Lahat ng Kabanata ng AANGKININ KO ANG LANGIT: Kabanata 11 - Kabanata 20

"ANAK, saan ka na naman pupunta sa ganito kaagang oras?"Hindi napansin ni Jamilla na naroon na sa kusina ang kanyang ama. Tahimik at patingkayad siyang naglalakad upang hindi maistorbo ang natutulog pang pamilya. "Pa.""Ilang araw ko nang napapansin na halos inuunahan mo sa pag-alis ang pagsikat ng araw."Alam ng kanyang ama ang oras ng pasok niya sa Avalanche. "Naghahanap po ako ng bagong trabaho," pagsisinungaling ni Jamilla."Ha? Umalis ka na ba sa dati mong pinapasukan?" pagtatakang tanong ng ginoo. "Bakit wala yata kaming alam?""Ayoko po kasing dumagdag pa sa mga isipin niyo rito sa bahay.""Anak, ano bang pinagsasasabi mo?""Umalis po ako kasi hindi kami magkasundo ng supervisor ko.""Gan'on ba?" Hindi na nito pinansin ang pag-iwas ni Jamilla sa nais sana nitong pag-usisa sa naunang pahayag ng anak. "Okay lang iyan. Kung hindi ka na masaya roon, bakit nga naman magtitiyaga ka pa at magtitiis? Halika rito. Sabayan mo ako sa almusal. Kailangang may laman lagi ang tiyan mo para h

"MR. Dela Rivas, wala kang dapat na ipag-alala. Hindi ko naman plano na kuhain ang forty percent ng shares ko sa kompanya mo once I migrated to Switzerland. Yes, please be at ease. Afterall, I have been a loyal investor. So, set aside your worries. Hindi ko kayo ilulubog sa problema. Just send me on my email an annual report for my shares' status. Okay, okay. Magkikita pa tayo bago ako umalis para mapag-usapan natin itong mabuti. See you, then. Bye."Matapos ibaba ni Jordan ang cellphone, pinasadahan niya ang ilan pang papeles na nasa loob ng nakabukas na attaché case.He's been finalizing his assets before leaving the country. Hindi niya alam kung kailan siya makakabalik. Sigurado na matatagalan iyon."Rex, dumaan muna tayo sa banko. I almost forgot na may appointment pala ako roon ng alas diyes.""Yes, sir!" tugon ng drayber.Maayos na ibinalik ni Jordan sa loob ng attaché case ang mga papeles at ipinahinga sa sandalan ng backseat ang pagal na likod. Aktong pipikit sana ang binata n

"HINDI ko alam na bata pa pala ang nagmamay-ari ng Regal Oasis..."Nabaling ang tingin ni Jordan kay Miguel nang makabalik na ito sa sala matapos linisin ang sugat."I was really surprised. And honoured, of course."Nadala na ng katulong ang tatlong tasa ng kape at halos nangangalahati na ni Jordan ang kanyang inumin habang si Corrie ay mas pinili siyang sulyap-sulyapan na para bang sinusuri ang kanyang pagkatao."It's an inheritance from my grandfather after retiring to business."Humigop muna sila ng kape. At tulad ni Corrie ay hindi rin maiwasan ng ginoo na panay sulyapan ang binata."Mukhang malaki ang tiwala sa 'yo ng lolo mo para hayaan niyang pamahalaan mo ang tanyag na Regal Oasis.""I was just twenty-two when he handed it to me.""Really?""And for the past ten years na hawak ko ito, umabot na rin sa dalawampu't anim na lugar sa buong Pilipinas ang sakop nito."Lumapit si Marco at sumingit sa usapan. "Sir, twenty-seven na.""Yeah, right. I almost forgot my last project in Bat

MARAMING beses nang napanood ni Cardo sa telebisyon si Amelita Villar. Kaya kahit sa kalayuan ay nakilala nito ang isa sa pinakamakapangyarihang babae ng bansa sa larangan ng negosyo."Sino siya?" pag-uulit na tanong ni Lala."Walang iba kundi ang ina ng lalaking nanloko sa ate mo," ngitngit na tugon ng ginoo."Sa aura pa lang ng mukha niya, mukhang hindi siya mabuting tao."Tumango-tango si Lala bilang pagsang-ayon sa sinabi ni Von. "Para siyang witch sa mga fairy tale book. Ate..." Binalingan nito si Jamilla, "Hindi magandang maging biyenan ang tulad niya."Lumabas ng bahay ang lahat na pinangunahan nina Cardo at Marta. Nadatnan pa nila na itinutulak ng isang armadong lalaki ang gate na yari lang sa kahoy habang nakatakip naman sa ilong ang pumasok doon na eleganteng babae na tila ayaw pang ihakbang ang mga paa. Ang ilan nitong kasama na bodyguard ay nagpaiwan sa labas para harangin ang mga taong gustong makiusyuso."What an awful place," pagkutya ni Amelita habang pinapagala ang ti

NAPUKAW ang atensyon ng karamihang naroon sa burol dahil sa tunog ng baston sa sahig. Nadako ang tingin nila sa pagpasok ng tatlong lalaki na ang dalawa sa likuran ng nauuna ay mayroong dalang bulaklak na korona.Dere-deretso lang si Jordan sa unahan na ang mga mata ay nakapako kay Jamilla na tila wala sa sariling nakatitig sa kawalan. Nakaupo ito sa tabi ng mga kabaong habang nakatayo naman sa kabilang direksyon ang panganay at bunso nitong kapatid."Nakikiramay kami.""Ipinadala ba kayo rito ng mga Villar?" asik ni Von.Napaigtad si Jamilla sa silya nang marinig ang apelyido ng dating nobyo. Mabilis itong napatayo nang makilala ang binata. "Sir!""Kilala mo ba siya?"Sa halip na sagutin si Von ay nilapitan nito ang bisita. "Sir, tulungan mo ako! Tulungan mo ako!"""Hindi ka pa rin sumusuko?""Ipaghihiganti ko sina Mama at Papa! Papatayin ko lahat nang Villar!""Jamilla!" saway ni Von. "Alam mo ba ang pinagsasabi mo, ha?"Kumawala ito sa pagpigil ng kapatid at mahigpit nitong hinawak