All Chapters of La Roché: Chapter 1 - Chapter 10

"Are you out of your freaking beautiful mind?!"Daig ko pa ang sinampal kahit na hindi naman lumapat sa pisngi ko ang palad ni Mommy Vicky - ang handler kong bakla. Ilan taon na nga ba akong dinidiktahan ng baklang 'to? Ilang taon na rin siyang namumuhay ng marangya at walang ibang iniisip kun'di ang kung papaano uubusin ang salapi niya sa loob ng dalawang linggo.Napabuntong hininga ako. Nilibot ko ang aking paningin sa apat na sulok ng silid na inilaan sa amin bago bumalik sa door sign na nakasabit sa harap at likod ng nakasarang pinto. Victor Jose - isa sa pinakakilalang Manager at handler ng mga sikat na modelo sa loob at labas ng bansa. Isa rin siya sa mga tinitingalang miyembro ng Spectrum Talents and Modeling Agency na nangunguna ngayon sa New York. Victor sa umaga, at Vicky naman sa gabi. Siya ang Handler slash Manager ko.Sa loob ng dalawang taon ay nabigyan ako ng pagkakataon na makatrabaho ang mga naggagandahan at sikat na modelo sa ilang sikat na fashion shows, tulad ng NY

"Perks of being famous..." I look at Kuya Daryl from the head down to his shoes. He changed a lot. I must say that he was hot now. I meant he was hotter now with his mid-ripped body type. As in parang ang laki-laki ng pinagbago niya. Not in a bad way... totally in a good way of course! He is guwapo and all naman na since Senior High, pero wow! As in wow lang talaga ngayon! Iba rin talaga ang nagagawa ng misis niyang si Asia, hiyang na hiyang ang asawa.He looks mature yet in a typical boy-next-door look. He still has the what-the-fuck face every time he looks at something or someone, but he seems friendly now. Hindi na siya 'yong parang nakakailang kausapin at tabihan."Are you staying here for good? If yes, you better live in Casa Miya. Don't waste your money renting a Condo unit, maayos at malinis pa rin naman ang bahay nyo."I rolled my eyes. "You sound like those paparazzi and Tito David... jeez, you started to freak the hell out of me!""Watch your mouth, Ry..." Tumalim ang tin

"I can't breathe..."May kung anong matigas na bagay akong nadaganan, lalo na sa parteng hita hanggang binti ko. Gustuhin ko mang kumawala ay hindi ko magawa dahil sa kung ano mang nakapalupot sa baywang ko. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko, ngunit muli ring napapikit dahil sa pagtama ng liwanag na nagmumula sa labas ng bintanang salamin.Hindi naman masama ang lagay kung saan man ako naroroon, pero para bang isang panaginip. I can hear a loud beat from inside. I can feel the warmth that gives me comfort. And the things that wrapped around my waist made me feel secure. Sa tagal ng panahong hinangad ko ang magkaroon ng kompleto at masarap na tulog... finally! Ngayon ko lang yata nadama na lahat ng pagod ko sa loob ng halos pitong taon ay na-convert from pagod to feeling good! Mas lalo akong nagsumiksik sa kung ano mang bagay na yakap ko ng mahigpit. I can't say it's a pillow... because it wasn't soft and fluffy. The smell of mixed mint and soap was addicting, so I kept on sme

"THANK YOU..."When the car stopped I looked out the window and checked if reporters were waiting in Casa del Rio's lobby. I saw a few, three or four I'm not sure. I don't want to assume, but perhaps they are waiting for me."Ang lagay ay hanggang thank you na lang?" he smiles. Mabuti pa ang isang 'to ay palangiti, unlike his half-brother. "Just kidding. Anyway, you're invited to my wedding and I hope you can come."I hate parties, but how can I say no to this guy? When I asked him to send me home, he did without hesitation. Bumuntong hininga ako saka pilit na nginitian siya. "I'll try. Kakausapin ko si Mommy Vicky na i-clear ang schedule ko sa araw ng kasal mo." Tinanggal ko na ang seatbelt at binuksan ang pinto upang bumaba na.Nailabas ko na ang isang paa ko at handa ng bumaba ng hilahin niya ako sa braso. Muli siyang ngumiti saka ako ginawaran ng mabilis na halik sa pisngi. Sa kabiglaan ay hindi na ako nakaiwas pa. Kasabay niyon ay ang sunud-sunod na pagkislap at tunog ng kamera.

I had never hated Sunday that much because that became my me time and rest day, but this Sunday, September 1, changed my perception. Alas sais ng umaga palang ay nonstop na si Mommy Vicky sa pagtawag sa akin. Ipinapaalala niya ang birthday party ni Mr. President na gaganapin sa La Tigra Hotel. Ayaw ko sanang umattend kaya lang ay nakakahiyang hindi sumipot lalo na at Presidente ng Pinas ang nag imbita.2:00 PM, dumating ang hinired ni Mommy Vicky na make-up artist pati na rin ang damit na susuotin ko na galing pa sa Paris. Hindi ko alam kung bakit kailangan niya pang mag abala ng ganito para sa isang buong araw na okasyon. I sighed heavily after taking a shower and looked at Mommy Vicky on my phone's screen. "My, do I really have to wear this dress? Hindi ba sobrang reveling nito?" I asked him."Of course dear!" aniya. "You need to look beautiful. You need to stand out in that crowd," giit niya pa. "Remember, you are Ryza Reyes. Grace, poise, luxury, and charm. You have those. You s