Semua Bab The Billionaire's Destined Love: Bab 121 - Bab 130

“Ate Maya!” Mabilis na tumayo si Gaia mula sa pagkakaupo niya sa may sahig, sa harap ng pinto ng condo unit na tinitirhan nina Maya at Hope. Sinalubong niya ang mag-ina at agad na niyang niyakap si Maya. Gustong-gusto niyang i-comfort ito dahil sa ginawa ng kaniyang nakatatandang kapatid dito. “Saan kayo nanggaling? Kanina ko pa kayong hinihintay rito. Akala ko…akala ko, umalis na kayo rito nang hindi ko man lang nalalaman. Mabuti na lang at hindi niyo naisipang lumipat ng tirahan.” “Ti-Tita Gaia!” Yumakap si Hope sa isang binti ni Gaia. Bumitiw si Gaia kay Maya. Hinawakan niya ang magkabilang kamay ni Hope at saka iyon dahan-dahang inalis sa kaniyang mga binti. Umupo siya sa lebel nito. Kumunot ang kaniyang noo nang makita niyang umiiyak ito. “Hope, what’s the problem? Why are you crying?” Pinahid niya ang basa nitong mga pisngi. “I’m just happy to see you here again, T-Tita Gaia,” Hope said. “Maraming salamat po dahil pinapayagan niyo akong tawagin kayong tita kahit hindi niyo na

“Sinong nagtext?” tanong ni Avva nang mapansin niyang biglang natigilan si Maya. Pilit pa niyang tinitingnan kung si Gavin ba ang nagpadala ng mensahe rito.“Ah wala. Network lang. Wala na raw akong load.” Ngumiti nang pilit si Maya at saka muling ibinulsa ang kaniyang cell phone.“May gusto ka pa bang idagdag dito, Maya?” nakangiting tanong ni Avva.Umiling si Maya. “Wala na. Ako na ang magbabayad.” Lumapit siya sa kaniyang best friend at hinila ang cart mula rito. Hinila naman nito pabalik ang cart.“Ako na, Maya. Please? Let me do this. Hayaan mong bumawi ako sa’yo,” ani Avva habang patuloy sa pag-agaw ng cart kay Maya.Hindi pa rin binibitiwan ni Maya ang cart. Tinitigan niya nang mata sa mata si Avva. “Bakit kailangan mong bumawi sa akin, Avva? May malaki ka bang atraso sa akin? May nagawa ka bang kasalanan na dapat kong malaman?” seryosong tanong niya.Hindi agad nakasagot si Avva, sa halip ay nakipagtitigan pa siya kay Maya. Nang maramdaman niyang tila patalas nang patalas ang

“Maraming salamat sa treat mong groceries, Avva,” ani Maya habang hinihintay niyang bumaba ang elevator mula sa top floor.“You’re welcome. Hindi mo ba talaga ako balak i-invite man lang sa unit mo?” nakangusong tanong ni Avva.Huminga nang malalim si Maya. Magsasalita na sana siya nang bigla niyang nakita si Gavin, kasa-kasama nito ang mga anak ni Avva na sina Hivo at Bia. Mabilis siyang nag-iwas ng tingin nang bigla itong lumingon sa kinaroroonan niya.“Ah Avva, pasensya ka na talaga. Sa ibang araw na lang. Promise. Magulo pa kasi talaga sa unit ko eh.” Mabilis niyang hinablot ang cell phone ni Avva at i sinave roon ang kaniyang bagong cell phone number. “Tatawagan na lang kita, okay?” nakangiti niyang sambit.Hihirit pa sana si Avva kaso agad na nakapasok ng elevator si Maya nang bumukas ito. Mabilis din nitong pinindot ang button para sumara ang elevator. “She’s fucKin’ annoying!” she murmured. Nagitla siya nang biglang tumunog ang cell phone niya. Tumatawag si Gavin! Biglang nag-

“M-Matthan!” magkapanabay na atungal nina Bia at Hivo. Nag-iwas ng tingin si Maya, hindi niya kayang makita ang mga bata na nasasaktan. Parang binibiyak ang puso niya. Hindi niya mapigilang maalala ang yumaong anak. Para sa kaniya, sariwa pa rin ang lahat. Kung sana maibabalik lang niya ang lahat… ngunit mananatili na lamang na hanggang roon. Lumuhod si Maya sa harapan ng mga bata. Lumunok siya bago nagsalita, “S-si Matthan… nang araw na umalis kayo sa lugar natin, 'yon din ang araw na pumanaw siya. H-hindi ko nailigtas si Matthan, h-hindi ko siya naabutan. I-isa siya sa mga nasawi sa sunog. Ang araw na huling nakita niyo si Matthan ay ang huling araw rin na nakita ko siya. Hindi ko na siya naabutan. I-I am sorry kids. Hindi ko nailigtas si Matthan.” Huminga nang malalim si Gavin at hinawakan ang kamay ni Maya. “Sa unit niyo na ipagpatuloy ang usapan niyo, ayos lang ba?” “O-okay,” sagot ni Maya. Basag ang boses niya. Seeing them crying made Gavin feel uneasy. Hindi niya kayang ti

Natulala si Maya sa narinig. Natulos siya sa kinauupuan niya at hindi alam ang gagawin. ‘Di niya alam kung sasagutin niya ba ang katanungang iyon o tatayo na lamang at iiwas. Kahit pa malamig dahil sa aircon ay ramdam na ramdam niya ang namumuong pawis sa noo niya. Habang hinihintay ni Gavin ang sagot ni Maya ay nakatitig lang siya rito. Kahit pa segundo pa lamang ang lumilipas, pakiramdam niya ay ilang oras na iyon. Nais niyang marinig mula sa labi ni Maya kung ano ang totoong nararamdaman nito para sa kaniya. Umaasa siyang pareho sila ng nararamdaman. Ngunit bago pa man makasagot si Maya ay lumapit na ang mga bata sa kanila dahilan para maputol ang pagtititigan nilang dalawa. “Mommy!” ung0t ni Hope at biglang yumakap kay Maya. Hindi rin papatalo ang kambal. “Daddy!” magkapanabay na wika ng dalawang bata. “Mommy, join po kayo sa amin nina Bia at Hivo,” nakalabing wika ni Hope. Napatingin si Maya kay Gavin. "S-sure.” Dismayado si Gavin dahil hindi niya narinig ang sagot ni