บทที่ 1593

หลังจากที่อัครเสนาบดีพูดคำนี้จบ ฮ่องเต้ก็เพียงแค่ปรายพระเนตรมองเขาอย่างเย็นชา ในพระราชหฤทัยก็ทรงนึกถึงฎีกาที่ฉู่อ๋องส่งมาเมื่อวันก่อน

เขาไม่คาดคิดเลยว่าอัครเสนาบดีถังที่เขาไว้วางใจมานานหลายปีเช่นนี้ จนคิดว่าเขาเป็นอัครเสนาบดีผู้ทุ่มเทเพื่อราษฎรแท้จริง ทว่าเบื้องหลังกลับซ่อนเรื่องราวเอาไว้อีกมากมาย

ซ่อนไว้ลึกเสียจนแทบมองไม่เห็น

และบังเอิญว่าตอนนี้ถังเสวี่ยหนิงก็ได้กระทำเรื่องเช่นนี้อีก ซึ่งนี่มิใช่ครั้งแรกที่นางทำผิด หากมิใช่มุ่งเป้าไปที่ฉู่อ๋องก็ย่อมเป็นอวิ๋นอ๋องเป็นแน่

ครั้งเดียวก็อาจกล่าวได้ว่าเป็นความบังเอิญ แต่เมื่อเรื่องราวมันเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากอัครเสนาบดีมีความตั้งใจที่จะเอาใจใส่จริง ๆ เขาก็มิอาจเชื่อว่าบุตรสาวเพียงคนเดียวจะสามารถก่อเรื่องใหญ่โตถึงเพียงนี้ได้

อย่างไรก็ตาม หากมิใช่เพราะมีบุตรสาวอันโง่เขลาเช่นถังเสวี่ยหนิง เรื่องราวเหล่านี้ของอัครเสนาบดีก็คงจะไม่ถูกเปิดโปงได้โดยง่าย

แต่ทว่า สำหรับอัครเสนาบดีถังแล้วความเงียบของฮ่องเต้นั้น มันเปรียบเสมือนดาบที่พาดอยู่บนลำคอ ทำให้หลังของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อโดยไม่รู้ตัว

ที่เขารีบเข้าพระราชวังทันที ก็เพื่อเร่งดำเนินการก่อนท