Semua Bab My Billionaire Enemy Is My Lover: Bab 151 - Bab 160

Nangilabot ako sa bulong niya sa akin. Yong iniiisip ko na pansit ay bigla nalang nawala sa utak ko at napalitan ng ibang bagay. His both hands travel down from my shoulder to my elbow. Bumaling ako sa gilid para makita kung saang palapag na kami. We're near to his floor pero hindi na makapag-antay itong lalaking to. Naramdaman kong hinawakan niya ang baba ko at saka pinatakan ng halik ang labi ko. “I missed you,” he whispered huskily after kissing me.At magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ko siya na miss. I did miss him too. It's just that I got demoted into lower position kaya hindi na ako basta basta nakakapunta sa opisina niya. Wala akong dahilan kasi hindi naman ako sa kanya nagre-report. Nang bumukas ang elevator ay nagmadali siyang lumabas. Deri-deritso siya sa opisina niya. Sumunod lang ako sa kanya, medyo nagtatagal maglakad. Tumango pa ako sa sekretarya niya bago ako pumasok. Pagpasok ko, nasa table na siya. Tanggal na ang coat niya at tinatanggal na niya ang

Agad nanlaki ang mata ko. Agad kong naisip ang kalagayan ng condo ko. Shit! “Huwag na sa condo ko!” napalakas na sabi ko. Pero dere-deretso lang ang takbo ng kotse niya. “Ryker!” tawag ko. “Sa condo mo na. Hintayin nalang natin na umalis yong friend mo!” He laughed at me. “Why? What's wrong with your condo?” Makalat! Hindi ako nakapaglinis ng umalis ako dahil late na akong nagising! Wala akong nagawa nang dumeritso siya sa tower ng condo ko. Nakasimangot ako at nakakunot ang noo ng pagbuksan niya ako ng pintuan. “Come on, Serenity. Is there corpse in your flat?” tanong niya. Tumataas ng kilay sa akin.“Of course not!” inis kong sinabi. “Then let's go,” tumatawa niyang sinabi. Hindi ako lumabas ng kotse niya kaya hinawakan niya ako sa braso. Sapilitan niya akong pinaalis doon.“I'm sure umuwi na ang friend mo. Bumalik na tayo sa condo mo?” pilit ko sa kanya. I smiled at him to convince him further. He shook his head. “Nandito na tayo.” Pilit niya akong pinapaglakad habang ha

“Ma’am Serenity, hindi ka pa po uuwi?” biro sa akin ni Mela, ang isang accountant na ka-team ko. Tumatawa siya dahil halos kaming dalawa lang ang nandito sa opisina namin. Tumawa rin ako. “Mamaya na. Wala naman akong uuwian na asawa. Baka ikaw meron?” biro ko rin. Humagalpak siya ng tawa. Kanina pa dapat kami nag-out. Pero hindi muna ako nag-out para matapos na itong trabaho na ginagawa ko. Nasasayangan ako na e-stop kasi malapit na akong matapos. “Samahan na kita ma’am. Wala rin naman akong inuuwian.” I smirked at her. Kaya lang, nang malapit na malapit na akong matapos sa work ko ay biglang tumunog ang cellphone ko. Hirap na hirap kong hinanap pa yon dahil wala akong interest na sagutin. Pero ng mahanap ko ang cellphone ko, tumaas ang kilay ko nang makitang new number ang tumatawag. Kahit ayaw kong sagutin, napilitan ako.“Hello?” bungad ko sa kabilang linya.“Hello ma'am, delivery po.” Nilayo ko ang cellphone ko sa tenga ko bago tinignan ulit ang number na tumatawag. Baka kas

I gritted my teeth when Zephyra left me. Gusto ko siyang kumpromtahin kung bakit hindi niya itinanggi na hindi si Ryker ang kasama niya pero nagmadali siyang umalis! Damn! It also didn't set me well how she made me question things! Ano ang ibig niyang sabihin na baka may rason kung bakit palagi silang nali-link? Am I missing something?Kunwari akong nag-retouch bago umalis ng restroom. Bumalik ako sa kung saan ko iniwan si Ryker pero hindi ko na siya makita. Nagpalinga-linga ako sa paligid. Tumaas nga lang ang kilay ko nang makita kong may kausap siya. May mag-asawa siyang kausap at kasama sa grupo ay si Zephyra at ang parents niya! Ngumingiti si Zephyra sa mag-asawa habang tumitingin kay Ryker. Tumatawa din ang parents ni Zephyra sa mag-asawa! May humalo sa kanilang lalaki kaya nabaling sa bagong dating ang attention nila. That's when Ryker saw me. Agad siyang nagpaalam sa mga kausap at saka lumapit sa akin. “Where did you?” tanong niya. Hindi nga lang ako nakatingin sa kanya. Na

Three days after namin sa Batanggas ni Ryker ay ipinagawag ako ni mama sa bahay. Akala ko ay may problema sila sa akin kasi tunog galit si mama. Kabado ako habang naglalakad papasok sa bahay. Ngayon lang ako makakabalik simula ng party sa mga Ferrer kaya kabado ako. Kahit kasi mga weekends ay hindi na ako bumibisita kaya hindi ko alam kung bakit ako ipinatawag ni mama. Binati ako ng isang kasambahay nang pumasok ako. Ngumiti lang ako kasi okupado ang isip ko kay mama. “Nasa taas po ang mama niyo. Ipinapasabi niya na dumiretso daw po kayo sa kaniya pagdating niyo,” pahabol ng kasambahay bago siya tumuloy sa kusina.Huminga ako ng malalim bago tinungo ang hagdanan. Nang nasa pintuan ako ng kwarto nila ni papa, mahina akong kumatok. Hindi pa nag-iisang minuto nang bumukas ang pintuan. Akala ko si mama ang nagbukas. Si Scarlet pala. Iminuwestra niya ako sa loob. “Anong meron?” medyo kabado kong tanong. Hindi muna ako pumasok. Maganda ng malaman ko muna. Scarlet smirked at me. “You'l