All Chapters of ยั่ว: Chapter 161 - Chapter 170

“ไม่เอานะ เจ็บ อึก! เจ็บ พอแล้ว” สิ่งที่มือใหญ่ทำอยู่ ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีอย่างที่เคยทำ ทุกครั้งที่นิ้วมือทั้งสามขยับเข้าออก เธอรู้สึกราวกับว่าสิ่งหวงแหนกำลังจะขาดออกจากกัน ความกระด้างและจังหวะที่หยาบโลน ทำให้เธอเจ็บจนแทบหมดแรง “อืม!” ครางอย่างพอใจ เมื่อร่างกายของเธอสงบลง ขยับมือเร็วขึ้น เมื่อสัมผัสได้ถึงน้ำหวานที่ร่างกายเย้ายวนผลิตออกมา ชักรูดแก่นกายช้าๆ ก่อนจะชักมือออกมา แล้วเปลี่ยนให้แท่งเนื้อของตัวเองเข้าไปอยู่ข้างในแทน กึด! “กรี๊ด เจ็บ! เจ็บ!” ยกตัวขึ้นจากเตียง หันไปมองคนที่ยืนชิดสะโพก ตัดสินใจจิกเล็บลงไปบนต้นขาแข็งแกร่ง หวังให้แรงที่ถาโถมเข้าหาร่างของตัวเองผ่อนลงบ้าง กึ่ด! “ทำแบบนี้อยากตายหรือไง!” มองรอยเลือดเล็กๆบนต้นขาตัวเอง มองใบหน้าคนทำด้วยสายตาวาวโรจน์ กดตัวตนเข้าไปจนสุด ขยับออกมาจนเกือบหมด แล้วกระทุ้งเข้าไปใหม่แรงๆ “อึก! ฮือ ไอ้บ้า!” ซบหน้าลงกับเตียงอย่างยอมแพ้ ดิ้นรนขัดขืนเท่าที่ร่างกายจะสามารถทำได้ ไม่เคยถูกทำแบบนี้ด้วยเลยสักครั้ง ไม่คิดว่าเขาจะใจร้ายกับเธอได้ขนาดนี้ เสียงร้องไห้ดังสลับกับเสียงด่าทอ คนทำพยายามหักห้ามความรู้สึก พ

“คุณแอลจะกลับแล้วเหรอคะ” “ครับ แค่มาดูว่าเมื่อคืนกลับบ้านปลอดภัยหรือเปล่า ขอโทษและขอบคุณนะครับที่เข้าใจ” เขากลายเป็นคนขี้โกหกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่เขาไม่กล้าบอกเธอไป ว่าเมื่อคืนเขาหายไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่นทั้งคืน เขาสนใจเธอนะ ตอนนี้ยังสนใจอยู่ เพียงแต่มันไม่มากเท่าตอนแรกแล้ว เขารู้สึกว่าเธอไม่เหมือนที่เขาเห็น แน่นอนว่าเขาไม่ชอบผู้หญิงเสแสร้ง “คุณลุงพูดอะไรกับคุณเหรอคะ หน้าตาเคร่งเครียดทั้งคู่เลย” “เรื่องธุรกิจครับ” “เหรอคะ เดี๋ยววุ้นเดินไปส่งนะคะ” “ไม่เป็นไรครับ ผมขายาว เดินไม่กี่ก้าวก็ถึงรถแล้ว” ยิ้มให้คนตัวเล็กกว่าด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน ก่อนจะค่อยๆหุบยิ้มลง เมื่อเห็นร่างเพรียวระหง เดินถือจานของกินจานใหญ่เดินขึ้นบันไดไป อย่างน้อยๆเขาก็รู้ว่าเธออยู่ที่นี่ เป็นคนที่มีที่ของตัวเองอยู่แล้วจริงๆสินะ “คิดว่าฉันจะยอมให้เธอกลับมาแย่งทุกอย่างไปงั้นเหรอน้ำขิง” เสียงพึมพำดังขึ้นเมื่ออยู่เพียงลำพัง ใบหน้าที่เคยอ่อนโยนเปลี่ยนเป็นไม่พอใจ เธอกับแม่วางแผนกันมาตั้งนาน กว่าจะจัดการทำให้น้ำขิงออกไปจากบ้านได้ ไม่คิดว่าอยู่ดีๆ ยัยนั่นจะกลับมา พวกเธอยังกอบโกยสมบัติของบ้านนี้ได้ไ

รถสาธารณะจอดลงหน้าร้านเหล้าสุดหรูที่เพื่อนนัดไว้ เพื่อนของเธอโชคดีได้สามีร่ำรวย จะเรียกว่าสามีก็ไม่ถูกนัก เพราะทั้งสองคนยังไม่ได้แต่งงานกัน แต่มิ้งค์นั้นท้องลูกของเขาแล้ว และแน่นอนว่าเพื่อนเธอ ลาออกจากมหาวิทยาลัย เพื่อเลี่ยงข่าวเสียหายที่จะเกิดขึ้น “ขิงทางนี้” เพราะจองห้องวีไอพีไว้ กลัวเพื่อนเข้าไปไม่ได้ เพราะโซนนั้นให้เข้าได้เฉพาะลูกค้าที่มีบัตรสมาชิก จึงต้องออกมารับด้วยตัวเอง เมื่อเห็นเพื่อนก็รีบเรียก มองสำรวจร่างกายเพื่อนก่อนจะยกนิ้วให้ “ชุดนี้เริ่ด” “แน่นอน” น้ำขิงพูดอย่างอารมณ์ดี เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีนัก ตั้งแต่ออกจากบ้านมา เธอเที่ยวหนักมาก แม้จะถูกแอลห้ามไว้บ่อยๆ แต่เพราะเขาไม่ค่อยอยู่ด้วย เธอเลยใช้ชีวิตได้อิสระ ก็มีบ้างที่หนีเที่ยวแล้วเขาจับได้ ก็ถูกจับลลงโทษไปตามระเบียบนั้นแหละ เธอเลยค่อนข้างกลัว เวลาที่ทำให้เขาอารมณ์ไม่ดี “หน้าบึ้งทำไม เมื่อกี้ยังดีๆ” “เปล่า แค่คิดอะไรไปเรื่อย” เดินตามเพื่อนไปช้าๆ มันจะมีวันที่เธอลืมเขาได้ไหมนะ ทำไมตัวตนของเขาถึงได้ชัดเจนนักในหัวใจเธอ ทั้งที่เธอกับเขาคงความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนมาตลอด แล้วทำไมเขาถึงไม่เคยหายไปจากหัว

รถคันหรูขับเข้ามาในคอนโด เปิดประตูห้องไปเพื่อพบกับความว่างเปล่า เดินไปนั่งลงบนเตียงแผ่วเบา ลูบไล้ฝ่ามือทั่วผ้าปูที่นอนสีน้ำเงินเข้ม สีโปรดของน้ำขิง โทรศัพท์เครื่องหรูถูกหยิบขึ้นมากดต่อสายหาเพื่อน ริไม่นานปลายสายก็กดรับ [มีอะไร?] “ถามอะไรอย่างหนึ่งได้ไหม” [ได้ดิ] “ความรักคืออะไรวะ” [เห้ย! ทำไมถามแบบนี้วะ] เสียงอคินดูตกใจมาก เขาเองก็ตกใจ เคยคิดว่าตัวเองพอจะรู้จักความรักมาบ้าง แต่วันนี้กลับรู้สึกว่าไม่รู้จักมัน “ไม่รู้สิ แค่อยากรู้ว่าสำหรับคนอื่นๆ มันจะรู้สึกเหมือนกันไหม” [อืม ไม่รู้วะแอล ฉันเองก็เพิ่งจะรู้จักความรักจริงๆ ก็ตอนที่แต่งงานนี่แหละ] “เหอะ! แล้วตอนนี้มึงรู้สึกยังไงวะ” [ก็ หวงมั้ง แค่เห็นหน้าเมียกูก็รู้สึกหวงมากๆ บางทีก็ห่วง เวลาไม่เจอก็คิดถึง ประมาณนั้น] “เหรอ ไม่ใช่คิดถึงเพราะอยากมีอะไรด้วยใช่ไหม?” [ไม่ใช่ดิเห้ย คิดถึงเพราะคิดถึง ส่วนเรื่องนั้นมันเรื่องรอง] “งั้นเหรอ ขอบใจนะอคิน” [แกเป็นอะไรไหมวะแอล] “เปล่า แค่นี้แหละ ไม่กวนแล้ว” เพราะเสียงงัวเงียของภรรยาเพื่อนดังให้ได้ยิน เลยรู้สึกเกรงใจที่โทรไปรบกวนมันดึกดื่น หลังจากกดวา

⚠️⚠️ เนื้อหาของนิยายเรื่องนี้ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องยั่วแต่อย่างใด สามารถอ่านได้ตามจริตเลยค่ะ แต่ถ้าเอ็นดูน้องรุ้งแล้วเปิดอ่านจนจบ จะเป็นพระคุณอย่างสูงเลยค่ะ 🥰🥰 ด้วยรักและขอบคุณ มังกรเล่นน้ำ บทนำ ในวันที่ถูกคนรักหักหลัง รุ่งทิวาได้รับความช่วยเหลือจากเจ้านายหนุ่มหล่อ ขวัญใจของสาวโสดทั้งบริษัท ไม่เพียงได้รับความช่วยเหลือจากเขา เธอยังร้องขอให้เขาทำเรื่องน่าอายให้ตัวเองด้วย นอกจากเจ้านายจะไม่ปฎิเสธแล้ว ตื่นมาเขายังทำเหมือนจะรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้นด้วย แต่เธอเป็นคนผิด ถ้าหากไม่ถูกฤทธิ์ยาที่ผสมในเหล้าคุมสติไว้ เจ้านายที่สูงส่งอย่างเขา คงไม่ต้องมาทำเรื่องแบบนี้กับเธอ รุ่งทิวาขอร้องให้เขาช่วยเก็บเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นความลับ หวังคงสถานะเจ้านายกับลูกน้องไว้ดังเดิม เพราะเธอไม่อยากถูกคนในบริษัทเอาไปนินทา ว่าใช้เต้าไต่ขึ้นมา จนได้ตำแหน่งผู้ช่วยเลขาของเขา แม้วายุภักษ์จะยอมเออออ แต่ในหัวเขาไม่ได้คิดอย่างนั้น พยายามคิดหาวิธีเพื่อทำให้เธอมาอยู่ใต้พันธนาการของตัวเอง แต่ยิ่งรู้จักเธอนานเข้า กลับเป็นเขา ที่ตกอยู่ใต้พันธนาการนั้นซะเอง “คุณคงไม่คิดว่าผมจะออกไปทำข้างนอก?… ข้างนอกมันเสีย