ในที่สุดชีหยวนก็เงยหน้ามองเขา คำถามที่กวนใจนางมาเนิ่นนานเกือบจะเผลอหลุดปากออกไปอยู่แล้วทว่าสติของนางข่มความสงสัยนั้นไว้แน่นความรู้สึกของเซียวอวิ๋นถิงไม่ใช่ของปลอม สิ่งที่เขาทำให้นางก็ล้วนเป็นเรื่องจริงแต่สิ่งที่บีบคั้นหัวใจที่สุดในโลกนี้ ไม่ใช่การที่เขาไม่รักเจ้า แต่คือการที่เขาบอกว่ารักเจ้ายิ่งนัก แล้วสุดท้ายกลับละทิ้งเจ้าได้อย่างง่ายดายนางเพียงยิ้มบาง ๆ มองเซียวอวิ๋นถิงด้วยแววตาที่เรียบเฉย จากนั้นก็มีสีหน้าที่เคร่งขรึม “ดั่งที่ท่านอ๋องว่า ข้าน้อยไม่ชอบท่าน นั่นก็เป็นเรื่องของข้าน้อย ส่วนท่านอ๋องจะมีความสามารถพอจะทำให้ข้าน้อยชอบท่านได้หรือไม่นั้น พวกเราค่อยดูกันต่อไปเถิด”เรื่องที่แก้ไม่ได้ ก็ปล่อยให้กาลเวลาเป็นผู้จัดการเถอะนางเคยพูดไว้แล้วว่าจะไม่ยอมตกอยู่ใต้พันธนาการแห่งความรัก แต่หากจะมีใครมาอยากถูกความรักพันธนาการเพราะนาง นางก็ขี้เกียจจะไปห้ามชีเจิ้นที่แอบอยู่หลังต้นไม้ แทบจะข่วนเปลือกไม้ให้หลุดออกมาเขารู้ว่าลูกสาวของตนผู้นี้ไม่ธรรมดา แต่ไม่คิดว่าจะไม่ปกติถึงเพียงนี้ท่านอ๋องถึงขั้นจะขอแต่งงานอยู่รอมร่อ แต่ชีหยวนกลับยังคงนิ่งราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น!นางจะต้องหาชา
Baca selengkapnya