All Chapters of Addicted to the Imperfect Billionaire: Chapter 281 - Chapter 290

NAPAKURAP NA NG mga mata niya si Daviana nang maramdaman niya ang pag-init noon. Pahapyaw niya iyong hinaplos. Alam niyang kaunti na lang at bababa na ang mga luhang nasa mga pilik-mata niya ngayon. Suminghot siya na tumalikod na at muling pumasok sa loob. Pinalis niya na ang ilang butil na tumakas.“Paanong hindi iyon masakit ay maga na nga tapos bakas pa ang mga daliri ni Tito Welvin? Ililihim niya pa sa akin eh, alam ko rin iyon dahil naranasan ko…” Natatandaan niya pa noong nasampiga siya ng kanyang ama, sobrang sakit kaya noon na ilang araw niyang hinintay bago gumaling at bumalik sa dati.“Bakit nakabusangot ka? Hindi mo na naabutan?” “Naabutan.” “Oh, e bakit ganyan ang reaction ng mukha mo?” Napatingin na si Daviana sa kanyang mga paa. Gulong-gulo ang isipan niya. Sasabihin niya ba sa ina o hindi? Sana pala hindi na lang niya tinanong si Rohi kung nais nitong maging fiance niya. Baka napipilitan lang ito at ngayon lamang nito na-realize.“Wala po. Mommy, sana ay hindi mo ti

LUMIIT ANG MGA mata at pinatulis na ni Daviana ang nguso habang nakatingin sa ina. Hindi na niya mapigilan ang mamula ang buong mukha nang maalala ang mga nangyari sa kanilang dalawa ni Rohi sa hotel suite. Kapag ba kasal na sila mas maraming beses na nilang gagawin iyon? Nangamatis pa ang kanyang mukha nang maalala ang reaction ni Rohi noon habang inaangkin ang katawan niya sa unang pagkakataon. Ang mga haplos nito at halik na nagpakilabot sa kanya. Gusto niyang bumalik sa nakaraan nilang iyon ni Rohi. Nakaraan na ang tanging nakikita lang niya ay pagmamahal nito.“Mommy, si Tita Carol tumatawag…” pakita ni Daviana sa screen ng kanyang cellphone nang mag-vibrate iyon. “Sagutin mo. Bakit? Anong ikinakatakot mo sa kanya? Anak naman niya ang unang sumira sa usapang engagement ah?” Sinunod ni Daviana ang utos ng kanyang ina. Sinagot niya ang tawag ni Carol gamit ang maliit niyang tinig. “Hello? Viana?” “Uhmm, y-yes po Tita?” nakatingin ang mga mata ni Daviana sa ina habang nakikipag-

BUMALATAY NA ANG matinding galit sa mukha ni Carol. Ilang segundong na-blangko ang kanyang isipan. Hindi niya namalayan na may matalas palang dila si Daviana. Sa isang pangungusap na sinabi niya, ibinalik naman ni Daviana ay sampung pangungusap na kanyang katwiran. At ang labis na ikinakatakot niya pa doon ay wala siyang maisip na sasabihin. Sa huli, maaari lamang siyang sumigaw upang sabihin ang nilalaman ng kanyang galit na puso kay Daviana. “Mabuti na lang pala talaga at hindi natuloy ang engagement niyo ni Warren. Hindi kayo bagay. Kaugali ka na ng anak sa labas ng Tito Welvin mo. Congrats! Perfect match kayong dalawa. Pareho kayong bastos ang ugali ng bastardong ’yun!”Hindi na natiis ni Nida ang kanyang naririnig. Tumayo na siya at hinampas na ng kamay ang lamesa nila. “Paano ka nakakapagsalita ng ganyan sa anak kong nangangatwiran lang sa bulok niyong ginawa?!” angil ni Nida na nanlilisik na rin ang mga matang nakatingin nang matalim kay Carol, “Sinimulan mo siyang isumpa nan

NANDILAT NA ANG mga mata ni Rohi sa sinabi ng ama. Una, tinanggap nitong anak siya at nangako na tutulong sa company ng magiging asawa niya. Nakakagulat, pero dama niya ang sinseridad sa boses lalo ng tapikin ang balikat niya.“Saka, kapag naka-recover na ang Lolo mo, baka pwede na bisitahin mo siya ng personal. Ipaliwanag mo sa kanya ang nangyari at humingi ka ng kapatawaran dahil nagulat siya sa nakitang ikaw ang naroon at hindi si Warren. Maliwanag?” Tila lutang sa alapaap ang pakiramdam ni Rohi na itinango na ang kanyang ulo. Pabor sa kanila halos lahat ni Daviana ang resulta ng pag-uusap nila ng ama. Masaya siya na namulat na sa katotohanan ang kanyang ama. Ganun pa man ay hindi siya nagpapakamapante dahil alam niya kung bakit mabait ang kanyang ama. Malamang, siya ang may control sa maraming channels ng company nila na hindi niya pwedeng iwanan lalo pa at wala doon si Warren na pwedeng sumalo. Habang nagpapaalam ang kanyang ama ay nasulyapan ni Rohi ang stepmother niyang si Car

MALALAKI ANG MGA hakbang ni Rohi na tinulak na ang shopping cart nila. Sinundan naman siya ni Daviana habang hawak pa rin ang kanyang cellphone kung saan bukas ang kanyang bank account at handa ng i-transfer ang pera. Nang maabutan ay kinulit niya ulit. “Rohi? Scan ko na lang ang QR-code mo. Akin na.” Hindi pa rin siya noon pinansin ni Rohi. Naaalibadbaran na si Daviana. Hindi niya maintindihan kung bakit biglang naging ganun ang reaction ni Rohi, gayong noong engagement sumasagot naman ito sa kanya kapag kinakausap niya. Nagsisisi na ba ito dito? Ang isipin iyon ay parang pinipiga ng invisible na mga kamay ang kanyang puso. Pakiramdam niya ay palayo nang palayo ang damdamin sa kanya ni Rohi kahit ang lapit nito. “Rohi—” Kinausap ni Rohi ang ibang staff kung saan sinabi nitong e-deliver ang iba sa kanilang pinamili dahil hindi nila kayang bitbitin ang lahat ng iyon. Itinikom na lang ni Daviana ang bibig kahit na nakalulan na sila ng sasakyan. Kung ayaw siya nitong kausapin, eh ‘di