสั้น แต่พวกเขาได้เห็นเป็นประจักษ์แล้วว่าหญิงผู้นี้สร้างปัญหามากมายเพียงใดหากเข้าพระราชวังไปอยู่กองซักอาภรณ์ คนในนั้นเชี่ยวชาญในการปรับตัวไปตามสถานการณ์ เมื่อรู้ว่าถังเสวี่ยหนิงผิดใจกับคนมากมาย เกรงว่าหากมีคนสั่งแค่ไม่กี่คำ ก็มีหลากหลายวิธีที่จะทำให้ถังเสวี่ยหนิงตายได้เลยถังเสวี่ยหนิงส่ายหัวอย่างบ้าคลั่ง “ช่วงนี้ถึงแม้ว่าข้าจะทำให้ท่านพ่อโกรธก็จริง แต่ท่านพ่อมิอาจตัดขาดบุตรสาวอย่างข้าเป็นแน่!”“ตราบใดที่ท่านพ่อยังเป็น