All Chapters of Secret Marriage With The Cold-hearted Billionaire: Chapter 411 - Chapter 420

CHAPTER 23 —Magaan ang pakiramdam ni Veronica pagkagising kinabukasan. Hindi pa man lubos na naghilom ang sugat sa puso niya, pero ramdam niya na kaya na niyang humarap sa isang bagong araw.Pagkatapos maghanda, nagtungo siya sa ospital at dumiretso sa clinic ng isa sa pinakarespeto niyang senior doctor — si Dr. Miguel Javier, ang reconstructive surgeon na minsang tumulong sa kanya, at ngayon ay siya ring nag-aasikaso kay Clarisse.“Doc Miguel,” bati niya, bahagyang ngumiti.“Veronica!” Nakita niya ang tuwa sa mukha ng doktor. “Buti nagpaabot ka ng oras. Gusto ko na ring makausap ka tungkol kay Clarisse.”Sabay silang naupo at inilatag ni Dr. Miguel ang mga planong procedure.“Multiple staged surgery ang kailangan. Unang goal natin ay i-release ang scar contracture para makagalaw nang maayos ang facial muscles. After that, skin grafting and revisions para mapaganda ang aesthetics. Long process, but we’ll get her there.”Napabuntong-hininga si Veronica pero ramdam ang determinasyon. “

CHAPTER 25 —Pagkatapos ng kasayahan sa rooftop, unti-unti nang nagsi-uwian ang mga bisita. Ang iba’y nagpaalam na may dinner pa raw na kailangang puntahan. Ang iba nama’y napagod na sa maghapong paglalakad at pakikisalamuha. Pero si Veronica, nanatili pa rin sa rooftop lounge. Tahimik siyang nakatayo sa gilid, malapit sa railings, tanaw ang makukutitap na city lights ng lungsod sa ibaba.Hawak niya ang isang baso ng white wine, pero halos hindi niya iyon iniinom. Ang lamig ng hangin ay nagpapakalma sa kanya, at ang jazz music na marahang pinapatugtog sa speakers ay tila musika rin ng mga tanong sa isip niya."Okay ka lang?" tanong ni Eros mula sa likod.Napalingon siya. Bitbit nito ang isang bottled water at isang maliit na box ng chocolate truffles."Yeah. Just needed some air," sagot niya, ngumingiti pero bakas pa rin ang pagod sa mukha.Nilapag ni Eros ang tubig sa mesa malapit sa kanya at inabot ang maliit na box. “Here. Hindi ka kasi halos kumain kanina.”Napatingin si Veronica

CHAPTER 27 —Veronica awoke while it was still dark. It was not the alarm clock that roused her, but the heaviness constricting her chest. At once, she felt the warmth of unshed tears and the burden of emotions she had long been striving to conceal.Tahimik ang buong condo, pero ang utak niya ay parang may sariling boses na parang nagsisigawan. Pabalik-balik ang mga eksena sa kanyang isip mula kagabi — ang garden café, ang mata ni Eros habang nakatingin sa kanya, at higit sa lahat… ang biglang paglitaw ni Claire.“Claire,” mahina niyang bulong, habang nakahiga pa rin sa kama. Hindi niya kailangang tanungin kung ano ang relasyon ng babae kay Eros. Hindi na kailangan ng paliwanag. Sa paraan pa lang ng pagkilos nito — sa paghawak, sa ngiti, sa self-confidence — alam niyang hindi lang basta ‘colleague’ si Claire. May ugnayan ang dalawa. At ang mas masakit, baka may pinagsasamahan pa rin.Mabagal siyang bumangon, tahimik na naglakad papuntang banyo. Naghilamos siya, tinitigan ang sarili sa

CHAPTER 29 —Makalipas ang ilang araw matapos ang conference sa hospital, unti-unting bumalik sa normal ang takbo ng buhay ni Veronica. Maayos siyang nakakapagtrabaho, patuloy ang rounds, at nakakapagbigay ng ngiti sa mga pasyente kahit may bitbit pa ring bigat sa dibdib. Sa mga mata ng ibang tao, maayos na ang lahat. Pero sa loob niya, alam niyang may bahagi pa ring pagod at sugatang hindi kayang pagalingin ng kahit anong gamot.Isang hapon, habang nasa lounge siya ng ospital at nagkakape, bigla siyang nakatanggap ng tawag mula kay Eros.“Hello?” sagot niya.“Hey,” bati ni Eros, may bahagyang pag-aalangan sa boses nito pero may pamilyar na lambing. “May gusto sana akong itanong.”“Hmm? Ano ‘yon?”Tahimik sa kabilang linya ng ilang segundo. “Gusto mo bang lumayo muna kahit sandali? Saglit lang… para makahinga.”Napapikit si Veronica. Alam niyang hindi ito imbitasyon na basta-basta. Alam niyang nararamdaman ni Eros ang pagod niya — kahit hindi niya sinasabi.“Saan mo balak?”“May rest

CHAPTER 31 —Kinabukasan, Lunes na naman. Walang pasabi, bumalik na naman ang reality sa buhay ni Veronica. Hindi pa man siya bumabangon, ramdam na niya ang pagod. Pero hindi na ito tulad ng dati. Ngayon, parang mas kaya na niyang huminga kahit may kaunting bigat pa rin sa dibdib.Napabuntong-hininga siya habang nakahiga pa rin sa kama, nakatitig sa kisame. Maya-maya, narinig niya ang mahinang tunog ng phone niya sa bedside table. Isang message galing kay Eros.Eros:“Good luck sa rounds mo today. Don’t forget to breathe.”Napangiti siya kahit wala namang nakikita. Ang simple lang ng text, pero iba ang dating. Agad siyang bumangon at nag-reply.“Thanks. Ikaw rin, ingat sa mga clients mo. Huwag masyadong magpaka-perpekto.”Hindi pa siya tapos mag-reply, dumating agad ang sagot.Eros:“Ay, sorry, hindi ko kayang hindi maging perpekto. It’s my nature.”Napailing si Veronica, pero hindi maitatago ang ngiti niya.“Ang yabang mo talaga,” bulong niya, natatawa.———Pagkatapos maligo at mag-a