All Chapters of รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R): Chapter 71 - Chapter 80

หลังจากที่พราวดาราอาบน้ำเสร็จก็รีบลงไปด้านล่าง เพราะไม่อยากเจอหน้าของสามี เธอเดินตรงเข้าไปหาบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ด้านหน้าของคฤหาสน์“เอ่อ... ช่วยไปส่งที่คฤหาสน์โรคาซานเดอร์ได้ไหมคะ”“ได้ครับ” บอดี้การ์ดยิ้มให้ เตรียมจะเข้าประจำที่คนขับ“ไม่ต้อง!” โดมินิกยกมือห้าม ก่อนจะหันมาถามภรรยาสาวที่ทำท่าทางราวกับเด็กหนีเที่ยวอย่างไรอย่างนั้น “คุณจะไปไหน”“ฉันจะไปหามะลิค่ะ นัดกันเอาไว้ว่าจะทำขนม” พราวดาราบอกโดยไม่ยอมมองหน้าของอีกฝ่าย“เดี๋ยวผมไปส่ง” โดมินิกดึงมือของสาวเจ้าให้ออกเดินตามพราวดารายอมนั่งรถไปกับอีกฝ่าย เพราะไม่อยากทะเลาะกันที่ด้านหน้าคฤหาสน์ กลัวว่าบิดาและมารดาของเขาจะได้ยินเข้า“คุณจะไม่คุยกับผมจริงๆ เหรอพราว” โดมินิกถามหลังจากขับรถออกมาได้สักพัก“แค่หน้าคุณ ฉันก็ยังไม่อยากมองเลยซาเก้” พราวดาราเอ่ยเยาะ ก่อนจะแสร้งหันไปมองข้างทาง“ผมเคยมีความสัมพันธ์กับฮาน่าเมื่อหลายเดือนก่อนที่จะบินไปไทย มันไม่ได้พิเศษหรือสำคัญใดๆ นอกเหนือไปจากการปลดปล่อยความต้องการเหมือนทุกๆ ครั้ง”“ฉันไม่อยากฟัง” พราวดาราบอกด้วยน้ำเสียงตึงๆ“คุณต้องฟังพราว! เพราะผมไม่ได้แต่งงานกับผู้หญิงทุกคนที่ผมมีเซ็กส์ด้วยนะให้ต

Rocasander Villa…ขณะที่มะลิฉัตรกำลังเสียใจ และคิดว่าเลโอนาดท์ขับรถออกไปหาไอวี่อยู่นั้น อยู่ๆ ข้อความในมือถือของเธอก็ดังขึ้นหญิงสาวหยิบมันขึ้นมาเปิดดู ก่อนจะตกใจที่เห็นเลโอนาดท์นั่งดื่มอยู่กับโดมินิกติ๊ดๆ ติ๊ดๆ“อุ๊ย!” คนที่กำลังดูรูปตกใจ เมื่อมีสายเรียกเข้าจากพราวดาราดังแทรกขึ้น จึงรีบกดรับสายของอีกฝ่าย“มะลิ! คุณลีโออยู่กับซาเก้นะ” พราวดารารีบบอก“ค่ะ” มะลิฉัตรกลืนก้อนแข็งที่แล่นขึ้นมาจุกลำคอให้กลับลงไปอย่างยากลำบาก“ให้เราไปหาที่คฤหาสน์ไหม” พราวดาราถามอย่างเป็นห่วง เพราะทั้งพ่อแม่สามีของเธอและของอีกฝ่าย ไปล่องเรือสองสามวัน กว่าจะกลับกลัวว่ามะลิฉัตรอยู่คนเดียวแล้วจะคิดมาก“เราโอเคแล้วละพราว ขอบคุณมากๆ นะ” มะลิฉัตรยิ้มบางๆ  ที่อย่างน้อยก็ยังมีคนเป็นห่วงและเข้าใจ“งั้นพรุ่งนี้เราไปหานะ ว่าจะชวนทำซาลาเปาหมูแดง” พราวดารารีบเปลี่ยนเรื่อง พร้อมกับยกมือขึ้นปาดน้ำที่หางตาออก เธอรู้ดีว่าใครเจอแบบนี้ก็คงจะไม่โอเค“ได้สิ! สักสิบโมงเป็นไง” มะลิฉัตรเอ่ยเสียงใสกลบเกลื่อน“โอเคจ้ะ พรุ่งนี้เจอกัน นอนหลับฝันดีนะ อย

ทันทีที่เข้ามาในห้องนอน เลโอนาดท์ก็ดึงมะลิฉัตรเข้าไปกอดจากด้านหลัง“ผมขอโทษที่โกหกคุณ...” เขาบอกก่อนจะซบใบหน้าลงที่ต้นคอของเธอ มะลิฉัตรยืนนิ่ง น้ำตาเอ่อล้นออกมาอย่างห้ามไม่อยู่“ผมสาบานว่าจะไม่โกหกคุณอีก”“ฉัน... อยากกลับไทย อยากกลับไปเป็นพนักงานทำความสะอาดเหมือนเมื่อก่อน ที่ไม่ต้องมายืนอยู่ตรงนี้... กับคุณ” เธอบอกเรื่องที่คิดเอาไว้ ถึงแม้ว่าลูเซียสจะออกมาแก้ข่าวให้ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เธอเชื่อแต่อย่างใดเลโอนาดท์น้ำตาไหลเป็นทางอย่างไม่รู้สึกตัว เมื่อได้ยินคำพูดที่แสนเจ็บปวดทิ่มแทงหัวใจ“ผมไม่ได้มีอะไรกับไอวี่ ได้โปรด... อย่าตัดสินผมแบบนี้”“จำได้ไหม? ก่อนแต่งงานฉันถามคุณว่ายังไง”“ผมจำได้ ผมบอกกับคุณว่าผมจะรักและให้เกียรติคุณในฐานะภรรยาเพียงคนเดียวตลอดไป วันนี้! ตอนนี้! ผมก็ยังยืนยันคำตอบเดิม”“ฉันไม่ได้ต้องการสามีที่ร่ำรวย”“มะลิ...”“ฮึก! ฉันต้องการสามีที่ซื่อสัตย์กับฉันค่ะลีโอ ฮือๆๆๆ” มะลิฉัตรบอกพร้อมกับปล่อยโฮออกมาอย่างเก็บไม่อยู่“พระเจ้า! ถ้าผมยังต้องการผู้หญิงคนอื่นๆ มาเติมเต็มชีวิต ผมจะไม่มีทางแต่งง

“ก็... ผะ...”“นี่! ใครให้พูดเรื่องแบบนี้ในเวลาค่ำมืดกัน” พราวดารารีบเอ่ยตัดก่อนที่อีกฝ่ายจะเอ่ยชื่อคนที่คุณก็รู้ว่าใคร เอ๊ย! เอ่ยเรื่องวิญญาณหรือสิ่ง  ที่มองไม่เห็น“โอเคๆ ผมไม่พูดก็ได้” โดมินิกบอกก่อนจะลงมือทานซุปต่อด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ‘หึ! ยังไงคืนนี้ก็ได้นอนกอดชัวร์!’พราวดาราขยับเก้าอี้เข้าไปนั่งใกล้ๆ กับอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว‘ไอ้บ้านี่รู้อะไรมาหรือเปล่านะ’ คนขวัญอ่อนเริ่มจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะเดียวกันที่ห้องถัดไป... เลโอนาดท์อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วขึ้นไปนอนบนเตียงที่มีมะลิฉัตรนอนอยู่ เขาดึงเธอเข้ามาโอบกอดไว้ในอ้อมแขนอย่างโหยหา พลางคิดในใจว่าหากลูเซียสไม่กระโดดรับกระสุนแทน ป่านนี้เขาอาจจะไม่ได้มานอนกอดภรรยาอยู่แบบนี้เป็นแน่!พรุ่งนี้เขาจะไม่ยอมใจอ่อนให้ไอวี่และดาร์กราส หากแม้ว่าถึงที่สุดแล้วจะต้องเกิดอะไรขึ้น เขาก็จะทำให้ไอวี่ได้ชดใช้กับสิ่งที่ก่อขึ้นอย่างสาสม เลโอนาดท์ครุ่นคิดในใจไปมาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพยายามข่มตานอน เพราะพรุ่งนี้ยังมีเรื่องให้ต้องจัดการอีกมากมาย เช้าวันต่อมา... 08:27 น.

“ผมว่าแด๊ดกับมัมต้องอยู่นานกว่านั้นแน่ๆ เพราะผมกะจะมีลูก สักสามคนครับ” เลโอนาดท์บอกยิ้มๆ“ฮ่าๆๆ จัดไปไอ้เสือ” เอเดนหัวเราะเสียงดังอย่างชอบใจกับสีหน้ามุ่งมั่นของว่าที่คุณพ่อมือใหม่‘บ้า! ตั้งสามคนแน่ะ ใครจะขยันเกิดได้ขนาดนั้นกัน’ มะลิฉัตรกลอกตามองบนอย่างเพลียๆ กับจำนวนลูกๆ ที่สามีตั้งใจจะมีให้ได้ หลังจากที่วางสายวิดีโอคอลเสร็จ เอเดนกับเมลิซ่าก็ออกไปนั่งจิบไวน์เบาๆ ที่ระเบียงริมสระว่ายน้ำ พูดคุยกันต่อเรื่องของขวัญที่จะเตรียมเอาไว้รับขวัญหลานคนแรกกันอย่างตื่นเต้นเลโอนาดท์รีบพาภรรยากลับขึ้นห้อง เพราะต้องการกระชับความสัมพันธ์ หลังจากที่เหตุการณ์ต่างๆ คลี่คลายและผ่านพ้นไปได้ด้วยดี “คืนนี้ผมจะได้นอนกอดคุณใช่ไหม?” เลโอนาดท์กระซิบถาม“จริงๆ เราแยกกันนอนมันสบายดีนะคะ” มะลิฉัตรบอกยิ้มๆ“โธ่! อย่าแกล้งผมสิ ผมนอนมองคุณมาอาทิตย์กว่าๆ แล้วนะ”  เลโอนาดท์โอดครวญ“หลบไปค่ะ! ฉันจะไปอาบน้ำ” มะลิฉัตรรีบผลักร่างหนาออกให้ห่างตัว“เดี๋ยวผมถูหลังให้” เขาบอกพร้อมกับช้อนอุ้มเธอทันใด“อ๊ะ!” มะลิฉัตรตกใจ อายหน้าแดงก่