Semua Bab Addicted to the Imperfect Billionaire: Bab 301 - Bab 310

SI ROHI NA ang kusang kumabig kay Daviana upang palalimin pa ang halikan na ginagawa nila, ngunit naudlot lang iyon nang biglang dumating si Keefer. Mabilis silang naghiwalay nang bumungad ito. Hindi man lang siya kumatok na nagawang makapasok na parang tagaroon lang. Habang tahimik na nililingon ni Daviana ang dalawa na nakaupo sa sofa ay bigla niyang naalala na hindi pa niya nagagawang e-finalized kay Rohi ang plano niyang pagtira sa hotel suite na iyon. Naaasar ng tiningnan niya si Keefer na para bang tagaroon lang kung makaasta. Kahit kailan talaga ay hadlang ito sa kanya. Tumayo si Rohi at bumalik na ng kanyang silid nang tumunog ang cellphone nito, naiwan silang dalawa ni Keefer sa sala na panay ang palitan ng kakaibang tingin.“Bakit ka ba dito nakatira?” Alam na ni Daviana ang dahilan, nabanggit na iyon ni Rohi ngunit gusto niya pa itong kausapin. Mula sa kanyang hawak na cellphone ay inilipat ni Keefer ang paningin sa babaeng nagsalita.“Ano sa tingin mo ang dahilan?” “Mag

HINDI NA NAGKOMENTO pa si Daviana sa sinabi ng ina. Masyado ng matanda ang ina at alam na nito ang tamang gawin. Isa pa, dapat ay hindi niya rin hinahadlangan kung ano ang gusto nito eh.“Hindi pa naman ako nakakapagpasya, gaya ng sinabi ko. After all, things at home have not been dealt with yet.” ani pa ni Nida na nababasa na ang bumabahang katanungan ng kanyang anak. “Okay, Mommy.” “Tita, napag-usapan po namin ni Viana na lilipat siya sa hotel suite ko.” sabad ni Rohi nang makita ang bahagyang pagbigat sa pagitan ng mag-ina, mabuti na iyong sabihin na niya rin iyon.Napalingon na si Nida sa anak. Hindi makapaniwala na agad mapapapayag sa nais niya si Rohi. “Okay lang po ba iyon sa inyo?” Naburo na ang mga mata ni Nida at Daviana kay Rohi. Alam na iyon ng ina, pero heto si Rohi at magalang na nagpapaalam pa rin sa kanya. Bagay na lalo pang minahal ni Daviana na ugali nito. “Oo naman. You are already an engaged couple. Natural lang na tumira na kayo sa loob ng iisang bahay. Bilan

SA GITNA NG dilim ay hindi mapigilan ni Rohi na mapalunok ng laway na naging dahilan upang gumalaw ang kanyang adams apple. Ikinurap pa niya ang kanyang mga mata para mas makahinga. The air was so quiet that even breathing could be heard clearly. Kapwa dumadagundong ang puso nila ni Daviana na dinig na dinig ng kanyang mga tainga. Hindi siya maaaring magkamali doon. Para iyong tinatambol sa sobrang lakas.“Pwede ko bang hawakan ang kamay mo, Rohi?” tanong ni Daviana na kung saan ay naamoy pa ng lalaki ang mabangong hininga. “Sige na, please?” parang bata pa nitong samo nang mahina.Napaawang na ang bibig ni Rohi sa labis na gulat, hindi na hinintay ni Daviana ang magiging sagot niya at hinawakan na ang kanyang kamay. Bagay na nagpatigas pa ng katawan ng lalaki. “V-Viana…” napapaos na sambit ni Rohi na halatang hindi na mapakali.“Hmm—” Hindi na nagawa pang matapos ni Daviana ang kanyang sasabihin nang bigla na lang sakupin ni Rohi ang kanyang labi. Nakahawak na agad ang isang kamay

IPINAKITA NI DAVIANA na nakikiramay siya sa luhaan at sugatang puso ng kaibigan niyang si Anelie sa pamamagitan ng pagyakap dito nang mahigpit at ilang sandali. Na-recall niya pa sa kanyang isipan ang babaeng nakita niya noon na kasama ni Darrell. Iyon kaya ang tinutukoy ng kaibigan niya na tipo ng lalaki? Wala siyang planong tanungin pa si Anelie.“So mature na babae ang gusto niya pala? Mukha ba akong batang-isip, Viana? Sabi niya para raw akong bata kung umasta na may katawang matanda na. Malamang, bata pa rin naman talaga ako hindi ba? Kaya ko rin naman kasing magbago.” ungot pa ni Anelie na visible na ang mga luha sa kanyang mga mata, halatang hindi na lang biro ang pagdra-drama nito.Napatitig na si Daviana sa kaibigan. Pasalampak na kasi itong nakaupo sa sahig habang nakasandal ang likod sa gilid ng sofa. Nakaunat ang kanyang dalawang binti sa sahig. Ayaw na nitong maupo ng normal sa sofa na kagaya niya. Mukha talaga siyang bata sa inaasta niya. Hindi na siya magtataka kung iyo

NANG MAKARATING SILA sa lobby ng hotel ay biglang napaatras si Daviana nang maisip ang sinabi ni Rohi kanina. Gusto niyang takasan ang lalaki. Hindi naman siya natatakot na muling may mangyari sa kanila dahil sigurado naman siyang pananagutan ng lalaki iyon at hindi siya nito tatakasan, kailangan lang niyang kumalma. Iyong puso niya naghuhuramentado na parang aatakehin siya sa labis at bilis ng pintig nito.“Nakalimutan ko may bibilhin nga pala ako, Rohi.” Nakapasok na noon si Rohi sa loob ng elevator at hinihintay na lang siyang sumunod. Hindi na ito nakangisi ng pang-aasar ngunit hindi pa rin ni Daviana matingnan ang kanyang mukha. Basta, ayaw niyang magtama ang kanilang mga mata dahil may kung anong nadarama. Mamaya ay siya na ang sumunggab. May mga thoughts pa naman siyang minsan ay bigla na lang niyang nagagawa ng hindi pinag-iisipan.“Pasok na. If you need anything, we call the hotel staff and ask them to send it over to our room later.” Ganun na lang ang iling ni Daviana, kai