All Chapters of ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง: Chapter 1651 - Chapter 1660

อีกฝั่งหนึ่งกู้หรูเยียนกับเจี่ยเยว่อิงคุยกันอย่างถูกคอ เพราะทั้งสองต่างก็มีเจตนาจะสร้างความสัมพันธ์อันดีกับอีกฝ่าย จึงส่งสัญญาณเป็นมิตรต่อกัน ทำให้สนิทสนมกันอย่างรวดเร็วบ่ายวันนั้นหลังจากพูดคุยกันอย่างเพลิดเพลินแล้ว ทั้งคู่ยังนัดกันว่าจะไปดื่มชาด้วยกันในวันถัดไป“ซ่งฮูหยิน ตอนนี้ทั่วทั้งเมืองหลวงต่างก็ชมเชยตระกูลซ่งกันไม่ขาดปาก ลูกชายลูกสาวของเจ้าล้วนเลี้ยงดูได้ดีมาก แต่ละคนล้วนมีความสามารถโดดเด่น ชวนให้คนเลื่อมใสยิ่งนัก” กู้หรูเยียนได้ฟังคำพูดของเจี่ยเยว่อิงแล้วก็ถอนหายใจเบา ๆ “ช่วงก่อนนั้นก็ลำบากไม่น้อย โชคดีที่ในที่สุดก็ผ่านพ้นมาได้” “ตอนนี้ลูกชายคนโตกับคนรองต่างก็แต่งงานแล้ว เจ้าสี่เองก็มีสตรีในดวงใจ ส่วนเจ้าห้านั้นไม่ต้องพูดถึง แต่งกับฉู่อ๋องแล้ว ชีวิตราบรื่นสุขสมบูรณ์นัก”“เหลือเพียงเจ้าสามนี่แหละที่ยังไม่ได้หมั้นหมาย ข้าก็หวังเพียงให้พวกเขาสร้างครอบครัวของตนเองกันให้หมด ข้าแม่คนหนึ่งก็จะได้สบายใจเสียที”เจี่ยเยว่อิงถามต่อ “ข้าได้ยินมาว่าคุณชายสามและคุณชายสี่บ้านพวกเจ้าเป็นฝาแฝด อายุป่านนี้แล้ว เหตุใดยังไม่ได้หมั้นหมายอีกเล่า?”“ข้าว่าคนที่อยากจะให้ลูกสาวแต่งกับลู

ทว่าตอนเช้านางยังไม่ทันได้บอกมารดา นางก็ออกจากจวนไปก่อน คิดไม่ถึงเลยว่าเพียงกลับมา มารดาก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมาเสียแล้ว?เจี่ยเยว่อิงเห็นบุตรีของตนไม่พูดอะไร นึกว่านางอายจึงกล่าวต่อว่า“สองวันนี้แม่สืบข่าวละเอียดแล้ว คุณชายสามตระกูลซ่งเป็นคนมีคุณธรรม หน้าตาก็ดี ชาติกำเนิดก็ดียิ่ง” “ข้ายังได้ยินมาว่าองค์หญิงหกชอบคุณชายสี่ซ่ง นางเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจ้า หากภายภาคหน้าพวกเจ้ากลายเป็นพี่สะใภ้น้องสะใภ้กันก็คงได้ดูแลกัน”สองปีมานี้ แม่กับพ่อเจ้ามองหาคู่ครองให้เจ้ามาโดยตลอด มีเพียงคุณชายสามซ่งนี่แหละที่แม่เห็นว่าดีที่สุด หนำซ้ำข้าได้พบกับซ่งฮูหยิน นางก็ยืนยันว่าที่บ้านไม่เคยถือสาอดีตของเจ้าเลย”เจี่ยเยว่อิงพูดไปก็ยิ่งตื่นเต้น “ที่สำคัญที่สุดคือพระชายาฉู่อ๋องบอกเองว่าเจ้ามิได้มีดวงกินผัว เดิมทีแม่ตั้งใจว่าจะให้พระชายาฉู่อ๋องประกาศเรื่องนี้ให้ผู้คนรู้กันอย่างถ้วนทั่ว” “แต่พอคิดอีกที หากเจ้ากับคุณชายสามซ่งมีใจให้กันจริง ไม่สู้หมั้นหมายกันไว้ก่อน”“พอถึงวันแต่งงาน ข่าวลือพวกนั้นก็จะสลายไปเอง ผลลัพธ์ดีกว่าพวกเราพูดแก้ตัวเสียอีก”ใบหน้าที่งดงามของฉู่ชิงหลีค่อย ๆ เปล่งประกายขึ้น ดวงตาที่เคยหม่

เจี่ยเยว่อิงโบกมือ ภายในใจเกิดโทสะคุกรุ่น “ดูสิว่าท่านทำเรื่องอะไรกันแน่! เรื่องใหญ่อย่างการหมั้นหมายนี้ ต่อให้ท่านจะเห็นว่าฝ่ายนั้นเหมาะสม ก็ควรกลับมาปรึกษาพวกเราดี ๆ ก่อน!”“ตอนนี้เป็นอย่างไรเล่า จะปรึกษากันสักคำก็ไม่มี ท่านกลับตัดสินใจหมั้นหมายไปแล้ว ท่านเคยรู้หรือไม่ว่าคุณชายสามซ่งก็เคยช่วยชีวิตชิงหลีของพวกเราไว้ หนำซ้ำยังไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วย!”นางตั้งใจไปสอบถามพวกสาวใช้ จึงได้รู้ว่าชิงหลีเคยถูกดูหมิ่นเพียงใด และคุณชายสามซ่งปกป้องนางเช่นไรผู้ที่ทั้งซื่อสัตย์และจริงใจเช่นนี้ ถึงจะปกป้องชิงหลีอย่างจริงใจ!“ยังมีเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือ? ใช่หรือไม่ว่าเจ้าเด็กนั่นจัดฉากขึ้นเอง?”กงชินอ๋องขมวดคิ้ว เขาเองก็ไม่เข้าใจว่าฮูหยินของตนเป็นอะไรไป แต่ก่อนนางคอยย้ำอยู่เสมอว่าจะต้องใส่ใจเรื่องงานแต่งของชิงหลี ต้องหาคู่ครองที่เหมาะสมให้นางบัดนี้เขาเจอคนที่เห็นว่าเหมาะสมแล้ว ฮูหยินกลับไม่พอใจ“ก่อนหน้านี้เด็กชั่วเหล่านั้นก็เคยทำเรื่องพรรค์นี้ เจ้าเองก็รู้ อย่าได้หลงเชื่อง่าย ๆ!” กงชินอ๋องเอ่ยเสียงขรึม“ท่านพ่อ คุณชายซ่งไม่ใช่คนเช่นนั้น ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากครั้งแรกที่เขาช่วยข้าไว้ เขายังไม

“ท่านแม่ ท่านพูดอะไรกัน?”เจี่ยเยว่อิงทำสีหน้าท่าทางเหมือนคนอาบน้ำร้อนมาก่อน เอ่ยว่า “เจ้ายังไม่ได้แต่งงาน ย่อมไม่เข้าใจเรื่องเหล่านี้ดีพอ แต่แม่อาบน้ำร้อนมาก่อน ย่อมรู้ความสำคัญของเรื่องนี้ดี”“ก็ยกเรื่องสะใภ้ใหญ่ตระกูลซ่งอย่างลั่วชิงอินเป็นตัวอย่างก็แล้วกัน ตอนนั้นหมอบอกว่านางไม่อาจมีบุตรได้ แต่ตระกูลซ่งก็ไม่ถือสาอะไร ซ่งเยี่ยนนโจวยังรับปากว่าจะไม่มีวันรับอนุภรรยา อย่างมากก็แค่รับบุตรบุญธรรมมาเลี้ยงเท่านั้น”“ครอบครัวเช่นนี้ หาได้ยากนัก!”“เรื่องนี้ข้าเองก็เคยได้ยินมาก่อน ตอนนั้นผู้คนต่างพาพูดกันว่าคุณชายใหญ่ซ่งและคุณหนูลั่วช่างเป็นคู่ที่รักกันแต่กลับมีอุปสรรคมากมาย โชคดีที่ในที่สุดก็ได้ครองคู่กัน” “ตอนนั้นข้าคิดว่าคุณชายใหญ่ซ่งทำผิดต่อแม่นางลั่ว แต่อย่างน้อยก็พิสูจน์ได้ว่าเป็นคนมีความรับผิดชอบคนหนึ่ง ได้ยินมาว่าหลังแต่งงานทั้งคู่รักใคร่กันดี ตอนนี้ก็มีลูกแล้วด้วย!”“พระชายาฉู่อ๋องเป็นถึงหมอเทวดา ข้าได้ยินมาว่าเดิมทีลั่วชิงอินก็ร่างกายอ่อนแอ โชคดีที่ได้พระชายาฉู่อ๋อง อาการดีขึ้นเรื่อย ๆ สุดท้ายถึงได้ตั้งครรภ์”เจี่ยเยว่อิงยิ่งพูดก็ยิ่งรู้สึกว่าตระกูลซ่งคือว่าที่ญาติที่ดีอย่าง

เพียงแต่ด้วยพันธนาการของสวรรค์ ยิ่งเป็นคนใกล้ชิด การทำนายชะตากลับยิ่งถูกจำกัดมากขึ้นเท่านั้น ลางสังหรณ์บอกนางว่าทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับท่านไต้ซือเสวียนหยางไม่ว่าอย่างไร นางก็ต้องพยายามยกระดับฝีมือของตนเองให้ได้ก่อนภายในสายตาฉู่จวินถิงเจือรอยยิ้ม ก้มลงจูบริมฝีปากอันนุ่มนวลของฮูหยินอย่างอดไม่ได้“เมื่อก่อนข้าไม่เคยคิดเลยว่าตนเองจะชอบใครสักคนมากถึงเพียงนี้”ซ่งรั่วเจินฟังถ้อยคำหวานหูนี้ รู้สึกหวานล้ำอยู่ภายในใจ นางยกสองแขนโอบรอบลำคอของฉู่จวินถิง เอ่ยปากอย่างภาคภูมิใจ “ท่านหลงเสน่ห์หม่อมฉันจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วใช่หรือไม่?”“หลงจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว” ฉู่จวินถิงพยักหน้าอย่างจริงจังซ่งรั่วเจินยิ้มกว้างกว่าเดิม แต่ก่อนนางมักเห็นฉู่จวินถิงเคร่งขรึมเย็นชายามอยู่ที่ภายนอก ทว่าหลังแต่งงานกลับคอยเอาใจนางอยู่ตลอด บัดนี้แม้แต่คำพูดที่ฟังดูโอ้อวดเกินจริงของนาง เขาก็ยังรับไว้“ข้าเห็นเจ้าสนใจเรื่องพวกนี้ จึงสั่งให้คนไปค้นหาของบางอย่างมาให้ ลองดูสิว่ามีสิ่งใดที่เจ้าต้องการบ้าง” ฉู่จวินถิงกล่าวซ่งรั่วเจินได้ยิน สีหน้าสะท้อนแววตกใจเล็กน้อย “ท่านยังตั้งใจให้คนไปหามาให้หม่อมฉันโดยเฉพาะหรือ?”“อยู